ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Χρυσή Αυγή: η συμμορία που την έκαναν κόμμα

 Αναδημοσίευση από την "εποχή"



Βρίσκεται σε εντελώς λάθος κατεύθυνση η καθησυχαστική δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα που έσπευσε να προφητέψει πριν από λίγες μέρες, μιλώντας στο Ράδιο Εννέα, ότι με την εκλογή της Χρυσής Αυγής «δεν πρόκειται να γίνει απολύτως τίποτα»


Του Δημήτρη Ψαρρά

Για μια ακόμα φορά η Ελλάδα πρωτοπορεί. Λίγους μήνες μετά την πανευρωπαϊκή πρωτιά της συγκυβέρνησης Σοσιαλιστών-Ακροδεξιάς, τώρα η χώρα μας διεκδικεί και νέες δάφνες: να είναι ελληνική η πρώτη ευρωπαϊκή βουλή που θα φιλοξενεί ένα ανοιχτά ναζιστικό κόμμα. Δέκα μέρες πριν τις εκλογές ανακάλυψαν οι πολιτικοί αρχηγοί ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας την ύπαρξη της Χρυσής Αυγής και διαγωνίζονται τώρα σε «αντιφασιστική» ρητορεία. Μόνο που έχουν την αξιοπιστία του βοσκού που φώναζε «λύκος». Γιατί είναι οι ίδιοι που άνοιξαν την πόρτα στον μέχρι πρότινος ηγέτη της ελληνικής Ακροδεξιάς Καρατζαφέρη, οι ίδιοι που από το 2010 τον αναγόρευσαν υπεύθυνο πολιτικό άνδρα και έκαναν πως αγνοούσαν ότι ήταν εκείνος ο πρώτος που εισηγήθηκε την πολιτική «αξιοποίηση» του ναζιστικού μορφώματος. Και όταν έχουν εξαντλήσει τους ακραίους χαρακτηρισμούς στις μεταξύ τους αντιπαραθέσεις, κανέναν δεν τρομάζουν οι όψιμες κορόνες για τον κίνδυνο του «εκφασισμού», ειδικά όταν εκφωνούνται από τους εισηγητές του κράτους έκτακτης ανάγκης που επιβάλλει το μνημόνιο.

Ψηφοδέλτια σταύρωνα…


Αναδημοσίευση από το "Αυθόρμητες μεταβολές"

Κάθε προεκλογικό άρθρο, που υπογράφεται από αριστερό, και που “σέβεται τον εαυτό του”, αρχίζει με το τσιτάτο “αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο θα ήταν παράνομες” και συνήθως καταλήγει σε μια αποθέωση των εκλογών και σε κάποιες περιπτώσεις και του κοινοβουλευτικού κρετινισμού. Εγώ πάλι πιστεύω ότι οι εκλογές είναι μια πολιτική μάχη, και με την έννοια αυτή οποιοσδήποτε φορέας επιθυμεί να εμπλέκεται στον πολιτικό αγώνα οφείλει να παρεμβαίνει στη διαδικασία αυτή. Επισημαίνω ότι όταν λέω “να παρεμβαίνει”, δεν εννοώ μόνο το να θέτει υποψηφιότητα. Υπάρχουν ομάδες συντρόφων αναρχικών που παρεμβαίνουν στις εκλογές για να κάνουν “αντιεκλογική καμπάνια”, πράγμα που δεν είναι καθόλου αντιφατικό. Η προεκλογική περίοδος συνοδεύεται πάντα από μια ένταση του πολιτικού ενδιαφέροντος των μαζών, οι πολιτικές συζητήσεις φουντώνουν και νομίζω ότι είναι τουλάχιστον επιπόλαιο να αφήνουμε την ευκαιρία αυτή να πηγαίνει χαμένη.

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Η syrizanexartisia συγκροτείται η dimarodrasis καθεύδει


Αναδημοσίευση από το Left Liberal Synthesis



Προφανώς η προεκλογική καταιγίδα της εβδομάδας είναι η ανοικτή πρόσκληση Τσίπρα προς τους Ανεξελ για ψήφο ανοχής. Πρόκειται αναμφίβολα για μια πολύ ενδιαφέρουσα κίνηση, γιατί ακριβώς μετατοπίζει το πολιτικό ενδιαφέρον από τις αξιώσεις συνέπειας των προτάσεων ,στις αξιώσεις συνθέσεων τους.Η συγκρότηση της syrizanexartisia είναι μια σύγχρονη κίνηση που αποδεικνύει την ανάγκη ετερογενών συνθέσεων ως μοναδική λύση στα αδιέξοδα. Είναι ένα βήμα που αναδεικνύει ένα ιδιόρρυθμο ζήτημα , αυτό του πρωτείου της μορφής της πολιτικής πρωτοβουλίας έναντι του περιεχομένου της.
Η απογοήτευση βέβαια είναι για την πλευρά της dimarodrasis η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να αξιοποιήσει την κυβερνητική αυτή πρόταση και να αντιπροτείνει την δική της συγκρότηση . Αντ’ αυτού προτίμησε την μετατόπιση της συζήτησης με βάση το κριτήριο της " αριστερής" συνέπειας.

Ο Τσίπρας επιχειρεί κάτι που είναι απενοχοποιημένο και δυναμικό. Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο της ενδεχόμενης συνεργασίας η ιδέα της ετερογενούς συνεργασίας ανταποκρίνεται στις πιο σύγχρονες ανάγκες όπου τα υποκείμενα της πολιτικής είναι υβριδικά, πολυσθενή , σύνθετα , πολυπρισματικά .Αν ο αντιμνημονιακός αγώνας έχει για κάποιους αξία , το ότι αυτό το μέτωπο περιλαμβάνει συντηρητικούς ,φοβικούς με τη μετανάστευση και υπερπατριώτες είναι μια αδρή αναπόδραστη πραγματικότητα. Την ίδια ισοδύναμη και ισόμορφη πραγματικότητα εκφράζει και ταύτιση αποχρώσεων και επιδιώξεων πχ των πανεπιστημιακών μεταρρυθμιστών προερχόμενων από διαφορετικά ρεύματα. Η μορφή της συγκυριακής συμμαχίας είναι ακριβώς η ίδια. Η πρόταση του Τσίπρα δεν είναι τερατογένεση σε ένα πληθυσμό ομαλότητας, είναι δημιουργική όσο ήταν για μερικούς η συμμετοχή του Λαος στην κυβέρνηση Παπαδήμου.

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Ημουν γεννημένος Πειρατής, αλλά δεν το γνώριζα…

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα του "κόμματος πειρατών Ελλάδας"

Αγαπητές αγαπητοί, φίλες και φίλοι
Ανήκω σε εκείνους που άκουγαν τους πολιτικούς να μιλάνε για λογαριασμό τους και στο τέλος έμεναν με μια πικρή γεύση στο στόμα και πολλά ερωτηματικά στο μυαλό, που δεν πείθονταν και δεν συμφωνούσαν με όσα άκουγαν και προβληματίζονταν.
Είμαι 49 χρονών και μέχρι σήμερα ποτέ δεν είχα δημοσιοποιήσει τις πολιτικές θέσεις μου κι αυτό γιατί δεν υπήρχε ένα κόμμα που να καλύπτει τις απόψεις μου και να μου δίνει το χώρο να τις εκφράζω.
Αυτό που αρχικά με προσέλκυσε στο κόμμα των Πειρατών ήταν ότι δεν υπάρχει πρόεδρος ή αρχηγός που να μου πει τι θα κάνω και τι θα σκεφθώ.

Αντίθετα, είδα ότι οι Πειρατές ενθαρρύνουν την ελευθερία της σκέψης γιατί αυτός είναι ο σκοπός και το νόημα της ζωής.


Είναι ένα νέο κόμμα που στηρίζει τη διάδοση και ανταλλαγή των ιδεών μέσω της ανάπτυξης της τεχνολογίας.


Σήμερα, οι αλλαγές είναι τόσο ραγδαίες και επηρεάζουν τους πάντες και όσοι κλείνουν τα αυτιά τους και μένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν θα ξεπεραστούν – αν αυτό δεν έχει γίνει ήδη – πολύ γρήγορα.


Έρχεται ένας νέος κόσμος και εγώ δεν θρηνώ καθόλου τον παλαιό που δύει μαζί με τους νόμους και τις προκαταλήψεις του.


Προτιμώ να φωτίσω και να δω τις άπειρες δυνατότητες του κόσμου που ανατέλλει και όχι τις 2-3 λύσεις του παλαιού.

Το “κόκκινο πανί” για το πολιτικό σύστημα δεν είναι η αριστερά, αλλά η ακροδεξιά..


ο Π. Καμμένος απαντά στον Α. Τσίπρα...

Οι εκλογές της ερχόμενης Κυριακής θα καταγράψουν την κοινοβουλευτική παρουσία ενός νέου πολιτικός χώρου, ο οποίος θα έχει σαφώς μεγαλύτερη δύναμη απ' το πιο μεγάλο κόμμα της Αριστεράς, όποιο και αν είναι αυτό. Πρόκειται για τον χώρο της ακροδεξιάς (το κόμμα του Π. Καμμένου και η “χρυσή αυγή”) που πιθανόν να φτάσουν αθροιστικά κοντά στο 15% του εκλογικού σώματος.

Το χώρο αυτόν τον έθρεψαν με διαφορετικό τρόπο, τόσο οι πολιτικές δυνάμεις του δικομματισμού και των μνημονίων, όσο και η Αριστερά. Σε αυτό το θέμα έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα σε άλλα κείμενα μας, όπως εδώ: Το "ευρώ" ή το "μεταναστευτικό" θα σφραγίσει την προεκλογική περίοδο; και εδώ: Οι “κλειστές” πολιτικές και τα “ανοικτά” ψηφοδέλτια της Αριστεράς...

Σήμερα και οι δύο αυτοί πολιτικοί χώροι έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται το πρόβλημα και προσπαθούν να ανοίξουν μέτωπο, αλλά παράλληλα συνεχίζουν να κάνουν τα ίδια λάθη, λάθη που έστρεψαν τον αγανακτισμένο κόσμο από το πολιτικό σύστημα προς την ακροδεξιά και έδωσαν ζωτικό χώρο στο να αποκτήσουν μαζικά κοινωνικά ερείσματα αυτά τα δύο πολιτικά μορφώματα. Και ενώ στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση η χρυσή αυγή ήταν ισοδύναμο άλογο με την ΑΥΤΑΡΣΥΑ, σε αυτές τις εκλογές θα αποκτήσει και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση...

Μια συνέντευξη της Νάντιας Βαλαβάνη στην εφημερίδα “δρόμος”


1. Γιατί αυτές οι εκλογές είναι διαφορετικές από όλες τις προηγούμενες;
Στις εκλογικές αναμετρήσεις της προηγούμενης δεκαετίας από μεριάς των λαϊκών δυνάμεων και της Αριστεράς διακυβευόταν κυρίως η ανακοπή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και των συνεπειών της: Με φορέα, πλέον, κυβερνήσεις της Ν.Δ. και σε επιταχυνόμενους - μετά τη σημαντική ώθηση που της είχαν δώσει οι κυβερνήσεις Σημίτη – ρυθμούς αυτή η πολιτική συνέχιζε να παραδίδει τον δημόσιο πλούτο στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Ενώ στις συνθήκες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης από το 2008 με επιθετικές πολιτικές ανάκαμψης των κερδών και κατευθύνοντας τεράστια «πακέτα» στον πιο κερδοφόρο κλάδο της 10ετίας, τις τράπεζες, επιδείνωνε τη ζωή της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων. Το εκλογικό αποτέλεσμα του 2009 με την άνετη νίκη του ΠΑΣΟΚ χάρη στην εμβληματική προγραμματική υπόσχεση «λεφτά (για κοινωνικές παροχές) υπάρχουν» δε σηματοδοτούσε την καταδίκη από πλατιά λαϊκά στρώματα μόνο του κόμματος που ήταν υπεύθυνο για την παρακμή των τελευταίων πέντε χρόνων, αλλά συνολικότερα της λεγόμενης «σταθεροποιητικής» πολιτικής. Ο τρόπος καταδίκης της, ωστόσο, δε δημιουργούσε διόδους διεξόδου από το δικομματισμό, από το «μίγμα» πελατειακών εξαρτήσεων, καλλιεργούμενων ψευδαισθήσεων και αυταπατών αυτών των ίδιων πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Στα δυόμιση χρόνια από τότε ο πολιτικός χρόνος «συμπυκνώθηκε» αφάνταστα. Φτάσαμε σήμερα να αποτελεί εκλογικό επίδικο η ίδια η επιβίωση, ουσιαστικά, της χώρας και της μεγάλης πλειοψηφίας της εργαζόμενης κοινωνίας. Να κρίνεται η «απώλεια» μιας τουλάχιστον γενιάς παιδιών από 15-35 χρονών, με το ΔΝΤ να προβλέπει στην πρόσφατη έκθεση του συνέχιση των πολιτικών λιτότητας μέχρι το 2030… Ταυτόχρονα εκατομμύρια άνθρωποι που έχασαν μέσα σε λίγες νύχτες εργασιακά και άλλα δικαιώματα κατακτημένα με αίμα και αγώνες ενός αιώνα, ένιωσαν να τους πνίγει η μπόχα της συστημικής διαφθοράς. Το πολιτικό σύστημα, παραδίνοντας την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας με άμεσο τρόπο στο ΔΝΤ, την Ε.Ε. και την Ε.Κ.Τ. ώστε να εφαρμοστούν οι καθ’ υπαγόρευση πολιτικές των μνημόνιων και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, έχασε τη νομιμοποίηση του σε πρωτοφανή, για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα, έκταση.

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Προτάσεις για να πιάσει τόπο η ψήφο σας...


Στο κείμενο "Υπάρχει εκλογικό σύστημα καλύτερο από την απλή αναλογική;"  είχαμε εκθέσει τα προβλήματα που αναδεικνύονται από την μονοσήμαντη αντιστοίχηση της βούλησης των ψηφοφόρων με τα πολιτικά κόμματα. Στα πλαίσια αυτής της άποψης και τηρώντας την υπόσχεση που είχαμε δώσει πρόσφατα στους αναγνώστες μας ότι θα προτείνουμε όχι μόνο ψηφοδέλτια, αλλά υποψήφιους που για να σταυρωθούν  αλλά και να μαυριστούν παρουσιάζουμε σήμερα μερικές προτάσεις για τις εκλογές.

Ο Στάθης Κουβελάκης, εξηγεί γιατί στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ, παρ’ όλον ότι οι πολιτικές θέσεις που έχει εκφράσει μέχρι σήμερα σε ζητήματα πολιτικής γραμμής είναι πιο κοντά στο πολιτικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δείτε τα επιχειρηματά του:

Ωραία αλλά αν είναι έτσι γιατί η επιλογή να είναι ΣΥΡΙΖΑ και όχι κάποια άλλη δύναμη της Αριστεράς;
Γιατί στη συγκυρία που βρισκόμαστε είναι ζωτική ανάγκη να ξεπεραστούν οι λογικές ενδοαριστερού εμφύλιου και διασπαστικών πρακτικών στους αγώνες που καλλιεργεί το ΚΚΕ αλλά και οι λογικές περιχαράκωσης και αναδίπλωσης στην επαναστατική καθαρότητα που δυστυχώς ακόμη κυριαρχούν εντός της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Και δεν βλέπω άλλο τρόπο να προχωρήσουν τα πράγματα από την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, που μπορεί κατά τη γνώμη μου να πυροδοτήσει θετικές εξελίξεις σε όλη την υπόλοιπη Αριστερά. Είναι για μένα απόλυτα σαφές ότι χωρίς μια συμπαραταγμένη Αριστερά, το ευρύτερο μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που είναι απαραίτητο για να ανατραπούν τα Μνημόνια δεν μπορεί να συγκροτηθεί και η ίδια η Αριστερά δεν θα μπορεί να είναι αποδεκτή από την κοινωνία ως αξιόπιστη εναλλακτική λύση.

Μια προεκλογική ...παράσταση



Την Τετάρτη στο θέατρο του Νέου Κόσμου, ο Γιάννης Μηλιός θα ανοίξει με την παράσταση με έναν σύντομο πολιτικό μονόλογο. Στην συνέχεια θα δοθεί η ευκαιρία στους θεατές να πάρουν θέση για το έργο, και η παράσταση θα τελειώσει με την συμμετοχή από κοινού, πρωταγωνιστή και θεατών, στο φουαγιέ του θεάτρου, μπροστά σε έναν σπιτικό μπουφέ με μεζέδες και κρασί. Η παράσταση είναι μια ευγενική χορηγία του ψηφοδελτίου ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο. Η Κοραλία Σωτηριάδου, ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος,  και το θέατρο του Νέου Κόσμου, είναι οι οικοδεσπότες. Η παράσταση μπορεί να γίνει πολυπρόσωπη και πιο ενδιαφέρουσα, με την παρουσία κι άλλων συνυποψήφιων.

Τετάρτη 25 Απριλίου και ώρα 8μμ
Θέατρο Νέου Κόσμου Αντισθένους 7 & Θαρύπου, 117 43 Αθήνα
(Απέναντι από το κτίριο του ΦΙΞ από την πλευρά της Καλλιρρόης)

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Όχι στην βεβήλωση της Πλατείας Συντάγματος από το ΠΑΣΟΚ!




Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, με ανοιχτή συγκέντρωση στην Πλατεία Συντάγματος, την Παρασκευή 4 Μαΐου, και ομιλητή τον Ευάγγελο Βενιζέλο, προσανατολίζεται να ολοκληρώσει την προεκλογική του εκστρατεία το ΠΑΣΟΚ.Αυτή η πράξη αποτελεί προσβολή στο κίνημα της 25ης Μάη και στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του λαού ενάντια στις μνημονιακες πολιτικές των τελευταίων κυβερνήσεων. Αν τελικά το ΠΑΣΟΚ αποφασίζει να κάνει στην πλατεία Συντάγματος την τελευταία προεκλογική εκστρατεία θα είμαστε όλοι εκεί και να του δώσουμε την απάντηση που του αρμόζει....

Γύρισε την πλάτη ο Αλ. Τσίπρας στο Mega!...



O τίτλος άρθρου της ΑΥΓΗΣ μην σας παρασύρει και νομίσετε πως ο Αλέξης κήρυξε τον πόλεμο στους Πρετεντέρηδες και του Καψήδες ακολουθώντας την γραμμή ότι πριν καταλάβουμε την εξουσία του αστικού κράτους θα πρέπει πρώτα να διαλύσουμε τα μέσα ενημέρωσης/χειραγώγησης που διαθέτει. Όπως μας πληροφορεί το άρθρο, η απόφαση να μην παραχωρήσει προεκλογική συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Mega ο Αλέξης Τσίπρας, οφείλεται στο γεγονός ότι το συγκεκριμένο κανάλι τον έχει αποκλείσει από κάθε ενημερωτική και ειδησεογραφική εκπομπή εδώ και καιρό. Συγκεκριμένα, με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει ότι «με μεγάλη χαρά διαπιστώσαμε ότι μετά από 1,5 χρόνο αποκλεισμού του Αλέξη Τσίπρα από κάθε ενημερωτική και ειδησεογραφική εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού Mega, ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε πρόσκληση να παρευρεθεί στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθμού.». Και για όποιον δε κατάλαβε, αν τον είχαν τότε καλέσει, τώρα δεν θα είχε κανένα πρόβλημα με την τελευταία πρόσκληση...

Φαίνεται λοιπόν ότι λόγω αυτού του αποκλεισμού, ο Αλέξης αφού είδε και απόειδε ότι δεν τον καλούσαν στα τηλεοπτικά παράθυρα του MEGA, πήρε τους δρόμους και έτρεχε να βρει βήμα σε ακροδεξιά blogs και να δίνει μαζί με όλη την ηγεσία του ΣΥΝ πολύωρες συνεντεύξεις στον Ι. Αμυρά και την παρέα του…

Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Υπάρχουν και άλλες φωνές στον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ο μικρός ΣΥΡΙΖΑ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) βαδίζει προς τις εκλογές άρρωστος από ανάλογες ασθένειες με αυτές που έχει και ο μεγάλος. Μόνο που αυτές οι ασθένειες με τελείως διαφορετικό τρόπο θα επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα: ο μεν μικρός θα παραμείνει στάσιμος με μικρή αύξηση της επιρροής του ενώ ο άλλος προβλέπεται ότι θα σημειώσει σημαντική εκλογική νίκη. Τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μάη έχουν μικρή σχετικά σχέση με τις ενδοαριστερές αντιθέσεις. Προσδιορίζονται από το γενικότερο πολιτικό κλίμα, το οποίο η Αριστερά συνολικά δεν μπόρεσε να ανατρέψει. Παρ' όλα αυτά θα εισπράξει εκλογική πελατεία από την κρίση των πολιτικών μηχανισμών που στηρίζουν τις μνημονιακές πολιτικές. Όμως το μεγάλο ρεύμα της αγανάκτησης θα στραφεί προς δεξιά κατεύθυνση, τον Π. Καμμένο και την "χρυσή αυγή". Και γιαυτό έχει ευθύνες η Αριστερά, όλη η Αριστερά που ακόμα και σήμερα έχει τους "Καζάκηδες" στα ψηφοδέλτιά της.

Εκτός από τις γενικότερες πολιτικές ευθύνες της Αριστεράς, ο μικρός ΣΥΡΙΖΑ κλώτσησε μια μικρή ευκαιρία που είχε να μπει στην βουλή, απορρίπτοντας την συνεργασία με δυνάμεις του ΜΑΑ, μια συνεργασία που έθετε με διαφορετικούς όρους την δημιουργία ενός τρίτου πόλου στον χώρο της Αριστεράς διακριτού από το ΚΚΕ και τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. Για να γίνει αυτό όμως θα έπρεπε να γίνουν υπερβάσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτή που κινούνται το ΣΕΚ και το ΝΑΡ και αποτελούν τις ηγεμονικές δυνάμεις του χώρου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ευτυχώς όμως στον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπάρχουν ακόμα διαφορετικές φωνές, όπως αυτές των των Κανελλή Δημήτρη, Στόμη Παγώνα, Χήτα Λάμπρου, υποψήφιων Βουλευτών & συνεργαζόμενών με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μελών ΑΡιστερής ΑΝασύνθεσης, όπως καταγράφονται στο κείμενό τους με τίτλο "Για τη σημασία των βουλευτικών εκλογών της 6ης Μαίου, το στρατηγικό ερώτημα και την αμηχανία της Αριστεράς" που αναδημοσιεύουμε παρακάτω:

Από πολιτική άποψη βρισκόμαστε σε μια οριακή στιγμή. Όλη η ενέργεια που απελευθερωνόταν από τις σημαντικότατες λαϊκές και εργατικές κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, μοιάζει να συμπιέζεται πλέον εκρηκτικά μέσα στη βουβή προετοιμασία της αστικής κοινοβουλευτικής εκλογικής διαδικασίας. Μοιάζει αυτή η πολιτική μουγκαμάρα της δημοκρατίας fast food που επιβάλλεται στη χώρα, σαν την προσωρινή σιωπή που κάνει η χύτρα ταχύτητος, όταν της έχουν αφαιρέσει την βαλβίδα εκτόνωσης.

Είναι σαφές πως η συνεχιζόμενη αθλιότητα των συνεχών εκβιαστικών διλημμάτων που θέτει στον ελληνικό λαό το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ντόπια ολιγαρχία των τραπεζών του πολιτικού κατεστημένου και των media, φάνει σε ένα ποσοτικό όριο πέραν του οποίου, η ταχύτητα των πολιτικών εξελίξεων θα είναι ραγδαία και εκρηκτική.

Δύο ανοιχτά ενδεχόμενα υπάρχουν πέρα από αυτό το πολιτικό όριο που ζούμε σήμερα:

Α) Είτε η αστική κοινοβουλευτική διαδικασία θα αποκαταστήσει την πολιτική νομιμοποίηση της νεοφιλελεύθερης επέλασης: της εσωτερικής υποτίμησης, της ολοκληρωτικής αποπτώχευσης του ελληνικού λαού, της συντριβής των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθερίων των εργαζομένων, του γενικευμένου εθνικού κοινωνικού και πολιτισμικού αποπληθωρισμού.

Β) Είτε το μεγάλο νεοφιλελεύθερο πείραμα της «αυτόβουλης» υποδούλωσης και της απελπισμένης αυτοχειρίας ενός ολοκλήρου λαού στο ναό του ΕΥΡΩ και των τραπεζικών κερδών, θα έχει αποτύχει. Μαζί θα έχει δεχτεί συντριπτική ήττα και το γαλλογερμανικό σχέδιο οικονομικής κατίσχυσης όλων των λαών της Ευρώπης. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο εάν συμβεί, αναγκαστικά θα ελευθερώσει σημαντικές πολιτικές δυναμικές τόσο για την ελληνική κοινωνία όσο και για το σύνολο των λαών της Ευρώπης αμφισβητώντας ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα του καπιταλιστικού χρήματος και του νεοφιλελευθερισμού.

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Η τυραννία της ασημαντότητας

Αναδημοσίευση από τα "ΕΝΘΕΜΑΤΑ"
του Μιχάλη Μάτσα

Παρίσι, 20 Απριλίου 2012. Χάρη στο θεσμοθετημένο πλαίσιο για την αφισοκόλληση, κατά την προεκλογική εκστρατεία στη Γαλλία, οι αφίσες τοποθετούνται σε ειδικά σημεία, όπου κάθε υποψήφιος έχει ίσα δικαιώματα παρουσίας. Έτσι, δίνεται το δικαίωμα στον ψηφοφόρο να δει όλες τις αφίσες μαζί και φυσικά να κρίνει και να συγκρίνει.

Αν και δεν έχω διαβάσει ακόμα το βιβλίο του Νικόλα Σεβαστάκη Η τυραννία του αυτονόητου, αυτός ο τίτλος μου ήρθε στο μυαλό όταν είδα για πρώτη φορά συγκεντρωμένες τις αφίσες των υποψηφίων στις γαλλικές προεδρικές εκλογές, συνδυασμένος με τον καστοριαδικό τίτλο Η άνοδος της ασημαντότητας. Είναι πραγματικά αξιοσημείωτη η έλλειψη έμπνευσης και φαντασίας που χαρακτηρίζει τις αφίσες, τα συνθήματα και τα σποτάκια των γαλλικών εκλογών. Λες και δεν απευθύνονται σε σκεπτόμενα άτομα, αλλά συμμετέχουν όλοι οι υποψήφιοι μαζί σε ένα παιχνίδι χιλιοειπωμένων στερεοτύπων, πολυδοκιμασμένων επικοινωνιακών συνταγών, με ντιζάιν, σκηνοθεσία και συνθήματα άλλης εποχής, χωρίς την παραμικρή διάθεση ανανέωσης ή τόλμης, τόσο που δίνουν μια ιδέα για το πώς θα μοιάζει και το μετεκλογικό πολιτικό σκηνικό.Ας τους πάρουμε από την αρχή: ο Φρανσουά Ολάντ έγινε ανέκδοτο ύστερα από αυτή την αφίσα, που αντιγράφει ουσιαστικά την προεκλογική αφίσα του Σαρκοζύ του 2007. Τυχαία ή ηθελημένα, ελάχιστη σημασία έχει, το βασικό είναι ότι γελοιοποιήθηκε και αναγκάστηκε να επανέλθει δριμύτερος με ένα υπερεπαναστατικό σποτάκι, όπου αυτοπροσδιορίζεται ως ο κληρονόμος της μεγάλης επαναστατικής γαλλικής παράδοσης, προκειμένου να βγάλει τη ρετσινιά του δεξιού.

Aκυβερνησία...

Του Γιώργου Πρασσά

O κίνδυνος ακυβερνησίας και η απάντηση του KKE και της Aριστεράς


Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Με αυτό το περιστατικό θα ασχοληθεί ο "αντιφασίστας" κ. Χρυσοχοίδης;


Και μετά ο κ Χρυσοχοίδης, μας λέει πως για την άνοδο της Χρυσής Αυγής φταίει η ...αδράνεια του Τσίπρα. Θαυμάστε εδώ τους άνδρες του κ. Χρυσοχοίδη που δεν αδρανούν. Χρυσαυγίτες με στολή, είναι επιεικής χαρακτηρισμός ή μας φαίνεται;
Με αυτό το περιστατικό θα ασχοληθεί ο "αντιφασίστας" κ. Χρυσοχοίδης;
Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών
http://www.ksm.gr/

Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοινώνει προεκλογικά την ίδρυση του νέου “ΕΛΑΣ"!


Από την συνάντηση του  πρόεδρου του ΣΥΝ με τον "αρχηγό" του νέου "ΕΛΑΣ"...
Παρουσιάζουμε κατ' αποκλειστικότητα το 1ο προεκλογικό video του ΣΥΡΙΖΑ για τις ερχόμενες εκλογές, το οποίο καταγράφει σημαντικές αλλαγές στην στρατηγική της ηγεσίας της Κουμουνδούρου για τον σοσιαλισμό και την επανάσταση, αφού εγκαταλείπει το ειρηνικό δρόμο και τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Μετά την οργάνωση λαϊκών πολιτοφυλακών που πρωτοστάτησαν στους προπηλακισμούς και τα γιουρτώματα του πολιτικού προσωπικού της αστικής τάξης και των λακέδων της, τώρα προχωρά στο επόμενο βήμα, στην ίδρυση του Εθνικού Λαϊκού Στρατού που θα αναλάβει την απελευθέρωση της χώρας από τους κατακτητές του ΔΝΤ και της ΕΕ:

Ήδη,ο υπεύθυνος πολιτικός καθοδηγητής του νέου ΕΛΑΣ, έδωσε στην δημοσιότητα το παρακάτω “Συμβόλαιο Τιμής με τον Ελληνικό Λαό”:

Ομνύω πίστιν εις τα Ιερά Νάματα του Ελληνισμού.
Εφόσον εκλεγώ βουλευτής θα τηρήσω όλες τις δεσμεύσεις μου, όπως εξηγγέλθησαν προεκλογικώς.
Ουδέποτε θα συνεργαστώ με τους προδότες και τους δωσίλογους του Μνημονίου.
Θα αγωνιστώ μέχρις εσχάτων για να οδηγηθούν στην αγχόνη, στην πλατεία Συντάγματος.
Άλλως, εις περίπτωσιν κυβιστήσεως, αποδέχομαι προκαταβολικώς την θανατική ποινή, επί ασπαλάθων, επιβληθησομένη από λαϊκά δικαστήρια. Ως αρμόζει εις τους τυράννους.
Παραιτούμαι της βουλευτικής ασυλίας για αδικήματα αφορώντα την κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας.
Αναγνωρίζω προκαταβολικώς τον θεσμό της ανακλητότητος των αιρετών αξιωματούχων, και αποδέχομαι ότι οι εντολείς μου έχουν την εξουσία να με ανακαλέσουν ανά πάσα στιγμή, ασχέτως τί ορίζει η ισχύουσα νομοθεσία.

Μετά τιμής
Ιφικράτης-Απόστολος Αμυράς
υποψήφιος βουλευτής με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, στην Α' εκλογική περιφέρεια Αθηνών.

Περισσότερες πληροφορίες για την υποψηφιότητα του Ι. Αμυρά, εδώ:

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Εκλογές: Ας τους γυρίσουμε την πλάτη με ενεργητική αποχή

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "δράση"

Το κοινοβούλιο, τα κόμματα και οι εκλογές εμφανίστηκαν μαζί με τον κυρίαρχο ρόλο της αστικής τάξης στην κοινωνία. Σε όλη την ιστορική πορεία μέχρι σήμερα, μπορεί να άλλαξαν οι τρόποι αντιπροσώπευσης, αλλά παρέμεινε σταθερό το νόημα του κοινοβουλίου και το περιεχόμενο των εκλογών. Αποτελούν τα κυριότερα μέσα νομιμοποίησης της κυριαρχίας της άρχουσας τάξης. Η εργατική τάξη και τα υπόλοιπα ενδιάμεσα στρώματα συμμετέχουν στο κοινοβούλιο με τα δικά τους κόμματα, αλλά λειτουργούν σαν ομάδες πίεσης για παραχώρηση κάποιων δικαιωμάτων, χωρίς να τους επιτρέπεται η ουσιαστική αμφισβήτηση αυτής της κυριαρχίας. Όσες φορές αμφισβητήθηκε, είτε απέτυχε γιατί την έπνιξαν στο αίμα, είτε, ελάχιστες φορές, πέτυχε και δημιούργησε στην πορεία πάλι ένα καθεστώς κυριαρχίας μιας μικρής μειοψηφίας, μιας νέας άρχουσας τάξης, που όπως η παλιά είχε στα χέρια της τον τρόπο και τα μέσα οργάνωσης της κοινωνίας προς όφελός της.
Τα κόμματα κουβαλάνε το ίδιο προπατορικό αμάρτημα του εμπνευστή τους, δηλαδή της αστικής τάξης. Είναι σχηματισμοί ιεραρχικοί όπου αποφασίζουν οι λίγοι ‘’εκλεκτοί’’ για τους πολλούς. Στους πολλούς αναγνωρίζεται το δικαίωμα αραιά και που να εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους, οι οποίοι αποφασίζουν για όλα τα θέματα, κρίσιμα ή μη, χωρίς τη δέσμευση από τη γνώμη των εντολέων τους. Δηλαδή δεν υπάρχει ούτε καν αντιπροσώπευση αλλά εξουσιοδότηση εν λευκώ. Αυτό δημιουργεί παθητικότητα στους πολλούς και κυριαρχία και προνόμια στους λίγους. Έτσι όλα τα κόμματα αναπαράγουν τον εαυτό τους όταν βρεθούν στην εξουσία, δημιουργώντας μια κοινωνία με ιεραρχία, ανισότητα, καταπίεση και εκμετάλλευση. Μια κοινωνία των λίγων ευνοημένων και των πολλών παραπεταμένων.

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Γιώργος Κύρτσος: Τότε και τώρα...


ΤΟΤΕ..
...Στο ίδιο τραπέζι ιστορικά πρόσωπα της Αντίστασης, όπως ο Γραμματέας του ΕΑΜ Θανάσης Χατζής, με τους Βρετανούς αξιωματικούς συνδέσμους με τους αντάρτες, όπως ο ταξίαρχος Eddie C.W. Myers, αρχηγός της ΒΣΑ (Βρετανική Στρατιωτική Αποστολή) και ο καθηγητής Nicholas Hammond, αξιωματικός σύνδεσμος στη Βόρεια Ελλάδα και αναπληρωτής αρχηγός της ΒΣΑ, μαζί με ιστορικούς … ιστορικούς, όπως ο Χάγκεν Φλάισερ, ο Heinz Richter και ο Προκόπης Παπαστράτης. Ιδανική ευκαιρία να ξεκαθαριστούν πολλά πράγματα, από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές και να δοθούν απαντήσεις σε πολλά “γκρίζα” σημεία, ειδικά για την βρετανική ανάμιξη στα εσωτερικά των ελληνικών υποθέσεων, όπως κι έγινε, σε κάποιον βαθμό. Ένας σύνεδρος, όμως, είχε προσέλθει στην αίθουσα με μια κάπως … διαφορετική ατζέντα. Ενώ λοιπόν εξελισσόταν μια άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση για τον Τσόρτσιλ, τον Γεώργιο Παπανδρέου, τα Τάγματα Ασφαλείας, την SOE κ.ο.κ., ο σύνεδρος αυτός πήρε το λόγο, και είπε τα εξής (ναι, το κουΐζ μας αφορά την ταυτότητα του συνέδρου αυτού, για αυτό και σβήσαμε το ονοματεπώνυμό του από τις σκαναρισμένες σελίδες)...


ΤΩΡΑ...
Η ένταξη του Γιώργου Κύρτσου στο ΛΑΟΣ και μάλιστα η ανάθεση σ’ αυτόν της εκπροσώπησης του κόμματος από τον Γιώργο Καρατζαφέρη επισκίασε όλες τις άλλες μεταγραφές πολιτικών στελεχών, που δεν είναι και λίγες σ’ αυτό το τόσο ρευστό πολιτικό σκηνικό. Ξάφνιασε πολλούς η ένταξη στο κόμμα της Ακροδεξιάς ενός πετυχημένου δημοσιογράφου, εκδότη και επιχειρηματία και μάλιστα την ώρα που το κόμμα αυτό κλυδωνίζεται από διασπάσεις και αμφισβητείται σοβαρά η ικανότητά του να εκπροσωπηθεί στην επόμενη Βουλή.

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Τα είχαμε πει...

  (με αφορμή το πρόσφατο “σύμφωνο ΚΑΖΑΚΗ – ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ”)

Πριν λίγες μέρες γράφαμε:
Η πολιτική εξουσία και ο αστισμός έχουν καλύτερη αίσθηση των πραγμάτων απ' ότι έχει η Αριστερά. Γιαυτό και γνωρίζουν πως να διαμορφώνουν τις νέες "εθνικές" συναινέσεις. Η προεκλογική περίοδος δεν θα σφαγιαστεί από τις διαφορετικές πολιτικές διαχείρισης της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού και τις σχέσεις του με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ, αλλά από την εθνική αναδίπλωση και την ξενοφοβία, είτε πρόκειται για οικονομικούς μετανάστες είτε για Γερμανούς κεφαλαιοκράτες.

..Η Αριστερά με αυτές τις πολιτικές της στρώνει το χαλί στις συντηρητικές δυνάμεις και την ακροδεξιά. Επιπρόσθετα, εγκλωβισμένη στην αναπαραγωγή των αστικών μύθων για την “παραγωγική ανασυγκρότηση” της χώρας και την “εθνική ανάπτυξη” και άλλα συνδιαχειριστικά παρόμοια, διαμορφώνει προγραμματικές κυβερνητικές προτάσεις οι οποίες για να πραγματωθούν δεν απαιτούν ισχυρό λαϊκό κίνημα, αλλά ισχυρό κράτος. Αυτό το ισχυρό κράτος όμως μπορούν να το στηρίζουν και να το εγγυηθούν, άλλες πολιτικές δυνάμεις. Αυτές που υπόσχονται με αξιόπιστο τρόπο την επιβολή της "τάξης" και της "ασφάλειας" στο εσωτερικό της χώρας. Με αιχμή το "μεταναστευτικό", ήδη έχουν αρχίσει να διεκδικούν ακριβώς αυτόν τον ρόλο και να κάνουν πράξη το όραμά τους για το διάδοχο πολιτικό καθεστώς που θα αποκαταστήσει την κρίση του σημερινού πολιτικού συστήματος.

- Πόση είναι η απόσταση από το ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ και μέχρι τον ...Παπαθεμελή;
- Μικρή, πολύ μικρή. Μόνον ένας Καζάκης!

Οι τελευταίες εξελίξεις στην πολιτική σκηνή επαληθεύουν πλήρως τις επισημάνσεις που είχαμε κάνει σε παλαιότερα κείμενά μας για τα πραγματικά κίνητρα της μικροπολιτικής διαφόρων μορφωμάτων της αριστεράς που οχυρώνονται δήθεν πίσω από διάφορες πολιτικές διαφωνίες.
Η γραμμή “εδώ και τώρα έξω από την ΕΕ και το ευρώ” γίνεται η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για διάφορες εκδοχές του αστισμού ώστε να αποκτούν αντικαπιταλιστικό προσωπείο. Ακόμα και το “διεθνιστικό” ΣΕΚ υμνούσε το “αριστερό χέρι” του Παπαθεμελή. Πριν λίγο καιρό γράφαμε:

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Ο κ.Αλαβάνος και οι εκλογές

Αναδημοσίευση από το  roides.wordpress.com

Η θέση του είναι στο ΣΥΡΙΖΑ

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος
Κύριε Ροΐδη,

Διαβάζω πως η «Ανταρσύα» τελικά απορρίπτει, λόγω εσωτερικών ενστάσεων, τη συνεργασία με τον κ.Αλαβάνο, θεωρώντας τον ως μια προβεβλημένη προσωπικότητα με συγκεκριμένο στίγμα, η οποία θα επικαλύψει («καπελώσει») το σχήμα. Άθελά τους αυτοί που τον απορρίπτουν τον προστατεύουν. Ο κ.Αλαβάνος δεν είναι Ζαν Πωλ Σαρτρ και είναι αστείο να γίνεται κάποιος αριστεριστής στα γεράματα, ιδιαίτερα όταν έχει μια δεδομένη διαδρομή, 23 χρόνια ως ευρωβουλευτής και μετά και κάποια θητεία ως αρχηγός ενός δημοκρατικού, ευρωπαϊκού προσανατολισμού, αριστερού, ανανεωτικού, έστω και ριζοσπαστικού, κόμματος. Πέρα από αυτά ο κ.Αλαβάνος προέρχεται από ένα μεγαλοαστικό οικογενειακό κεντρώο περιβάλλον με πολλούς βουλευτές και έναν υπουργό πατέρα, γεγονός που κάνει την εικόνα του οργισμένου αριστεριστή λίγο καρικατούρα. Αποφεύγω να θυμίσω τις πολύ περίεργες θέσεις του κ.Αλαβάνου με πρόσωπα και καταστάσεις της Εκκλησίας, τις ολότελα αναντίστοιχες με το ανατρεπτικό του προφίλ, οι οποίες δεν αντέχουν στην παραμικρή δοκιμασία της ηθικής και της λογικής. Τις εκλαμβάνω ως ένδειξη ενός εκρηκτικού παρορμητικού χαρακτήρα ο οποίος δρα συχνά έξω από τον εγκεφαλικό έλεγχο.

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Η Αριστερά ανακαλύπτει ξανά τον πατριωτισμό (αφού έχει ήδη ανακαλύψει την Αμερική)

Αναδημοσίευση από το REDNoteBook

Επί τέσσερις δεκαετίες μας πιπίλαγαν την ιδέα της κοινής ευρωπαϊκής πολιτισμικής και πολιτικής ταυτότητας. Μόλις έσκασε η φούσκα, άρχισε το παλιό παιχνίδι των ευθυνών με βάση τα εθνικά στερεότυπα: οι «άπληστοι Γερμανοί», οι «επαναστάτες Ιρλανδοί», τα «λαμόγια Ιταλοί», οι «τεμπέληδες Έλληνες» και -αν χρειαστεί- οι «αδερφές Εγγλέζοι» και οι «ραδιούργοι Εβραίοι». Και η Αριστερά; Aυτή σα να μην έμαθε ποτέ τίποτε, τσιμπάει το δόλωμα και επικαλείται ξανά τον πατριωτισμό των Ελλήνων

Του Αρίστου Γιαννόπουλου

Στα μέσα της δεκαετίας του ΄70, όταν πιτσιρικάδες πηγαίναμε στο σινεμά να χαζέψουμε τον Μπρους Λή, τον Τέρενς Χιλ ή την Ορνέλα Μούτι, έπρεπε να υποστούμε ως προκαταρκτικό βασανιστήριο ένα φιλμάκι που εκθείαζε το ιδανικό του Καρλομάγνου «για μιαν Ευρώπη Ενιαία, απ΄ τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια». Δεν ξέρω γιατί οι προπαγανδιστές της μετέπειτα Ε.Ε. είχαν μπει στον κόπο να σκυλεύσουν το νεκρό από τον καθεδρικό του Ακυίσγρανου - μάλλον επειδή ήταν φευγάτος εδώ και σχεδόν 12 αιώνες. Και άλλοι όμως, πιο πρόσφατοι αυτοί, ονειρευτήκανε μιαν ενωμένη (υπό την εξουσία τους) Ευρώπη, αλλά υπήρχαν ακόμη ζώντες που αδυνατούσαν να ξεχάσουν τα έργα και τις ημέρες τους.

Όσον καιρό, βέβαια, στα μυαλά των υπηκόων (μελλοντικών και νυν) της Ε.Ε. καλλιεργούνταν η μυθολογία μιας κοινής Ευρώπης, τα απανταχού τραπεζικά λαμόγια είχαν ήδη ενοποιηθεί και απομυζούσαν το νέο διευρυμένο θηρευτικό κοινό τους των 325 εκατομμυρίων. Επί χρόνια ήμασταν όλοι Ευρωπαίοι και μοιραζόμασταν ένα κοινό σπίτι (με Φιλιππινέζες υπηρέτριες και Βούλγαρους κηπουρούς, εννοείται). Αλλά όταν τα σκατά χτύπησαν τον ανεμιστήρα, οι περιφερειακοί πολιτικοί παράγοντες (με την άμετρη υποστήριξη των εθνικών ΜΜΕ), ανέσυραν όλα τα παλαιά στερεότυπα που υποτίθεται είχανε ξεχαστεί. Οι Γάλλοι έγιναν και πάλι αναποτελεσματικοί πουρκουάδες, οι Γερμανοί άπληστοι τραπεζικοί, οι Ιταλοί γκομενιάρηδες μαφιόζοι και οι Έλληνες τεμπέληδες και τρακαδόροι Ζορμπάδες που χρωστάμε σε όλο τον κόσμο. Ώρες-ώρες, μου φαίνεται πως ακόμη και οι αριστεροί αλληλέγγυοι απ΄ όλη την Ευρώπη, που έρχονται στην Ελλάδα για να μάθουν και να μας συμπαρασταθούν, περιμένουν να μας δουν να πεταγόμαστε ξαφνικά επάνω και να αρχίζουμε να χορεύουμε συρτάκι, σπάζοντας πιάτα και αναφωνώντας «tzatziki, malaka, moussaka, agapi mou!».

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Εκλογές, κόμματα, και κινήματα: Προβληματισμοί από το παράδειγμα της Αργεντινής

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "δράση"

"Η πραγματική δημοκρατία
βρίσκεται στους δρόμους",
 "Να φύγουν όλοι"








Τραβώντας το φρένο κινδύνου
Της Marina Sitrin*

"Ο Μαρξ είπε ότι οι επαναστάσεις είναι η ατμομηχανή της παγκόσμιας ιστορίας. Ίσως, όμως, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Μπορεί οι επαναστάσεις να είναι η πράξη με την οποία η ανθρωπότητα που ταξιδεύει μέσα στο τρένο τραβάει το φρένο κινδύνου". Τα λόγια του Walter Benjamin ταιριάζουν απόλυτα με ό,τι συνέβη σε όλο τον κόσμο το 2011 και σε πολλά μέρη πριν από αυτό, και πολύ νοτιότερα, από την Τσιάπας και την Οαχάκα του Μεξικού έως την Αργεντινή. Τα κινήματά μας είναι η κραυγή του "Όχι!". Το "Φτάνει πια!". Το "Να φύγουν όλοι!". Είναι η συλλογική άρνησή μας να παραμείνουμε παθητικοί σε μια αφόρητη κατάσταση. Και έτσι εμείς τραβάμε το φρένο κινδύνου, παγώνουμε το χρόνο, και αρχίζουμε να δημιουργούμε κάτι καινούργιο. Δεν είμαστε καν σίγουροι τι είναι αυτό. Ξέρουμε ότι θέλουμε να δημιουργήσουμε ανοιχτό χώρο. Το με τι μοιάζει το ανακαλύπτουμε μαζί, καθώς δημιουργούμε, και από το πώς δημιουργούμε: μαζί, οριζόντια και με επίδραση. Τι κάνουμε και πώς το κάνουμε είναι άρρηκτα συνδεδεμένα, και τα δύο είναι μέρος αυτού του προεικονιστικού κινήματος.

Για μια - ακόμα - ευκαιρία που χάθηκε..

 Ανακοίνωση της ΑΡΑΣ
Για μια - ακόμα - ευκαιρία που χάθηκε..

H Aριστερά έχασε άλλη μια ευκαιρία σε μια κρίσιμη περίοδο. Η άρνηση της πλειοψηφίας των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΝΑΡ,ΣΕΚ,ΟΚΔΕ Σπάρτακος) να συνεργαστούν και εκλογικά με τις δυνάμεις του ΜΑΑ αποδυναμώνει την κατεύθυνση που η ίδια η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει όλο αυτό το χρονικό διάστημα μέσα στο κίνημα: την υποστήριξη ενός σχεδίου άμεσης διεξόδου από την κρίση προς όφελος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων με παύση πληρωμών/διαγραφή του χρέους-έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ-εθνικοποιήσεις τραπεζών και στρατηγικών επιχειρήσεων με εργατικό και λαϊκό έλεγχο-απαγόρευση απολύσεων-αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Μιας διεξόδου που θα επιβληθεί με τον αγωνιστικό καταναγκασμό του κινήματος και που ανοίγει διάπλατα το δρόμο για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζομένων.  Όταν σ’αυτό το πλαίσιο υπάρχει συμφωνία δεν υπάρχει καμία δικαιολογία (ούτε χρονική) για να μην προχωρήσουν συνεργασίες χωρίς αποκλεισμούς και σε ισότιμη βάση. Υπάρχουν μόνο ευθύνες, συλλογικές και ατομικές. Υπάρχουν μόνο αγκυλώσεις και μικροηγεμονισμοί. Εμείς από τη μεριά μας ξέρουμε ότι και έφικτο ήταν και αναγκαίο να βαδίσουμε μαζί με τις συντρόφισσες και τους συντρόφους του ΜΑΑ που υποστηρίζουν την ίδια κατεύθυνση. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για την ενδυνάμωση αυτής της κατεύθυνσης, αυτού του πολιτικού σχεδίου, του μόνου που μπορεί άμεσα να εφαρμοσθεί στην πράξη, του μόνου που μπορεί να αναδιατάξει τους συσχετισμούς υπέρ των δυνάμεων της εργασίας. Θα παλέψουμε και στις εκλογές αυτό το σχέδιο να γίνει κτήμα ευρύτερων λαϊκών μαζών μέσα από την καμπάνια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Θα συνεχίσουμε (αταλάντευτα) να αντιμαχόμαστε απόψεις που υποτιμουν τους άμεσους πολιτικούς στόχους και παραπέμπουν την επίτευξή τους στο επέκεινα (της λαϊκής εξουσίας, της ανατροπής των συσχετισμών στην ΕΕ, της επανάστασης και του κομμουνισμού). Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε  έτσι ώστε να ενωθούν σε μια κοινή μετωπική συγκρότηση όλοι όσοι το υποστηρίζουν, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δυνάμεις του ΜΑΑ, αλλά και μια σειρά άλλων δυνάμεων που λόγω των δικών τους αγκυλώσεων παραμένουν εγκλωβισμένοι σε άλλες λογικές.  

ΑΡΑΝ: Το στοίχημα δεν χάθηκε!


Αριστερή Ανασύνθεση

Το στοίχημα δεν χάθηκε!

Με τη δημόσια τοποθέτησή μας ως Αριστερή Ανασύνθεση τοποθετηθήκαμε υπέρ της δυνατότητας εκλογικής συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με συντρόφους από το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Η σαφής και ρητή συμφωνία των συντρόφων από το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής στους πολιτικούς άξονες και τη φυσιογνωμία που έθεσε ως όρους η απόφαση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 5 Απρίλη, σήμαινε ότι υπήρχε δυνατότητα για μια εκλογική συνεργασία που θα άνοιγε ένα πρώτο ρήγμα προς τα αριστερά στο τοπίο της Αριστεράς, μια εκλογική συνεργασία με προοπτική που δεν θα ήταν ευκαιριακή εκλογική σύμπραξη, αλλά θα σηματοδοτούσε ότι τάσεις και ρεύματα αποκόπτονται έμπρακτα από ρεφορμιστικά σχέδια. Αποτυπώθηκε, δηλαδή, η δυνατότητα να υπάρξει μια πρώτη συσπείρωση της Αριστεράς εκείνης που απέναντι στον εκβιασμό των κομμάτων του Μνημονίου (τον οποίο σιγοντάρει ουσιαστικά η επίσημη Αριστερά) ότι το δίλημμα είναι «ΕΕ ή χάος», απαντάει ότι υπάρχει πραγματικά άλλος δρόμος, χωρίς χρέος, χωρίς ευρώ, χωρίς ΕΕ, χωρίς μνημόνια.

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Ανακοίνωση του ΝΑΡ για την πολιτική-εκλογική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς δυνάμεις του Μ.Α.Α.



Ανακοίνωση
με αφορμή την πολιτική-εκλογική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
προς δυνάμεις του Μ.Α.Α.



Με την άλλη αριστερά και αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα ανατροπής
ενάντια στην χούντα ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου

1.   Το ΝΑΡ θεωρεί ότι η συζήτηση που άνοιξε για την δυνατότητα πολιτικής-εκλογικής συμπόρευσης ανάμεσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και δυνάμεις του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής (ΜΑΑ) ήταν συνολικά θετική. Διότι έθεσε, με ανοικτό τρόπο, στην κοινή συζήτηση και δοκιμασία ορισμένα σημαντικά ζητήματα της πολιτικής συζήτησης και αντιπαράθεσης στην αριστερά και στην κοινωνία. Αποκάλυψε σημαντικές συγκλίσεις αλλά και αποκλίσεις. Συνολικά ο διάλογος ανάμεσα στα δύο αυτά ρεύματα γίνεται σήμερα από πολύ καλύτερες θέσεις.

2.   To ΝΑΡ, θεωρεί θετικό γεγονός την υιοθέτηση από το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής (ΜΑΑ) της θέσης για αποχώρηση από την ευρωζώνη. Δημιουργεί προϋποθέσεις πολιτικής συμπόρευσης σε ένα κομβικό πολιτικό ζήτημα. Είναι σημαντικό βήμα, που σχετίζεται με το αποφασιστικό δυνάμωμα των αντι-ευρώ και αντι-ΕΕ αντιλήψεων σε πλατιά τμήματα της κοινωνίας. Αλλά και με τις προσπάθειες που έγιναν όλο το προηγούμενο διάστημα και είχαν συμπυκνωθεί σε κοινή συμβολή αγωνιστών του ΜΑΑ και δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας κατά του ευρώ και της ΕΕ και στη συσπείρωση γύρω από τη θέση για αποδέσμευση από τον ιμπεριαλιστικό αυτό μηχανισμό. Αποτελεί μια ακόμα ένδειξη, ότι τα πράγματα αλλάζουν μέσα στον κόσμο της αριστεράς, παρά την ακινησία των ηγεσιών και εν προκειμένω τον δογματική υποστήριξη της ΕΕ και της ευρωζώνης από το ΣΥΡΙΖΑ. Υπογραμμίζει την αναγκαιότητα που υπάρχει, η αντικαπιταλιστική αριστερά να υποστηρίζει με αυτοπεποίθηση και ουσιαστικό τρόπο τις θέσεις της και το αναγκαίο πρόγραμμα για την κοινωνία.

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΚΟΕ για τις ΕΚΛΟΓΕΣ


Ανακοίνωση της ΚΟΕ για τις εκλογές

Στον αγώνα για την ανατροπή του τροϊκανού καθεστώτος
Τιμωρούμε το μνημονιακό μπλοκ της υποτέλειας και της κοινωνικής εξόντωσης

Το υπηρετικό προσωπικό της τρόικας αναγκάστηκε να προσφύγει σε εκλογές. Μέσα σε συνθήκες βαθιάς και πολύπλευρης κρίσης, μέσα σε κλίμα λαϊκής κατακραυγής και απονομιμοποίησης του μνημονιακού καθεστώτος. Αναγκάστηκαν, μετά από ταλαντεύσεις και υπαναχωρήσεις, να προκηρύξουν εκλογές κάτω από το βάρος αυτής της απονομιμοποίησης αλλά και των εσωτερικών τους αντιθέσεων και επιδιώξεων.

Δεν μπορούσαν άλλο να πορεύονται παριστάνοντας ότι έχουν κάποια δήθεν λαϊκή εντολή, τη στιγμή που απροκάλυπτα αγνόησαν, διέστρεψαν και ποδοπάτησαν τη γνώμη, τη θέληση και τους πόθους του λαού. Φοβόντουσαν και φοβούνται τις εκλογές. Η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία σε κάθε ευκαιρία έκφρασε την αντίθεση και την οργή της απέναντι στο σάπιο πολιτικό σύστημα, την τρόικα και τα μνημόνια. Στις διαδηλώσεις, τις πλατείες, τις παρελάσεις, αλλά και μέσα από το καθημερινό βουητό της κοινωνίας απέναντι σε όλους αυτούς που πουλάνε τη χώρα και καταρρακώνουν την αξιοπρέπεια.

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Μια απάντηση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ: ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΩΡΑ


των Βαγγέλη Αντωνίου, Νίκου Γαλάνη και Κώστα Παπουλή





Αγαπητοί σύντροφοι,
Σε συνέχεια της επιστολής-απάντησης που μας στείλατε και σε συνέχεια της διαδικασίας, της συζήτησης και των αποφάσεων της έκτακτης πανελλαδικής συνδιάσκεψης του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, θα θέλαμε να δηλώσουμε τα ακόλουθα:

1. Σε ό,τι αφορά τα σημεία των κύριων πολιτικών αξόνων, εκτιμήσεων, κατευθύνσεων που αναφέρονται στην επιστολή σας, θεωρούμε ότι υπάρχει η απαραίτητη συναντίληψη για μια πολιτική και εκλογική συνεργασία.

2. Πέρα από μας τους τρεις που συνυπογράφουμε, οι θέσεις αυτές εκφράζουν ένα σημαντικό μέρος του ανθρώπινου δυναμικού του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Είναι γνωστό ότι το σύνολο του Μ.Α.Α. στην πρόσφατη συνδιάσκεψή του υιοθέτησε και τη θέση για αποχώρηση από την ευρωζώνη με σοσιαλιστική προοπτική. Η ιστορία του Μ.Α.Α., η εκφώνηση θέσεων και διακριτά από τον Αλέκο Αλαβάνο, εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον, για τη βασική διαχωριστική γραμμή στην ελληνική αριστερά και κοινωνία, για το εκβιαστικό δίλημμα που θέτει το ευρωκίνητο καθεστώς, ευρώ ή καταστροφή, ναι ή όχι στην Ε.Ε., δίλημμα που θα κυριαρχήσει και στις εκλογές, καταδεικνύει τους παράλληλους δρόμους που βαδίζουμε και με το ρεύμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καθώς και με μια σειρά δυνάμεις που βρίσκονται είτε «εγκλωβισμένες» σε άλλους κομματικούς σχηματισμούς της αριστεράς είτε είναι διάσπαρτες και χωρίς πολιτική στέγη. Θέσεις δε πέραν του ευρωπαϊκού ζητήματος, για την ανάδειξη της δύναμης του λαϊκού παράγοντα (βλ. θέση μας για πλατεία Ταχρίρ), για το πολιτικό μέτωπο, για το συνδικαλιστικό κίνημα, για τη στάση των βουλευτών της αριστεράς σε κρίσιμες στιγμές καθώς και για το σύνολο των ζητημάτων της προοπτικής του κινήματος, σηματοδοτούν ένα ορισμένο πολιτικό παρελθόν, μια τοποθέτηση και μια δυναμική, που είναι αναγκαίο να βρει πολιτική και κοινωνική συνέκφραση με πολλούς τρόπους. Προσπάθειες που ως Μ.Α.Α. έχουμε κάνει με πολλές πρωτοβουλίες. Έχουμε σαφή επίγνωση ότι, μπροστά στην τεράστια πολιτική-κοινωνική-οικονομική ανατροπή που έχει ανάγκη ο τόπος, μπροστά στη σφοδρότητα της παρατεταμένης σύγκρουσης με τους εκτός και τους εντός, δεν είμαστε από μόνοι μας επαρκείς – και ούτε θέλουμε - να παίξουμε το ρόλο του πολιτικού μεσσία, το ρόλο του αυτοτελούς πολιτικού υποκειμένου. Έχουμε επίσης επίγνωση του πολιτικού τοπίου της αριστεράς που απαιτεί ευρείες υπερβάσεις και ανασυνθέσεις.

Δημόσια Τοποθέτηση ΑΡΑΝ για εκλογικές συνεργασίες



Εκλογική συνεργασία σε ανατρεπτική κατεύθυνση: μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί!

Εδώ και δύο χρόνια η ελληνική κοινωνία είναι αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή επίθεση, μια απόπειρα να αλλάξει άρδην το κοινωνικό υπόδειγμα και να δοκιμαστεί συνθήκη ακραίου νεοφιλελευθερισμού, κοινωνικής βαρβαρότητας και μειωμένης εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Σε αυτό συγκλίνει τόσο η επιτροπεία από την Τρόικα ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ όσο και η επιλογή των μνημονιακών κομμάτων και των δυνάμεων του κεφαλαίου στον τόπο μας. Κανείς πια δεν μπορεί να έχει αμφιβολία για το ρόλο του χρέους ως έκφραση της επιθετικότητας του διεθνοποιημένου κεφαλαίου, για τον ταξικό ρόλο του ευρώ, για το δομικά αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ. Η στρατηγική της «εσωτερικής υποτίμησης» είναι η στρατηγική μιας κοινωνίας ηττημένης και ταπεινωμένης, μιας χώρας που μετατρέπεται σε μια τεράστια «Ειδική Οικονομική Ζώνη» πλήρως παραδομένη στους «επενδυτές».

Όμως, αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι ο πρωτόγνωρος και παρατεταμένος λαϊκός ξεσηκωμός της τελευταίας διετίας, όλες οι μικρές και μεγάλες αποκοτιές ενός αγωνιζόμενου λαού, όλες οι σελίδες αποφασιστικότητας, αγωνιστικότητας και αλληλεγγύης που καθημερινά γράφονται. Είναι αυτά τα σχεδόν εξεγερσιακά χαρακτηριστικά που σε συνδυασμό με τη βαθιά κοινωνική κρίση έχουν οδηγήσει στη σημερινή πολιτική κρίση, έκφραση της οποίας είναι και η δημοσκοπική κατάρρευση των κομμάτων του δικομματισμού. Γι’ αυτό και οι κυρίαρχες δυνάμεις απεργάζονται ένταση του αυταρχισμού και μια ιδιότυπη «μεταδημοκρατία» με κυβερνήσεις που απλώς θα υλοποιούν τον «αυτόματο πιλότο» των πιο αντιλαϊκών πολιτικών.

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

ΑΡΑΣ: Ήρθε η ώρα να ταράξουμε τα νερά...


 Αναδημοσίευση από την "αριστερη αντεπιθεση"


Με μακροσκελή ανακοίνωσή της, η ΑΡιστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση κάνει εκτίμηση της πολιτικής συγκυρίας και τοποθετείται στο ζήτημα των συνεργασιών  ξεκαθαρίζοντας  τη στάση της, αλλά και τα όριά της,  προς τις άλλες δυνάμεις και συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 

Η ΑΡΑΣ καλεί την ΑΝΤΑΡΣΥΑ:

● Να βγει μπροστά και να πρωταγωνιστήσει για τη δημιουργία ενός κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος που θα ταράξει συθέμελα την πολιτική του συστήματος, θα δρομολογήσει την ανατροπή και θα δώσει προοπτική στο λαϊκό αγώνα για έναν άλλο δρόμο. Να μην χαθεί και αυτή η ευκαιρία!
● Να κάνει κάλεσμα σε μια σειρά πολιτικές δυνάμεις και οργανώσεις για κοινή εκλογική κάθοδο και συγκρότηση αυτού του μετώπου ρήξης και ανατροπής, (Μ.Α.Α.,πρώην κομμάτια της ΚΟΕ, μ-λ χώρος, ΚΟΑΝ, ΟΚΔΕ, ΕΕΚ) τονίζοντας ότι ότι:  "....Μόνο ενδυναμωμένη μπορεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η αντικαπιταλιστική αριστερά να βγουν από μια τέτοια διαδικασία και πιο ισχυρή για να επάγει αποτελέσματα στην υπόθεση του κοινωνικού κινήματος".

Η ΑΡΑΣ ξεκαθαρίζει ότι:  "Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ οφείλει να βλέπει τις συνεργασίες στη βάση ακριβώς πολιτικών σχεδίων και όχι κριτηρίων οργανωτικών ή πολιτικών απολογιών"  και ότι "Όσοι συγκλίνουν με το πολιτικό σχέδιο που διατυπώνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει κατά τη γνώμη της να συνεργασθούν και εκλογικά προκειμένου να μεταβάλλουν τους συσχετισμούς και στην Αριστερά και πρωτίστως στην κοινωνία".

Η ΑΡΑΣ εγκαλεί για μυωπική πολιτική και φοβικά σύνδρομα  άλλες συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΝΑΡ-ΣΕΚ)  "Οι πολιτικές μετατοπίσεις που έχουν πραγματοποιήσει οι δυνάμεις του ΜΑΑ και ευρύτερα πολιτικά ακροατήρια της αριστεράς δεν είναι οπορτουνιστικές και έχουν πραγματοποιηθεί με πολιτικό κόστος και με τομές στον υπάρχοντα χάρτη της αριστεράς Ακριβώς γι΄ αυτό είναι μυωπική η λογική (που φαίνεται να υποστηρίζει πρωτίστως το ΝΑΡ) για αποκλεισμό ηχηρών προσώπων από εκλογικές συνεργασίες. Στο έδαφος αυτό δεν πρέπει να φοβόμαστε (όπως φαίνεται να κάνει το ΣΕΚ) ούτε την αποτύπωση των συνεργαζόμενων δυνάμεων στο όνομα του κατεβάσματος γιατί ακριβώς δείχνουν τη δυνατότητα του πολιτικού μας σχεδίου να μετατοπίζει ευρύτερες δυνάμεις που είχαν υιοθετήσει άλλα πολιτικά σχέδια".

Αναδημοσιεύουμε ολόκληρο  το κείμενο της ΑΡΑΣ εκτιμώντας ότι οι θέσεις αυτές  θα συμβάλουν στις παραπέρα διεργασίες στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Το "ευρώ" ή το "μεταναστευτικό" θα σφραγίσει την προεκλογική περίοδο;


από το «Το λιµάνι της Χάβρης» του Ακι Καουρισµάκι
Αν ένας συνήθης άνθρωπος, ένας από αυτούς που περνάνε καθημερινά έξω από την ΑΣΟΕΕ, έλληνας ή μετανάστης έμπαινε μέσα από απλή περιέργεια προχθές το Σάββατο και πήγαινε στην αίθουσα “Αντωνιάδη”, εκεί που το ΜΑΑ συζητούσε τις σπουδαίες υποθέσεις που ταλανίζουν την αριστερά - δηλαδή το ευρώ και τις εκλογές - θα είχε την αίσθηση ότι βρέθηκε ξαφνικά σε ένα άλλο παράλληλο κόσμο. Έναν κόσμο ο οποίος αγνοεί ότι υπάρχει έξω, από στην οδό Πατησίων ως τα σύνορα της χώρας.

Η πολιτική εξουσία και ο αστισμός έχουν καλύτερη αίσθηση των πραγμάτων απ' ότι έχει η Αριστερά. Γιαυτό και γνωρίζουν πως να διαμορφώνουν τις νέες "εθνικές" συναινέσεις. Η προεκλογική περίοδος δεν θα σφαγιαστεί από τις διαφορετικές πολιτικές διαχείρισης της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού και τις σχέσεις του με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ, αλλά από την εθνική αναδίπλωση και την ξενοφοβία, είτε πρόκειται για οικονομικούς μετανάστες είτε για Γερμανούς κεφαλαιοκράτες.  Και μέσα σε αυτό το τοπίο, κάποιοι που αγωνίζονται να κάνουν πιο "στενό" το αντιμνημονιακό μέτωπο, γιατί δεν θέλουν να συμπορεύονται με τον Π. Καμμένο, βάζοντας τις διαχωριστικές γραμμές στην έξοδο από το Ευρώ και την ΕΕ, βρίσκονται  χωρίς να το καταλάβουν να συμπορεύονται με την "χρυσή αυγή"!  Όσο και αν προσπαθούν να διορθώσουν τα πράγματα, προσθέτοντας  ότι όλα αυτά θα γίνουν προς "αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική κατεύθυνση" πρακτικά δεν μπορούν να ακυρώσουν αυτή την συμπόρευση γιατί εκείνο που μετράει δεν είναι οι προθέσεις, αλλά ο στόχος.

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Το ΜΑΑ μπροστά στις εκλογές


Οι συνιστώσες του ΜΑΑ συμμετείχαν μόνον δι' αντιπροσώπων...
Οι αποφάσεις της έκτακτης πανελλαδικής σύσκεψης του ΜΑΑ αποτελούν ένα συμβιβασμό ανάμεσα στις διαφορετικές πολιτικές τάσεις και γραμμές, ώστε μετά τις εκλογές να είναι δυνατή συνεύρεση τους, αφού έτσι κι αλλιώς είναι δεδομένο ότι για την εκλογική μάχη  ήδη ακολουθούν διακριτούς εκλογικούς σχεδιασμούς. Μια μια μεριά, η τάση που συσπειρώνεται γύρω από τον Α. Αλαβάνο και συγκροτείται κυρίως από πρώην Συνασπιστές που συμμετέχουν στο ΜΑΑ και προέρχονται σχεδόν όλοι από χώρο του ΚΚΕ, οι οποίοι στρατευμένοι στην λογική της οικοδόμησης του καλού ΚΚΕ αποστασιοποιούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ και συμπορεύονται με την διάσπαση της ΚΟΕ στην επιδίωξη εκλογικής συνεργασίας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Από την άλλη το σύνολο των οργανωμένων συνιστωσών του ΜΑΑ, είτε επιλέγει την εκλογική συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε όπως η ΚΟΕ, κινείται προς ευρύτερες από τον ΣΥΡΙΖΑ πολιτικές συσπειρώσεις μπροστά στις εκλογές  και όχι προς στενότερες συσπειρώσεις των δυνάμεων της Αριστεράς.

Η απόφαση για για το Ευρώ, ως προς το περιεχόμενό της, αλλά και ως προς την πρακτική της πλευρά θυμίζει την στάση της ομάδας του Π. Λαφαζάνη απέναντι στον ΣΥΝασπισμό: Το ευρώ θεωρείται ότι είναι το καθοριστικό ζήτημα στην πολιτική εκτίμηση της συγκυρίας, όμως αυτό δεν αποτελεί προϋπόθεση για τις εκλογικές και κινηματικές συνεργασίες. Με την ίδια ακριβώς θέση η ομάδα του Π. Λαφαζάνη παραμένει στον ΣΥΝ και αποδέχεται τους διάφορους Ραφτόπουλους στο ίδιο ψηφοδέλτιο. Αντίθετα, στο ΜΑΑ η αποδοχή αυτής της θέσης επιτρέπει απ' την μια μεριά την συνύπαρξη με τις συνιστώσες που συμμετέχουν στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη αφαιρεί από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ οποιοδήποτε επιχείρημα  για την άρνηση εκλογικής συνεργασίας με την επίκληση της "πολιτικής διαφωνίας". Εξάλλου είναι δηλωμένη εδώ και καιρό η θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για εκλογικά μέτωπα στα οποία θα περιλάμβαναν μέσα και την ομάδα του Π. Λαφαζάνη από τον ΣΥΝασπισμό. Τώρα στην θέση ομάδας του Π. Λαφαζάνη τίθεται με δική του πρωτοβουλία το ΜΑΑ και μια μερίδα του επιδιώκει και την εκλογική συνεργασία με την ΑΝΤΑΣΡΥΑ. Το αν θα προχωρήσει αυτή η εκλογική συνεργασία είναι πλέον ζήτημα που αφορά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Σε συνέχεια της  σύντομης "ενημέρωσης από την έκτακτη Πανελλαδική Σύσκεψη του ΜΑΑ", παρουσιάζουμε μερικές ακόμα χαρακτηριστικές τοποθετήσεις από την έκτακτη πανελλαδική σύσκεψη του ΜΑΑ:

Μια σύντομη ενημέρωση από την έκτακτη Πανελλαδική Σύσκεψη του ΜΑΑ



Ολοκληρώθηκαν σε μια μέρα – αντί για δύο όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί - οι εργασίες της έκτακτης πανελλαδικής σύσκεψης του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής με μειωμένη συμμετοχή από τα μέλη των συνιστωσών αλλά πλούσιο και μεστό διάλογο. Η συζήτηση επικεντρώθηκε στα δύο πρώτα θέματα της ημερήσιας διάταξης, δηλαδή τις εκλογές και την στάση του ΜΑΑ απέναντι στο ευρώ.

Σε μια εποχή που η διαπάλη των γραμμών εντός των πολιτικών μορφωμάτων της αριστεράς γίνεται με γνώμονα την προστασία των όρων αναπαραγωγής τους και λαμβάνονται πρόσθετα μέτρα περιφρούρησης των κομματικών μηχανισμών, το ΜΑΑ δεν διακατέχεται από παρόμοιους κινδύνους. Όταν, μετά από πολλά χρόνια, τα καθοδηγητικά όργανα του ΣΥΝ συνεδριάζουν κεκλεισμένων των θυρών και οργανώσεις όπως το ΝΑΡ θεωρούν εσωτερική τους υπόθεση την οικοδόμηση του “επαναστατικού” κόμματος, η αντιπαράθεση των απόψεων στο ΜΑΑ γίνεται με όρους πλήρους δημοσιότητας.

Το πιο σημαντικό στοιχείο της έκτακτης πανελλαδικής σύσκεψης του ΜΑΑ θεωρούμε ότι δεν είναι οι αποφάσεις, οι οποίες λίγο πολύ ήταν αναμενόμενες, αλλά ο πλούσιος προβληματισμός και οι ολοκληρωμένες απόψεις που ακούστηκαν. Για τις αποφάσεις και την σημασία τους και τι στόχους εξυπηρετούν στην προεκλογική περίοδο θα αναφερθούμε αναλυτικά σε επόμενο κείμενό μας. Εδώ θα παρουσιάσουμε τρεις αντιπροσωπευτικές τοποθετήσεις, που εκτός των άλλων έχουν ενδιαφέρον και για τα στοιχεία ενημέρωσης που περιέχουν ως προς τις διαπραγματεύσεις και τις σχέσεις του ΜΑΑ με άλλους πολιτικούς χώρους, όπως την ΕΛΑΔΑ, τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ:

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Ναι, έχετε δίκιο, είμαστε τεμπέληδες και θα παλέψουμε για το δικαίωμά μας στην τεμπελιά

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "δράση"

Η ομιλία του Χόλογουεη στο Left Forun στη Νέα Υόρκη: Ναι, έχετε δίκιο, είμαστε τεμπέληδες και θα παλέψουμε για το δικαίωμά μας στην τεμπελιά

Για μένα είναι πραγματικά ευχάριστο αλλά και λίγο τρομακτικό να βρίσκομαι εδώ μαζί σας, επειδή στην πραγματικότητα είναι η πρώτη φορά που μιλάω στην καρδιά της σατανικής αυτοκρατορίας. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω θερμά τους φρουρούς της πύλης στο αεροδρόμιο χτες που με άφησαν να μπω και να σας επισκεφθώ σ’ αυτή τη γη της «ελευθερίας», που μου επέτρεψαν να έρθω να σας δω στη φυλακή σας. Ίσως με άφησαν να περάσω επειδή δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει μια ανταρσία στη φυλακή, μια εξέγερση στην καρδιά της αυτοκρατορίας.

Είμαστε εδώ για να γιορτάσουμε το 2011 που ξεχειλίζει στο τρέχον έτος, το 2012. Ένα έτος γεμάτο από ένδοξες εξεγέρσεις σε όλο τον κόσμο, καθώς η ανυπακοή μας έκανε ξεκάθαρο ότι εμείς είμαστε η κρίση του κεφαλαίου. Είμαστε η κρίση του κεφαλαίου και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό. Αρκετά πια με το να λέμε ότι φταίνε οι καπιταλιστές, ότι είναι λάθος των τραπεζιτών. Η ίδια η σημασία αυτών των λόγων δεν είναι μόνο παράλογη αλλά και επικίνδυνη, επειδή μας θυματοποιεί. Το κεφάλαιο είναι μια σχέση κυριαρχίας και η κρίση του είναι κρίση της κυριαρχίας αφού οι κυρίαρχοι δεν είναι ικανοί να κυριαρχούν αποτελεσματικά. Μετά κατεβαίνουμε στους δρόμους και τους λέμε ότι είναι δικό τους λάθος; Τι λέμε ακριβώς; Ότι δεν ασκούν κυριαρχία αρκετά αποτελεσματικά; Είναι σίγουρα καλύτερο να δεχτούμε την πιο απλή εξήγηση και να πούμε ότι αν η σχέση κυριαρχίας βρίσκεται σε κρίση αυτό συμβαίνει επειδή οι κυριαρχούμενοι δεν πειθαρχούν αρκετά, επειδή δεν υποκλίνονται επαρκώς. Η έλλειψη υποταγής μας είναι η αιτία της κρίσης.

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Σάββατο 2.00 το μεσημέρι η κηδεία του Δημήτρη Χριστούλα



Κατόπιν δικής του επιθυμίας, η κηδεία του Δημήτρη Χριστούλα θα είναι πολιτική και η σορός του θα μεταφερθεί στη Βουλγαρία για να αποτεφρωθεί. Η τελετή θα γίνει στις 2.00 το μεσημέρι από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Να γίνει η οργή, συλλογικός αγώνας

Δημοσιεύουμε  Ανακοίνωση φορέων και συλλογικοτήτων των  Αμπελοκήπων

Τετάρτη πρωί ένας συνάνθρωπός μας, ο Δημήτρης Χριστούλιας, στην πλατεία Συντάγματος έβαλε τέρμα στη ζωή του, σε μια πράξη έσχατης πολιτικής διαμαρτυρίας, καταγγέλλοντας τους δήμιους της οικονομικής κατοχής που σχεδιάζουν τις δολοφονίες εκατομμυρίων και καλώντας τους νέους να αντισταθούν και να τιμωρήσουν αυτούς που τους στερούν το μέλλον .

Ο Δημήτρης Χριστούλιας, ο γείτονάς μας, δε μας είναι άγνωστος. Τον συναντήσαμε στους αγώνες των κατοίκων της περιοχής, στις ανοιχτές συνελεύσεις, στους αγώνες ενάντια στα χαράτσια, στις πολιτικές συγκεντρώσεις της αριστεράς. Πάλεψε μια ζωή ενάντια στην τυραννία και για την κοινωνική απελευθέρωση. Και αυτή η έσχατη πράξη του είναι μια πράξη βαθειά πολιτική, όπως βαθειά πολιτικό είναι και το μήνυμά του:

Ο Δημήτρης Χριστούλας δεν είναι “άγνωστος” συνταξιούχος , όπως είναι ο “άγνωστος” στρατιώτης...





Το κράτος φοβάται μήπως ένας νέος “Γρηγορόπουλος” ανατρέψει το ήπιο προεκλογικό κλίμα και επιχειρεί να εξαφανίσει το όνομά του. Στα δελτία τύπου και στα ΜΜΕ παρουσιάζεται ως ο “άγνωστος” συνταξιούχος...


Η Αριστερά χθες δεν ήταν εκεί! Τα κομματικά επιτελεία εξέδωσαν τις καθιερωμένες και αναμενόμενες ανακοινώσεις τους και απεύθυναν προσκλήσεις προς τον κόσμο τους να κατέβει στο Σύνταγμα, εκπληρώνοντας το “χρέος” τους προς τον “άγνωστο” συνταξιούχο. Όμως ο κόσμος της Αριστεράς δεν ακολούθησε τις υποδείξεις της. Ίσως αν δεν υπήρχαν αυτές οι προσκλήσεις, η συμμετοχή του κόσμου της Αριστεράς να ήταν μεγαλύτερη. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι δεν χρειάζεται να του υποδείξουν τα κομματικά επιτελεία το πότε θα κατέβει στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ, αντιθέτως μάλιστα οι πιο δυναμικές και οι πιο μαζικές κινητοποιήσεις τα τελευταία χρόνια δεν έχουν γίνει υπό την αιγίδα της Αριστεράς...

Η "πολιτική διαθήκη" του Δημήτρη Χριστούλα, [εδώ]


Προς την έκτακτη πανελλαδική σύσκεψη του ΜΑΑ


Από ήττα σε ήττα μέχρι την τελική νίκη!...
Στις 7-8 Απρίλη στην Αθήνα (ΑΣΟΕΕ, αίθουσα Αντωνιάδη) θα γίνει η έκτακτη πανελλαδική σύσκεψη του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής με θέματα  α) οι εκλογές β) η στάση του ΜΑΑ απέναντι στο ευρώ γ) οι μετωπικές πρωτοβουλίες που θα αναλάβει. Η εφημερίδα "δρόμος" σε ένα σύντομο ρεπορτάζ για την πανελλαδική σύσκεψη του ΜΑΑ, αναφέρει:

Η μέχρι τώρα θέση που είχε υιοθετήσει το ΜΑΑ σχετικά με το ευρώ, δηλαδή η θέση «Tο ευρώ δεν είναι ταμπού», θεωρείται από τον Αλ. Αλαβάνο ξεπερασμένη από τις εξελίξεις και προτείνεται να υιοθετήσει το ΜΑΑ τη θέση για «έξοδο από το ευρώ». Στην πρόταση αυτή αντιτίθενται όλες οι συνιστώσες του ΜΑΑ καθώς και βασικά στελέχη του -ανένταχτοι (Χρ. Καπάταης, περιφερειακός σύμβουλος της Ελεύθερης Αττικής, Κ. Βαμβακάς, μέλος του συντονιστικού). Η τοποθέτησή τους είναι ότι για ένα μετωπικό σχήμα, όπως το ΜΑΑ, η υπάρχουσα θέση είναι επαρκής - ανεξάρτητα από την ιδιαίτερη άποψη που έχει κάθε δύναμη για τα συνθήματα απέναντι στην Ε.Ε. και το ευρώ.

Το τελευταίο "γράμμα"...



ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ