ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Συνέδριο επανίδρυσης του ΣΥΡΙΖΑ η μόνη λύση


Ο αναγνώστης της εφημερίδας ΑΥΓΗ συναντά πλέον σε αρκετά κείμενα την συντομογραφία ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ο δημιουργός αυτής συντομογραφίας, ο οποίος και καθιέρωσε την χρήση της, είναι ο «ριζοσπάστης». Την χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια για να καταδείξει το «ενιαίο καθοδηγητικό κέντρο» του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ ή σε απλή καθομιλουμένη γλώσσα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μαγαζάκι του ΣΥΝ. Όπως ακριβώς είναι και τα συμμαχικά ή τα παραταξιακά σχήματα του ΚΚΕ. Με αυτόν τον τρόπο πληρώνει με το ίδιο νόμισμα τους κατήγορους του, προβάλλοντας ότι κάνουν ακριβώς αυτά που το κατηγορούν.

Οι αρθρογράφοι της ΑΥΓΗΣ δεν έχουν δώσει καμία άλλη ερμηνεία στη χρήση αυτής της συντομογραφίας. Απ’ ότι φανταζόμαστε αυτό συμβαίνει γιατί απλώς την χρησιμοποιούν με την ίδια σημασία που την χρησιμοποιεί και ο ριζοσπάστης. Όπως και ο ανανεωτής Φ. Κουβέλης που επανειλημμένα την έχει χρησιμοποιήσει στον κομματικό και αστικό τύπο για να υπογραμμίσει το άκρως «ανανεωτικό» περιεχόμενο του καθοδηγητικού «καπέλου» του ΣΥΝ στον ΣΥΡΙΖΑ.

Δυστυχώς υπάρχει θεωρητικό κενό για την σημασία αυτής της συντομογραφίας και θα πρέπει να καλυφθεί όσον τον δυνατόν συντομότερα για να μην δημιουργούνται συγχύσεις στις γραμμές μας. Όπως ακριβώς συνέβη και με τον τρόπο λειτουργίας της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ που όλοι είχαμε μπερδευτεί και απορούσαμε για τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις. Το κενό αυτό καλύφθηκε ευτυχώς από τον Α. Μπαλτά, που συμπύκνωσε την περιγραφή της λειτουργίας της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ στην νεα θεωρητική έννοια της «λειτουργικής ομοφωνίας».

Αν δεν αντιμετωπιστεί με ανάλογο τρόπο το περιεχόμενο της έννοιας ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τότε η κατάσταση θα χειροτερεύσει, αφού η σύγχυση ανάμεσα στον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ που δημιουργείται έτσι, εντείνεται από το γεγονός ότι το όνομα του ΣΥΡΙΖΑ περιέχει επίσης την λέξη «ΣΥΝασπισμός». Επειδή σήμερα πολλοί τρομοκρατούνται με την ιδέα να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα σαν τον ΣΥΝ, μέχρι που να λυθούν τα θεωρητικά αυτά ζητήματα και για να ηρεμήσουν τα πράγματα, προτείνουμε άμεσα ο ΣΥΡΙΖΑ να μην λέγεται πλέον ΣΥνασπισμός ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς αλλά ΣΥσπείρωση ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς. Πάλι ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αλλά δεν θα έχει τον ΣΥΝ μπροστά – μπροστά. Θα μειωθούν οι συγχύσεις.

Η σύγχυση που δημιουργείται από την συντομογραφία ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει και τα θετικά της στοιχεία αφού μπορεί να φέρει πιο κοντά απόψεις και θέσεις που φαίνονται εκ πρώτης όψεως ανταγωνιστικές και ασύμβατες. Στα πλαίσια αυτής της …σύγχυσης, ένα καλό κείμενο μπορεί να γίνει εξαίρετο με ελάχιστες παρεμβάσεις. Το κείμενο που ακολουθεί δεν το γράψαμε εμείς, αλλά ο Γιώργος Χαρίσης που είναι Οργανωτικός Γραμματέας της Αυτόνομης Παρέμβασης και Αντιπρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Όμως το προσυπογράφουμε γιατί εκφράζει πλήρως τις απόψεις μας. Δεν κάναμε καμία νοηματική ή λεκτική παρέμβαση στο πρωτότυπο. Απλώς αντικαταστήσαμε στον τίτλο και σε ένα μόνον άλλο σημείο την λέξη ΣΥΝ με την λέξη ΣΥΡΙΖΑ:

Συνέδριο επανίδρυσης του ΣΥΡΙΖΑ η μόνη λύση

Το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν ήταν καλό, ούτε αναμενόμενο, που πολλούς απογοήτευσε και περισσότερους θύμωσε, θα μπορούσε να αποτελέσει την αφετηρία μιας γόνιμης συζήτησης σχετικά με την ταυτότητά μας, τις κοινωνικές μας αναφορές και τις πολιτικοϊδεολογικές μας επιδιώξεις. Κάτι τέτοιο δεν γίνεται.

Ήρθαν όμως στην επιφάνεια τα δομικά προβλήματα αυτού του χώρου. Σχετικά με το τι κόμμα είμαστε και πώς πρέπει να λειτουργεί, ποια η σχέση μας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πώς θα καταφέρουμε να μην είναι ένας πολιτικός σχηματισμός μηχανισμών, χωρίς δημοκρατική λειτουργία και με παροπλισμένους τους χιλιάδες αριστερούς, που δεν έχουν λόγο και αντιμετωπίζονται σαν ψηφοφόροι.

Φάνηκε ότι το "οικοδόμημα" δεν άντεξε στον πρώτο "σεισμό". Την εξήγηση δεν θα τη βρούμε στον χώρο της μεταφυσικής. Ούτε ο Αλαβάνος έγινε παιδοκτόνος ούτε ο Τσίπρας έγινε πατροκτόνος. Ούτε ο Αλαβάνος αγωνίζεται για την καρέκλα του, ούτε ο Τσίπρας πιστεύω ότι βιάζεται.

Η κρίση που ξέσπασε οφείλεται στο γεγονός ότι ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στην ουσία τους αντιδημοκρατικοί μηχανισμοί. Δημοκρατία δεν είναι να λες την άποψή σου και να μην κάνεις τίποτα ή, το χειρότερο, να δρας υπονομευτικά σ' αυτό που αποφασίστηκε πλειοψηφικά. Αυτό δεν γίνεται πουθενά, ακόμη και στα συνδικάτα, που δρούμε ως ξεχωριστές παρατάξεις.

Μπορεί ένας σοβαρός άνθρωπος να δικαιολογεί αυτό που έγινε στην ΠΟΣΔΕΠ και να θεωρεί ότι είναι στο πλαίσιο της "κομματικής νομιμότητας", ότι δεν "τρέχει τίποτα" ή ακόμη μπορεί μέλη μας να μην ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή δεν τους άρεσε ο πρώτος ή η δεύτερη στο ευρωψηφοδέλτιο και να συνεχίζουν να είναι μέλη;

Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι υπήρχαν διαφορετικές προσεγγίσεις σε βασικές πλευρές της προεκλογικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ από τον σ. Αλαβάνο, τότε εύλογα θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς γιατί αυτά δεν συζητήθηκαν στα συλλογικά όργανα του ΣΥΝ; Εγώ όμως ρωτάω: Μπορούν να συζητιούνται τόσο σοβαρά θέματα σ' αυτά τα όργανα, που κάποιοι λένε ότι είναι "παιδικές χαρές";

Μπορεί ένας προβληματισμός των ηγετικών στελεχών, π.χ. των Τσίπρα και Αλαβάνου, να συζητηθεί, όταν γνωρίζουμε όλοι και πρωτίστως οι ίδιοι, ότι την άλλη μέρα αυτοί οι προβληματισμοί θα αποτελούν ρεπορτάζ και μάλιστα παραποιημένο στα δελτία των οχτώ;

Έτσι έχουμε καταντήσει ένα κόμμα όπου μπορεί ο καθένας να λέει ό,τι θέλει, να πιστεύει ό,τι θέλει, αλλά οι αποφάσεις να παίρνονται από ένα στενό κύκλο ανθρώπων έξω από τα όργανα. Τι σχέση έχει αυτό με την παράδοση και την κουλτούρα της αριστεράς και, κυρίως, πώς συνάδει με την κοινωνία την οποία ευαγγελιζόμαστε και τα κοινωνικά στρώματα που υποτίθεται ότι εκπροσωπούμε; Εύλογα αναρωτιέται κανείς σε τι διαφέρουν οι δικοί μας ηγέτες από τους ηγέτες των αστικών κομμάτων, που έχουν τις "αυλές" τους, που νοιάζονται μη χάσουν την καρέκλα τους αν, π.χ., εφαρμοστεί το καταστατικό για τις θητείες των βουλευτών κ.λπ.

Τα προβλήματα, λοιπόν, είναι δομικά και δεν λύνονται με εκκλήσεις να τα "βρουν" μεταξύ τους οι τάσεις ή να παραμείνει ο Αλαβάνος και ο Τσίπρας κ.λπ. Φτιάξαμε ένα κόμμα-βαβέλ που προ πολλού έχει κλείσει τον κύκλο του. Δεν μπορούμε να έχουμε πολλά κόμματα στη συσκευασία του ενός, που να δρα με παραλυτικές ισορροπίες και να αναπαραγάγει τον παραγοντισμό και να θολώνει έτσι η ταυτότητά του. Ούτε ένα κόμμα που να σκιαμαχεί με το παρελθόν και την ανανέωση, όταν σήμερα άλλο είναι το ζητούμενο στο οποίο πρέπει να απαντήσει η αριστερά.

Η λύση σήμερα πιστεύω ότι βρίσκεται σε ένα συνέδριο επανίδρυσης του ΣΥΡΙΖΑ και στη μετατροπή του σε ένα σύγχρονο Αριστερό-Ριζοσπαστικό και Αντικαπιταλιστικό Κόμμα, με σαφείς κοινωνικές αναφορές στα καταπιεσμένα και αδύνατα στρώματα της κοινωνίας, που να αντιπροσωπεύει τις αγωνίες και τους καημούς των εργαζομένων και της νεολαίας, με σαφείς ιδεολογικές και πολιτικές αναφορές και με όραμα μια Ελλάδα, μια Ευρώπη, έναν Κόσμο της ειρήνης, της αλληλεγγύης και του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία.

Ένα κόμμα που θα υπάρχει η ελεύθερη αντιπαράθεση των ιδεών και των απόψεων, στο πλαίσιο των πολιτικοϊδεολογικών του αναφορών και αναζητήσεων, χωρίς τους μηχανισμούς των τάσεων που ο λόγος ύπαρξής τους εξαντλείται στη νομή της κομματικής και δημόσιας εξουσίας και μόνο. Που θα λειτουργεί με συντροφικότητα και αλληλεγγύη, χωρίς παραγοντισμούς. Που για την εκλογή και αποτίμηση του έργου των κομματικών οργάνων και των στελεχών του θα έχουν λόγο τα μέλη του κόμματος και των σωμάτων τα οποία τα εκλέγουν και όχι μόνο ένας στενός πυρήνας των τάσεων. Που τα μέλη του θα έχουν δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις.

Σ' ένα τέτοιο κόμμα που μπορεί να ενταχθεί η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΣΥΝ, μέλη από άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων ομάδων της αριστεράς και χιλιάδες αριστεροί που με τη σημερινή λειτουργία μας τους απογοητεύουμε.

Αυτό όμως πρέπει να γίνει εδώ και τώρα. Τα προβλήματα της κοινωνίας"τρέχουν" και εμείς πρέπει να είμαστε συνεπείς στο ραντεβού μας.

Το πρωτότυπο κείμενο του Γιώργου Χαρίση είναι δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα της ΑΥΓΗΣ. Όποιος θέλει μπορεί να κάνει να το βρει και να κάνει τις συγκρίσεις κάνοντας κλικ εδώ: Συνέδριο επανίδρυσης του ΣΥΝ η μόνη λύση

4 σχόλια :

  1. Φίλε Γιώργο, σωστά τα λες, αυτά τα αυτονόητα που λες. Όμως απευθύνεσαι σε λάθος ανθρώπους.Κανείς από την ηγεσία της "ανανεωτικής πτέρυγας" και του "αριστερού" ρεύματος δεν έχει καλές σχέσεις με τη δημοκρατία. Έχει όμως κολητές την "εξουσία", τη "φράξια", τη "μεθόδευση".Αυτοί είναι ακόμα Κνίτες και Ρηγάδες, οι νέοι καιροί δεν τους είπαν τίποτα γιαυτό εξάλλου δεν έχουν πολιτική, δεν έχουν όραμα, δεν έχουν καθαρή στάση στο θέμα των συμμαχιών, δεν έχουν την τόλμη να αποφασίσουν αν τους κάνει η σοσιαλδημακρατία, ή πάνε για κάτι άλλο και πιο είνια αυτό. Έχουν όμως όλη τη διάθεση να μανικουλάρουν την κάθε κρίση, να γράψουν και να πουν χιλιάδες τίποτα, να κάνουν μικροπρέπειες, να σπρώξουν το χρόνο όπως κάνουν 35 χρόνια, παραμένοντας ιδανικοί - ανάξιοι εραστές της αριστεράς.
    Άρα η πρότασή σου δεν απευθύνεται στο ΣΥΝ αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ και στη βάση. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία της επανίδρυσης του και της δημιουργίας μιας παράταξης με τα στοιχεία που λες. Τώρα Κουβέληδες, Αλαβάνοι και λοιποί τι να πούνε ρε παιδιά, 35 χρόνια πέρασαν, θυμάστε κάτι από αυτά που είπαν;
    Λεωνίδας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μην παριστάνετε τους "τιμητές" του ΣΥΝ γιατί και οι επικεφαλής των διαφόρων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ το μόνο καυμό που είχαν ηταν πως θα καταφέρουν να βάλουν χέρι στον "μπεζαχτά" και να πάρουν κομμάτι απ την πίτα που μοιράζεται απ το κράτος στα κόμματα... money roolz... δυστυχώς...\
    ελάχιστοι ζουν τη ζωή τους σαν πραγματικοί αριστεροί οι υπόλοιποι δυστυχώς μόνο μεγάλα λόγια... και υποδείξεις...
    Μάρω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λεωνίδα να σε ρωτήσω κάτι; Πιστεύεις ότι θα είχε δημιουργηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και θα είχε τόσο αισθητή παρουσία στα κινήματα αν δεν υπήρχε ο ΣΥΝ; Πιστεύεις ότι μπορεί να προχωρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον ΣΥΝ; Αν πραγματικά το πιστεύεις, εγώ δεχομαι να προχωρήσουμε, με αρχηγό εσένα που φαίνεται να είσαι και δημοκρατικός!
    Μπάμπης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν καταλαβαίνω τους συνασπιστές, και ιδιαίτερα αυτούς του αριστερού ρεύματος γιατί δεν θέλουν να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα, αφού:

    1. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι καλύτερος από τον ΣΥΝ, ο οποίος δημιουργήθηκε ως μια άθλια εκδοχή του γκορπατσοφισμού...

    2. Αν πράγματι πιστεύουν στην δημοκρατία αλλά και στηρίζονται στις δυνάμεις τους, τότε θα είναι πρώτη δύναμη στον ΣΥΡΙΖΑ, θα έχουν την πλειοψηφία και θα παίρνουν ότι αποφάσεις θέλουν;

    Ποιό είναι λοιπόν το πρόβλημά τους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ