ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Χριστόφορος Βερναρδάκης: Το πολιτικό σύστημα αναζητά σωσίβιο και βρίσκει…Χρυσή Αυγή



Συνέντευξη στον Μιχάλη Σιάχο στην εφημερίδα ο δρόμος
ναδημοσίευση από το ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!)


Γρήγορη δημοσκοπική συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, και σε δεύτερη φάση και της Νέας Δηµοκρατίας βλέπει ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, επίκουρος καθηγητής πολιτικής επιστήµης και επιστηµονικός σύµβουλος τηςVPRC. Στην εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε στον Δρόµο, µιλά για την προϊούσα διάλυση του χώρου της φιλελεύθερης δεξιάς αναφέρεται στoυς λόγους για τους οποίους η χρυσή Αυγή εξακολουθεί να επιτίθεται στο πολιτικό σύστηµα (παρ’όλο που µερικοί προέβλεπαν ότι µε την είσοδό της στη Βουλή θα αµβλύνει το λόγο και το προφίλ της) και εξηγεί γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πιθανό να οικοδοµηθεί ως νέο ΠΑΣΟΚ σήµερα.

* Ποιες τάσεις χαρακτηρίζουν το μετεκλογικό σκηνικό;

Καταρχήν, δεν έχει αλλάξει τίποτα στο κοινωνικό κλίμα μετά τις εκλογές. ‘Ο,τι φαινόμενα είχαμε πριν, τα έχουμε και σήμερα υπερπολλαπλάσια. Δηλαδή, απαξίωση του πολιτικού συστήματος, φυγόκεντρες τάσεις από τα θεσμικά κυρίως κόμματα, κύμα μεγάλης · κοινωνικής δυσαρέσκείας κ.λπ.

Οι εκλογές που ήταν μια εκτόνωση της κοινωνικής δυσαρέσκειας ανέτρεψαν τον πολιτικό συσχετισμό και βεβαίως κατέγραψαν όλη αυτή τη μεταβατικότητα. Επειδή, όμως, δεν λύθηκε κανένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, ούτε η πολιτική εντολή που πήρε η τρικομματική κυβέρνηση έχει χαρακτηριστικά μακροχρόνιας κοινωνικής συμφωνίας, ξαναγυρίζουμε δημοσκοπικά στα γνωστά σημεία.

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Αρχίζει να φαίνεται ότι κάτι αλλάζει στο εργατικό κίνημα!



Πριν λίγες μέρες γράφαμε(εδώ):  Η κρίση του πολιτικού συστήματος έχει μεταφερθεί και στο συνδικαλιστικό κίνημα, αποδεσμεύει δυνάμεις από τον κρατικό συνδικαλισμό και κινητοποιεί πλατιές μάζες εργαζομένων σε αγωνιστική κατεύθυνση. Η κινητοποίηση αυτών των σωματείων αποτελεί σήμερα το πιο σημαντικό ράπισμα στην κυβερνητική πολιτική...

Ήδη, οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν αυτή την εκτίμηση. Η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, όπου η ΠΑΣΚΕ έχει την πλειοψηφία, αποφάσισε χθες να προχωρήσει σε παρατεταμένες κινητοποιήσεις, με στόχο να μην ψηφιστούν τα νέα βάρβαρα μέτρα και να ανατραπεί η πολιτική τρόικας και συγκυβέρνησης. Το σημαντικό όμως είναι ότι με την απόφασή της στέλνει τελεσίγραφο στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να ηγηθεί άμεσα της κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων, σε διαφορετική περίπτωση, όπως αναφέρει, θα αναλάβει συντονιστικό ρόλο.
Περισσότερα γι αυτό το θέμα εδώ: Η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ ρίχνει το γάντι στη ΓΣΕΕ...

Όμως, κάποια κομμάτια της Αριστεράς τυφλωμένα από τις ανάγκες της επιβίωσής τους ως πολιτικών μηχανισμών οι οποίοι έχουν αποτύχει να αποκτήσουν οργανικούς δεσμούς με το εργατικό κίνημα, συνεχίζουν να κινούνται στα αδιέξοδα μονοπάτια του παραδοσιακού σεχταρισμού.
Περισσότερα εδώ: Κάποιος(οι) σχεδιάζει(ουν) τη διάσπαση των συνδικάτων;

Ευτυχώς όμως αυτές οι απόψεις ήταν και παραμένουν περιθωριακές. Όλο και και περισσότερο στους χώρους της ριζοσπαστικής αριστεράς γίνεται σήμερα κατανοητή η ανάγκη ενός πλατιού μαζικού ενωτικού κινήματος χωρίς αποκλεισμούς και λογικές χειραγώγησης που θα κινείται ανατρεπτικά στις πολιτικές που έχει επιβάλει το κεφάλαιο ενάντια στον κόσμο της εργασίας.
Μια ενημέρωση για πρωτοβουλίες  που κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση εδώ: Για μια άλλη αγωνιστική κατεύθυνση στο εργατικό κίνημα

Μια «χρυσή ευκαιρία» για τον Φώτη Κουβέλη για να συλλάβει τους πρώην συντρόφους του!



Μετά τα ΜΜΕ, που εδώ και καιρό έχουν αναδείξει την «χρυσή αυγή» ως βασικό πολιτειακό παράγοντα, έρχονται οι εισαγγελικές αρχές και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους να εμπεδώσουν με τις πρακτικές τους τα πολιτικά της προστάγματα. Δεν πρόκειται για άλωση κάποιων κρατικών μηχανισμών από τους χρυσαυγίτες αλλά για αλλαγές που συντελούνται στο ίδιο το κράτος, το οποίο γίνεται πιο αυταρχικό και αντιδραστικό μπροστά στην λαϊκή αγανάκτηση.

Η συγκυβέρνηση της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ στρώνει το χαλί για την επόμενη κυβέρνηση, που θα υπηρετήσει αυτό το κράτος. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική του κεφάλαιου, δεν συγκροτείται ούτε εκφράζεται αναγκαστικά μέσω των «παραδοσιακών» αστικών κομμάτων του δικομματισμού. Αν το πολιτικό κοινοβουλευτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση, το κράτος το οποίο είναι πραγματικός εκπρόσωπος των κυρίαρχων τάξεων, παραμένει ισχυρό και αναμορφώνεται.
Το νέο πρόσωπο του κράτους το είδαμε πρόσφατα, τόσο με τις προληπτικές συλλήψεις διαδηλωτών την 26η Σεπτέμβρη, όσο και με τον «άγιο Παστίτσιο». Η παρουσία της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση παρέχει ένα «αριστερό» άλλοθι σε αυτό τον μετασχηματισμό του κράτους. Η ΔΗΜΑΡ είναι χρήσιμη μόνον στο να συναινέσει και να ψηφίσει τα μέτρα, μετά θα αναλάβει το κράτος με τους χρυσαυγίτες του την εφαρμογή τους και την τήρηση του νόμου...

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Εικόνες από την πορεία των συνδικάτων και του ΠΑΜΕ την ημέρα της γενικής απεργίας (26-9-12)



(video από την πορεία των σωματείων)
Σήμερα (26/9) έγινε μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων με μαζική συμμετοχή συνδικάτων που δεν κατέβαιναν σε διαδηλώσεις και πορείες ή είχαν περιορισμένη συμμετοχή. Η κρίση του πολιτικού συστήματος έχει μεταφερθεί και στο συνδικαλιστικό κίνημα, αποδεσμεύει δυνάμεις από τον κρατικό συνδικαλισμό και κινητοποιεί πλατιές μάζες εργαζομένων σε αγωνιστική κατεύθυνση. Η κινητοποίηση αυτών των σωματείων αποτελεί σήμερα το πιο σημαντικό ράπισμα στην κυβερνητική πολιτική...

Από την μεγαλειώδη πορεία στο κέντρο της Αθήνας το μόνο που προβλήθηκε από τα αστικά μέσα ενημέρωσης είναι τα περιορισμένα επεισόδια στην πλατεία συντάγματος τα οποία συνοδεύτηκαν από μεγάλο αριθμό προσαγωγών (105) από τις οποίες τουλάχιστον 21 μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Το μέγεθος των ζημιών περιορίστηκε σε ένα διαφημιστικό κιόσκι στο μέσον της πλατείας και σε ένα καμένο φοίνικα του εθνικού κήπου, ο οποίος λαμπάδιασε από φωτοβολίδα.

Ιστορίες από "μαγαζιά" της Νότιας Ευρώπης...


1.Στην Μαδρίτη μαγαζάτορας στέκεται σαν ...βράχος μπροστά στον πάνοπλο δολοφόνο που κρατάει το γκλομπ ανάποδα (για να χτυπάει με τη σιδερένια λαβή που ανοίγει κεφάλια) και προστατεύει διαδηλωτές που έχουν εισέλθει στο μαγαζί του.

2.Στην Αθήνα στην πλατεία Μαβίλη, ο Βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Νίκος Τσούκαλης το έβαλε στα πόδια από το "MG" για να μην φάει δυο γιαουρτάκια. Λεπτομέρειες εδώ: “πού έχει εξαφανιστεί αυτός ο αγωνιστής της Αριστεράς;

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Νάτοι, νάτοι οι κουκουλοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ!


Σας παρουσιάζουμε σε video τους κουκουλοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που έδρασαν στην σημερινή πορεία προς στην βουλή για να διαψεύσουμε τον Γιάννη Δραγασάκη, ο οποίος χαρακτήρισε πριν λίγο καιρό τον ΣΥΡΙΖΑ ως “στρατό ατάκτων”. Όπως μπορείτε να δείτε στο video, μόλις ο “στρατηγός” έδωσε με την ντουντούκα το σύνθημα “δακρυγόνα” οι μάχιμες ομάδες ανάρτησαν τον εξοπλισμό τους, συνέχισαν την πορεία και βγήκαν αλώβητες μέσα από το πεδίο μάχης!

(video με τους κουκουλοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ)

  Παράπλευρες απώλειες όμως δεν αποφεύχθηκαν, όπως η σύλληψη από τις δυνάμεις καταστολής της τρόικας εσωτερικού της εκδότριας της “εποχής” κ. Κλαυδιανού . Η σύλληψη έγινε μετά την αποχώρησή της από τα γραφεία της “εποχής” καθώς κατευθυνόταν προς την Ομόνοια για να μεταβεί στο σπίτι της με το μετρό. Το ενοχοποιητικό στοιχείο ήταν ότι στο πρόσωπό της υπήρχαν υπολείμματα του πολεμικού υλικού Mallox....

Σε επόμενο δημοσίευμά μας θα παρουσιάσουμε πλήρη καταγραφή της μεγαλειώδους σημερινής πορείας των συνδικάτων καθώς και εικόνες από την πορεία του "ΠΑΜΕ".

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Εικόνες από τις σημερινή (25/9) κινητοποίηση στην Ισπανία

Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία

Του Γιώργου Πρασσά

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΚΑ

Μετά από επερώτηση στη βουλή της "χρυσής αυγής" συνελήφθη ο διαχειριστής του λογαριασμού στο facebook "γέρων παστίτσιος" για προσβολή θρησκεύματος!

 Επέμβαση Χ.Α. και φίμωση Ελευθερίας του Λόγου στο Αφγανιστάν (Γέροντας Παστίτσιος)

 Υπόθεση Παστίτσιος: Η Ελλάδα γίνεται Ιράν με τις «ευλογίες» της Χρυσής Αυγής;

Greek Police Arrests Man, 27, for Blaspheming a Monk on Facebook


Και στο Twitter: [εδω]

ΥΓ
Μέχρι και το ΔΝΤ δείχνει ευθέως Λάτση και Βαρδινογιάννη για προσυνενοημένες πρακτικές στην τιμή των καυσίμων, υπό τον μανδύα της κρατικής νομοθεσίας (προδιαγραφές για την αποθήκευση και μεταφορά καυσίμων)

Greek Oil Refiners Draw IMF Rebuke

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Τι με τρομάζει...

Αναδημοσίευση από την "εποχή"
Της Νάντιας Βαλαβάνη
Το παρακάτω κείμενο που αποτελεί τη δευτερολογία, μετά την τοποθέτηση «επί των άρθρων», κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής του νομοσχέδιου «περί περιστολής των δαπανών», είναι ενδεικτικό των διαδικασιών φαστ τρακ που έχει επιβάλει η κυβερνητική πλειοψηφία υποβαθμίζοντας το ρόλο του κοινοβουλίου, την αξιοπρέπειατων βουλευτών και, τελικά, την ποιότητα της δημοκρατίας.
Συμ­φω­νώ­ντας α­πό­λυ­τα με τον τρό­πο που έ­θε­σε το ζή­τη­μα της (ν)τρο­πο­λο­γίας για τα λι­μά­νια ο συ­νά­δελ­φος κ. Δρί­τσας, με α­παλ­λάσ­σει α­πό το να πω πράγ­μα­τα που ή­δη α­νέ­φε­ρε. Οπό­τε θα μου ε­πι­τρέ­ψε­τε να πω κά­τι άλ­λο, που εί­ναι μια άλ­λη πλευ­ρά, ε­ξί­σου βα­θιά και ου­σια­στι­κή, που αυ­τή τη στιγ­μή ε­μέ­να με τρο­μά­ζει, αν θέ­λε­τε, πε­ρισ­σό­τε­ρο.

Να σας το πω έ­τσι α­πλά. Σε μια νύ­χτα – για­τί τε­λειώ­σα­με χθες στις 1 το βρά­δυ – κα­λού­μα­στε να βρού­με, να δια­βά­σου­με και να κα­τα­λά­βου­με χω­ρίς να εί­μα­στε πο­λι­τι­κοί μη­χα­νι­κοί, 500 σε­λί­δες μέ­χρι τις 10.00 το πρωί και να έρ­θου­με ε­δώ να πά­ρου­με θέ­ση και να ψη­φί­σου­με. Αυ­τό εί­ναι φύ­σει α­δύ­να­τον. Νο­μί­ζω ό­τι α­κό­μα κι αν εί­σαι πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, εί­ναι δύ­σκο­λο να δια­βά­σεις 500 σε­λί­δες master plan των λι­μα­νιών της χώ­ρας με­τα­ξύ 1.00 πμ και 10.00 πμ και να έρ­θεις ε­δώ και να το­πο­θε­τη­θείς υ­πεύ­θυ­να. Το ό­τι την κυ­βέρ­νη­ση αυ­τό δεν τη νοιά­ζει, ε­μέ­να με τρο­μά­ζει.

Άλλη πλευ­ρά της ί­διας ι­στο­ρίας: το «α­πόρ­ρη­το». Έχω το­πο­θε­τη­θεί δύο φο­ρές στην Ολο­μέ­λεια της Βου­λής και πολ­λές φο­ρές στην Επι­τρο­πή Οι­κο­νο­μι­κών Υπο­θέ­σεων της Βου­λής για το πώς κα­λού­μα­στε ε­δώ να το­πο­θε­τη­θού­με για τις τρά­πε­ζες, λέ­γο­ντάς μας ό­τι «εί­ναι α­πόρ­ρη­το, δεν μπο­ρείς να ξέ­ρεις». Ψή­φι­ζε και μη ε­ρεύ­να. Εμέ­να αυ­τό ε­πί­σης με τρο­μά­ζει.

Συγκρούσεις Μουσουλμάνων με την Αστυνομία στην Ομόνοια, 23/9/2012



Πρεμιέρα έκανε ο «Αίαντας» ( η νέα υδροφόρα Αύρα των ΜΑΤ) χωρίς να αναλάβει δράση στην σημερινή συγκέντρωση εκατοντάδων Μουσουλμάνων στο Κέντρο της Αθήνας, η οποία διαλύθηκε από την αστυνομία μετά την απαγόρευση της πορείας προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία.

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Τέχνη σε καιρούς κρίσης ΙΙ

Του Γιώργου Πρασσά

Κανείς δεν θα του αφιερώσει άρθρα σαν αυτά για την Κιτσοπούλου, εκτός από τον γνωστό δικηγόρο: Η α­πε­νο­χο­ποίη­ση του σκυ­λά­δι­κου, το οποίο και παραθέτουμε:

"Τι εν­νοού­σε ο Λού­ντβιχ Βιτ­γκεν­στάιν ό­ταν έ­λε­γε «α­πό ε­δώ που εί­μα­στε πρέ­πει να πά­με ε­κεί που εί­ναι η α­πό­φα­ση;» Τι εν­νοού­σε ο Χέ­γκελ ό­ταν έ­λε­γε: «μέ­σα στη νύ­χτα του Απο­λύ­του ό­λες οι α­γε­λά­δες εί­ναι μαύ­ρες;» Τι εν­νοού­σε ο μυ­στι­κι­στής φι­λό­σο­φος ΄Εκχαρτ ό­ταν έ­λε­γε «δεν υ­πάρ­χει α­γρί­μι γρη­γο­ρό­τε­ρο α­πό τον πό­νο για να σε φέ­ρει στη γνώ­ση;» Όλες οι α­πα­ντή­σεις, σή­με­ρα Πέ­μπτη στη Μο­νή Λα­ζα­ρι­στών, στη νέα συ­ναυ­λία του λαϊκού βάρ­δου Μπά­μπη Μπα­τμα­νί­δη, του νταλ­κα­διά­ρη των δύο η­πεί­ρων και των πέ­ντε θα­λασ­σών. Του α­η­δια­στι­κού α­οι­δού που με το προ­ε­κλο­γι­κό ά­σ(θ)μα του «Σύρ­ρι­ζα μω­ρό μου Σύρ­ρι­ζα» ε­κτό­ξευ­σε τον Τσί­πρα στο 27% και έ­κα­νε το ευ­ρω­παϊκό οι­κο­δό­μη­μα να σείε­ται συ­θέ­με­λα, ε­νώ με τον ύ­μνο «Γλυ­κιέ μου α­ναρ­χι­κέ, μην μου σπας το α­μά­ξι» πέ­τυ­χε τον ι­στο­ρι­κό συμ­βι­βα­σμό της μαύ­ρης α­ναρ­χίας με τα μι­κρο­α­στι­κά στρώ­μα­τα. Του φα­ντο­μά του πε­ντα­γράμ­μου που με κά­θε νέα του εμ­φά­νι­ση σπέρ­νει πό­νο και θε­ρί­ζει χει­ρο­κρο­τή­μα­τα και νε­ρά­ντζια, του ά­νευ χρυ­σού δί­σκου χρυ­σού τρα­γου­δι­στή που τα ά­σμα­τά του, αυ­τές οι σύγ­χρο­νες Αι­νειά­δες, α­πο­τε­λούν ό­πως θα έ­λε­γε κι ο γε­ρο-Κά­ρο­λος Μαρξ την καρ­διά ε­νός ά­καρ­δου κό­σμου".

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Δήλωση μελών και στελεχών του ΚΚΕ



Στο blog “Νέα Σπορά” δίνεται στην δημοσιότητα μετά από δύο ακριβώς μήνες από την σύνταξή του, το 3ο πολιτικό κείμενο της εσωτερικής αντιπολίτευσης του ΚΚΕ  με την υπογραφή "μέλη και στελέχη του ΚΚΕ" και θέμα: “ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ 6ης ΤΟΥ ΜΑΗ ΚΑΙ ΤΗΣ 17ης ΤΟΥ ΙΟΥΝΗ”. Διαλέξαμε και αναδημοσιεύουμε μερικά χαρακτηριστικά σημεία αντιπροσωπευτικά της πολιτικής ταυτότητας της “Νέας Σποράς”, με δικές υπογραμμήσεις και αρίθμιση:

1.Απόλυτης προτεραιότητας πολιτικό ζήτημα είναι η αλλαγή της στάσης του Κόμματος μέσα στο εργατικό κίνημα. Πρέπει να δοθεί άμεση και πρακτική κατεύθυνση ώστε να υπάρξει στροφή στην εργατική δουλειά στα σωματεία, στους συλλόγους και τις ομοσπονδίες, στους τόπους δουλειάς και στις συνοικίες, στους Δήμους. Να αποκατασταθεί η ενότητα δράσης του εργατικού κινήματος από τα κάτω και με προσπάθειες από τα πάνω, με βάση τη δράση των εργαζομένων στα σωματεία και στις ομοσπονδίες.
2. Η ηγεσία του Κόμματος επικέντρωσε όλη την προεκλογική μάχη και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις σχεδόν ενάντια στο ΣΥΡΙΖΑ. Πέρα από το γεγονός ότι η στάση της ηγεσίας απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπειθε με την επιχειρηματολογία της, ότι προκαλούσε συμπαθή αισθήματα που ευνοούσαν το ΣΥΡΙΖΑ, η έλλειψη, όμως, προβολής και υποστήριξης της πρότασης του 15ου Συνεδρίου στάθηκε η πραγματική αιτία που δεν κατέστη δυνατόν να αναχαιτιστεί η δημιουργία εκλογικού ρεύματος υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, που επέτρεψε, τελικά, στο ΣΥΡΙΖΑ να καρπωθεί την πλατιά δυσαρέσκεια των εργαζομένων και του ελληνικού λαού, δυσαρέσκεια που βασιζόταν σε πολύ μεγάλο βαθμό στην ωρίμανση μέσα στη συνείδηση του ελληνικού λαού των πάγιων θέσεων του ΚΚΕ.

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Ποιο είναι το «λόμπι της χρεοκοπίας» και ποιοι πραγματικά παραπλανούν το λαό;



Σε προηγούμενο κείμενό μας (Οι εφοπλιστές και το “κόμμα της δραχμής”) είχαμε αναφερθεί στην Αριστερά που "διαβάζει" την ταξική πάλη και τους ταξικούς συσχετισμούς μόνο από το χώρο της πολιτικής διαπάλης ανάμεσα στις πολιτικές γραμμές των κομματικών μηχανισμών και πως οδηγείται σε λαθεμένα πολιτικά συμπεράσματα. Η σχηματική αυτή αντιστοίχιση του κοινωνικού με το πολιτικό σκηνικό, υποκρύπτει μια βαθειά περιφρόνηση του μαρξισμού ως όπλου για την ερμηνεία και την αλλαγή τούτου του κόσμου. Το σύνολο της αντιευρωπαϊκής αριστεράς πιστεύει ότι  είναι μονόδρομος το ευρώ και η ΕΕ για τα ταξικά  συμφέρονταγια της ελληνικής αστικής τάξης. 

Υποτιμούν πρώτα απ’ όλα τον «νεοφιλελευθερισμό» ως κυρίαρχη πολιτική του κεφάλαιου απέναντι στον κόσμο της εργασίας που δεν γνωρίζει σύνορα και νομίσματα. Η Ε.Ε. και η ΟΝΕ δεν κινδυνεύει σήμερα να διαλυθεί κάτω από την πίεση του κόσμου της εργασίας, αλλά από τον ίδιο τον «νεοφιλελευθερισμό» προς ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση. Είναι χαρακτηριστικό ότι εντός της Ε.Ε. τα αντιευρωπαϊκά κινήματα ηγεμονεύονται από την ακροδεξιά. Χαρακτηριστικό των αντιλήψεων αυτών της Αριστεράς, είναι το παρακάτω απόσπασμα από το κείμενο  ΣΥΡΙΖΑ: Mια ΔΗΜΑΡ στην αντιπολίτευση; που υπογράφεται από δυο στελέχη του ΜΑΑ και προσπαθεί να οριοθετήσει το «λόμπι της χρεοκοπίας» με δεδομένα από την πολιτική σκηνή:

John Holloway: O κόσμος πέρα από τον καπιταλισμό



Ένα animation από τους μαθητές στο Central Saint Martins College, Carolina Aguirre, Lucas Gloppe και Magnus Lenneskog ερμηνεύουν λόγια του John Holloway, που υποστηρίζει ότι ο κόσμος πέρα από τον καπιταλισμό βρίσκεται στους αντι-κόσμους του, που καθημερινά τον αντιπαλεύουν.

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Οι εφοπλιστές και το “κόμμα της δραχμής”

Η βίλα «Villa Christina», για την αγορά της οποίας έλληνας εφοπλιστής έχει κονταροχτυπηθεί με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι...
Η σχηματική αντίληψη ότι τα πολιτικά κόμματα είναι άμεσοι εκφραστές των συμφερόντων κοινωνικών ομάδων και τάξεων είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των ιδεοληψιών που κυριαρχούν σε μια μεγάλη μερίδα των πολιτικών χώρων της Αριστεράς. Ποιά είναι τα κόμματα της "πλουτοκρατίας" και ποιό είναι το κόμμα της εργατικής τάξης, είναι δεδομένα εκ των προτέρων για το ΚΚΕ και όχι μόνο. Αυτή η προσέγγιση, όχι μόνον καθαγιάζει από ταξική σκοπιά κάθε πολιτικό μηχανισμό που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός, αλλά κυρίως οδηγεί σε λαθεμένες πολιτικές εκτιμήσεις τόσο για τις στρατηγικές επιλογές όσο και τις συγκυριακές επιδιώξεις των κυρίαρχων τάξεων. Αυτό συμβαίνει επειδή "διαβάζει" την ταξική πάλη και τους ταξικούς συσχετισμούς μόνο από το χώρο της πολιτικής διαπάλης ανάμεσα στις πολιτικές γραμμές των κομματικών μηχανισμών.

Ο Γ. Μηλιός κάνοντας μια κριτική θεώρηση στο έργο του Ν. Πουλαντζά γράφει για αυτό το ζήτημα στο βιβλίο “Ο Μαρξισμός ως σύγκρουση τάσεων” σελ. 146:

Στο πλαίσιο του “αντιπροσωπευτικού” κοινοβουλευτικού συστήματος τα πολιτικά κόμματα αποτελούν μόνο με την μεταφορική έννοια του όρου τους εκπροσώπους των κυρίαρχων τάξεων. Ο πραγματικός εκπρόσωπος των κυρίαρχων τάξεων είναι το αστικό κράτος ως όλον. Τα αστικά κόμματα, η καλύτερα το αστικό κοινοβουλευτικό σύστημα αποτελεί απλώς ένα τμήμα αυτού του κράτους, επιτελεί μια επιμέρους λειτουργία στα πλαίσιά του: Την οργάνωση της λαϊκής “αντιπροσώπευσης” την αναπαραγωγή της συναίνεσης, την αστική πολιτική (και κοινωνική) κυριαρχία, μέσα από την κοινοβουλευτικοποίηση των διαφορετικών κοινωνικών και πολιτικών πρακτικών και αιτημάτων και την ενσωμάτωσή τους στα πλαίσια της αστικής – κρατικής στρατηγικής.

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Μερικές επισημάνσεις με αφορμή την στάση του ΣΥΡΙΖΑ στη βουλή για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ


Η Β. Κατριβάνου στο κείμενο: “Η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής για τη Χρυσή Αυγή: τα πραγματικά περιστατικά και η στάση του ΣΥΡΙΖΑ” εξηγεί την στάση του ΣΥΡΙΖΑ, και γιατί ψήφισε λευκό σε ένα από τα τέσσερα σημεία της απόφασης της Επιτροπής Δεοντολογίας της Βουλής: “Αν δεν πούμε τη βία με το όνομά της, δηλαδή «ρατσιστική» και «φασιστική», και αν μιλάμε γενικά για «βία», κλείνουμε τα μάτια και αρνούμαστε να δούμε την ουσία του θέματος -- πράγμα που, ιστορικά, αποτελεί βασική επιδίωξη της ακροδεξιάς

Όμως, όπως αποδείχτηκε και από το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στην επιτροπή, αυτό που περιγράφει ως “βασική επιδίωξη μόνον της ακροδεξιάς” δεν περιορίζεται μόνον στον χώρο της ακροδεξιάς. Ο Α. Λιάκος στο άρθρο του “Πού βρίσκονται τα άκρα και ποιον απειλούν;” έχει εξηγήσει πως: “η ιδέα των άκρων που απειλούν τη δημοκρατία, εκτός από ανιστόρητη είναι και παραπλανητική, γιατί τα άκρα, δηλαδή οι ακραίες αντικοινωνικές και αντιδημοκρατικές πολιτικές εκδηλώνονται στο κέντρο.

Η “χρυσή αυγή” που κάνει “τάγματα εφόδου” κινείται στο ίδιο πολιτικό πλαίσιο με την κυβέρνηση που κάνει “στρατόπεδα συγκέντρωσης”. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πρέπει να τρέφει αυταπάτες πως το ζήτημα της “ρατσιστικής” και “φασιστικής” βίας μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα από ανάλογες αποφάσεις της “επιτροπής δεοντολογίας” της Βουλής, σε συνεργασία μάλιστα με τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις που ανέδειξαν την  “χρυσή αυγή” ως το μακρύ χέρι του κράτους στην κοινωνία.

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Η εξέγερση και η Αριστερά...



Ένα κομμάτι της Αριστεράς φαντασιώνεται πως όταν "ωριμάσουν οι συνθήκες" θα αναλάβει τον "ιστορικό" του ρόλο και θα καθοδηγήσει τις λαϊκές μάζες. Το ΚΚΕ όπως και κάποιες πολιτικές ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς έχουν τάξει  στον εαυτό τους στον ρόλο του "μπανιστιρτζή" της ταξικής πάλης. Γιαυτό το πρώτο πράγμα που ενδιαφέρονται είναι να διατηρήσουν την "επαναστατική τους καθαρότητα" ως κόρην οφθαλμού, για να ερευνούν την κοινωνική πραγματικότητα...

Πόσο θα περιμένουμε ακόμα να έρθει αυτή η στιγμή; Τουλάχιστον εδώ και δυο χρόνια, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι αυτές οι συνθήκες παραωρίμασαν, οι μάζες βγήκαν στους δρόμους και στις πλατείες, αλλά δεν είδαν το "επαναστατικό φως" αυτής της Αριστεράς! Μήπως αυτοί οι σ. θα πρέπει να αλλάξουν στάση και να επανεξετάσουν συνολικά την στάση τους κάνοντας έμπρακτα την αυτοκριτική τους; Δυστυχώς αν κρίνουμε από τις εξελίξεις στο χώρο της Αριστεράς τα πράγματα δεν είναι ενθαρρυντικά...

Στο ερώτημα που είχαμε θέση παλιότερα στους αναγνώστες μας αν ως απάντηση στην κρίση είναι "ένα νέο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ή ένα νέο ΕΑΜ;" η πλειοψηφία απάντησε πως χρειαζόμαστε ένα νέο ΕΑΜ. Όμως αυτή την απάντηση δεν την ενστερνίστηκαν οι λαϊκές μάζες. Το "νέο ΕΑΜ" δεν συγκροτήθηκε, παρ όλο ότι η κοινωνική πόλωση εντάθηκε. Το εξεγερσιακό "κίνημα της 25ης Μάη" ανέδειξε  ως πολιτικούς εκφραστές αυτής της πόλωσης τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Σήμερα τα δεδομένα στην πολιτική σκηνή έχουν ανατραπεί και όσοι δεν αντιλαμβάνονται αυτές τις αλλαγές το μόνο που κάνουν πολιτικά είναι να περιθωριοποιούνται ακόμα πιο πολύ.

Νεκρός ο πρέσβης των ΗΠΑ στη Λιβύη, στην «εντατική» ο Λευκός Οίκος

O αμερικάνος πρέσβης στην Λιβύη...

Ο πρέσβης των ΗΠΑ στη Λιβύη, Κρίστοφερ Στίβενς, και τρία ακόμα μέλη του προσωπικού της πρεσβείας σκοτώθηκαν από επίθεση με ρουκέτα στη Βεγγάζη εναντίον του οχήματός τους, σύμφωνα με Λίβυο αξιωματούχο που επικαλείται το Reuters χωρίς να τον κατονομάσει. «Ο Αμερικανός πρέσβης και τρία μέλη του προσωπικού σκοτώθηκαν όταν ένοπλοι έριξαν ρουκέτες εναντίον τους», είπε ο αξιωματούχος, προσθέτοντας ότι ο πρέσβης προσπαθούσε να διαφύγει μετά από επίθεση εναντίον του προξενείου.

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

Εντός, εκτός και επί τα αυτά για το ευρώ

Αναδημοσίευση από το "αριστερό βήμα"
Του Απόστολου Αποστολόπουλου

Νύξεις και ορισμένες μόνο πλευρές μπορεί να θιγούν σε ένα, δημοσιογραφικό, άρθρο για το ευρώ: εντός ή εκτός; Το θέμα έχει και τεχνικές, νομικές και οικονομικές, διαστάσεις κρίσιμες που μόνο ειδικοί μπορούν να αντιμετωπίσουν.
τo προβολικό θεώρημα του Desargues
για το δίλημμα: ευρώ ή δραχμή
Η κεντρική ιδέα είναι να παραμερίσουμε τις επιθυμίες, την ιδεολογική τοποθέτηση (που ενίοτε γίνεται ιδεοληπτική) και να δούμε όσα συμβαίνουν ενώπιόν μας.

Ας μιλήσουμε με παραδείγματα: Η Βουλγαρία αρνείται να ενταχθεί στο ευρώ με το επιχείρημα ότι το επίπεδο ζωής θα χειροτερέψει εντός της ευρωζώνης. Στην Ελλάδα γίνεται πλέον προφανές ότι η παραμονή στο ευρώ μας οδηγεί κατ’ ευθείαν στο επίπεδο ζωής της σημερινής, εκτός ευρώ, Βουλγαρίας, πολύ χαμηλότερα από το σημερινό δικό μας. Να βγούμε, λοιπόν, από το ευρώ πριν να «βουλγαροποιηθούμε» εντελώς; Φαίνεται αυτονόητο κι ας λέει η μνημονιακή τρικέφαλη κυβέρνηση ότι αν βγούμε θα είναι πολύ χειρότερα. Πόσο πια;

Ωστόσο η Βουλγαρία παραμένει επί μακρόν φτωχή χώρα αν και εκτός ευρώ. Ούτε άξιες λόγου επενδύσεις γίνονται, παρά το χαμηλό κόστος εργασίας. Τα πλεονεκτήματα που υποτίθεται θα έχει η Ελλάδα αν βγει από το ευρώ (έλεγχος του νομίσματος κλπ)τα έχει επί δεκαετίες η Βουλγαρία αλλά παραμένει φτωχή, φτωχότερη από μας. Το μάλλον προφανές συμπέρασμα είναι ότι το ευρώ, το νόμισμα, δεν είναι ο μόνος ουσιώδης παράγων για την πορεία της χώρας, της δικής μας, της Βουλγαρίας και όποιας άλλης. Τα προσδοκώμενα οφέλη από την έξοδο δεν είναι αυτονόητα. Παίζουν κι άλλοι παράγοντες τουλάχιστον εξ ίσου σημαντικοί. Όπως πχ η θέση και η σχέση που έχει κάθε χώρα με όλες τις υπόλοιπες στον διεθνή καταμερισμό εργασίας, η γεωπολιτική της αξία, οι παραγωγικές της δυνατότητες και προοπτικές, η πολιτική της ηγεσία και κατά πόσο είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί το εθνικό συμφέρον κλπ. Αν δεν συνυπολογιστούν όλα αυτά και πολλά άλλα (πχ η συγκυρία) θα μοιάζουμε με τον ανίδεο βοσκό που αναρωτιέται «με τον ήλιο τα βγάζω με τον ήλιο τα βάζω, τι έχουν τα έρημα και ψοφάνε;».

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Αλλαγή γραμμής στο "ΠΑΜΕ"!

Η σημερινή συγκέντρωση/πορεία της ΑΔΕΔΥ μπορεί να καταγραφεί ως ένα σημαντικό πολιτικό συμβάν. Αυτό δεν οφείλεται στην μαζικότητα και την μαχητικότητα που είχε ως διαδήλωση, αφού αυτά τα χαρακτηριστικά  της ήταν κατώτερα των περιστάσεων. Οφείλεται στην συμμετοχή του ΠΑΜΕ μετά από πολλά χρόνια σε συγκέντρωση και πορεία που οργανώνεται από την ΑΔΕΔΥ.

Εικόνες από την διαδήλωση και την συμμετοχή του ΠΑΜΕ, εδώ:


Το εγχείρημα της αυτοδιαχείρισης στη Βιομηχανική Μεταλλευτική και η εμπειρία των ανακτημένων εργοστασίων στην Αργεντινή

Αναδημοσίευση από την "δράση"


Ο ΜΑΚΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ και ο ERNESTO "LALO" PARET στην εκδήλωση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης (Αθήνας) στον αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής: Αυτοδιαχείριση -- Μπορούμε χωρίς αφεντικά, που έγινε στις 11 Σεπτεμβρίου, στο Πολυτεχνείο. Ο ΜΑΚΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ είναι πρόεδρος του Σωματείου των εργαζομένων στη Βιομηχανική Μεταλλευτική. Ο ERNESTO "LALO" PARET είναι μέλος του κινήματος κατάληψης και αυτοδιαχείρισης των εργοστασίων στην Αργεντινή.

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Μετάβαση και ΣΥΡΙΖΑ


Αναδημοσίευση από τον "δρόμο"
Του Ρούντι Ρινάλντι.
Με την απόφαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ξεκινούν οι διεργασίες για τη σύγκληση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του συμμαχικού σχήματος για τη δημιουργία του ενιαίου φορέα, σε μια κρίσιμη περίοδο. Οι σκέψεις που ακολουθούν ας θεωρηθούν μια συμβολή για το εγχείρημα αυτό, με στόχο μια γόνιμη και αποδοτική διεργασία μέσα σε ένα δυναμικό των ανθρώπων της Αριστεράς που βιώνουν με αγωνία και διάθεση για προσφορά, την ταραγμένη πορεία του τόπου.


Ορισμένες βασικές παραδοχές
• Η χώρα, η κοινωνία και ο λαός βρίσκονται προ μιας τεράστιας καταστροφής. Ήδη ένα μεγάλο τμήμα τους ζει την καταστροφή και τη χρεοκοπία, ενώ η άγουσα των εξελίξεων μας οδηγεί με γοργό βήμα σε μια μεγάλων διαστάσεων πανεθνική καταστροφή.

• Η ανάγκη να μπει ένα τέλος σε αυτήν την ολέθρια πορεία, ορίζει μια διαδικασία μετάβασης σε μια άλλη Ελλάδα –που καμιά σχέση δεν θα έχει με την προ του 2008 κατάσταση– και που πρώτο της βήμα θα είναι να σταθεί σε ένα «μετα-τροϊκανό ξέφωτο» (όπως πολύ παραστατικά αναφέρει στο ιδιαίτερης σημασίας άρθρο του ο Λαοκράτης Βάσσης, Αυγή, 28/8) ανατρέποντας μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, δίνοντας τέλος στη δράση του σάπιου πολιτικού κόσμου και του νομικού εποικοδομήματος που το στήριξε, ανοίγοντας ταυτόχρονα διάπλατα τους ορίζοντες για μια παραγωγική, κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική αναγέννηση - ανασυγκρότηση της χώρας.

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Η καθημερινότητα με τον φακό του Λακάν - VOL. Ι

Του Γιώργου Πρασσά

Μετά την καλοκαιρινή μου δίλεπτη ενασχόληση με τα ιερά κείμενα του Λακάν (ενδεικτικά  Ο Ζακ Λακάν, ψυχαναλυτής του 21ου αιώνα), κατέληξα σε απλά συμπεράσματα για την τρέχουσα επικαιρότητα, τα οποία θα παρουσιαστούν (μάλλον) σε (Α/)συνέχειες (προσεχώς)
Α. Η ζήλεια, κινητήρια δύναμη πίσω από τον ελληνικό ρατσισμό!
Πλήρης επιστημονική τεκμηρίωση από το http://to-fresko.blogspot.gr/ :

ΥΓ.
Η σωστή γραμμή :


Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

Για μια άλλη πολιτική


Η δική μας Αριστερά παρακολουθεί τις εξελίξεις και αντιλαμβάνεται τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω της με καθυστέρηση αρκετών δεκαετιών. Μόλις πριν ένα χρόνο το ΚΚΕ συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να αποκαταστήσει πολιτικά (όχι όμως και οργανωτικά) τον Άρη Βελουχιώτη! Η σχέση της πολιτικής με την επαναστατική θεωρία έχει υποκατασταθεί από μια πληθώρα ιδεολογημάτων - κοινοτυπιών που επικαθορίζουν την παραγωγή της πολιτικής γραμμής. Αυτά τα ιδεολογήματα τυφλώνουν με τους προβολείς τους τα πολιτικά υποκείμενα και τους αφαιρούν την ικανότητα πολιτικής ανάλυσης της συγκυρίας, δηλαδή της "συγκεκριμένης ανάλυσης της συγκεκριμένης κατάστασης" όπως έλεγε ο Λένιν. Η πολιτική "αλήθεια" δεν πηγάζει από αυτή την "συγκεκριμένη ανάλυση", προκύπτει ως μια εφαρμογή της θεωρίας και των αρχών της, ενός δόγματος που συγκροτεί την αλήθεια όλων των αληθειών και χαράζει την πορεία μας προς τον σοσιαλισμό, όπως το υπέρλαμπρο άστρο που καθοδηγούσε τους τρεις μάγους προς την γέννηση του σωτήρα...

Γι' αυτό ακριβώς το λόγο, ένα πολιτικό κείμενο του Λ. Αλτουσέρ "Τι πρέπει ν' αλλάξει στο κομμουνιστικό κόμμα", αν και έχει γραφτεί το 78 για το Γαλλικό κομμουνιστικό κόμμα, παραμένει επίκαιρο για τα ελληνικά δεδομένα. Βέβαια δεν μπορεί να καλύψει το ζήτημα στις διαστάσεις που έχει λάβει σήμερα, αφού αρκετοί "αριστεροί" έχουν κάνει μερικά σημαντικά βήματα παραπέρα, από την εποχή που έγραψε αυτό το κείμενο ο Λ. Αλτουσέρ. Έχουν υποκαταστήσει το "μαρξιστικό δόγμα" από την αστική επιστήμη της πολιτικής οικονομίας και προσκυνάνε  τώρα τους ειδικούς αυτής της "επιστήμης", όπως προσκυνούσαν παλιότερα τις γνωστές "κομμένες κεφαλές" που διακοσμούσαν ως εικονίσματα τα εγχειρίδια του Μαρξισμού - Λενινισμού. 

Παρουσιάζουμε ένα τμήμα από το κείμενο του Λ. Αλτουσέρ που έχει τον τίτλο: "Η εποχή των επισήμων κοινοτυπιών":

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ: Η Γραμματεία ανέθεσε στους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα!


Σήμερα συμπληρώθηκε ένας μήνας από την στιγμή που η Ελένη Πορτάλιου έδωσε στην δημοσιότητα την παρακάτω επιστολή προς τα μέλη της Γραμματείας και της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Απαντήσεις όμως στα πολλά από τα θέματα που θίγει δεν έχουν ακόμα δοθεί, γιαυτό και την δημοσιεύουμε τώρα, έστω και με καθυστέρηση ένα μήνα. 

Προς τα μέλη της Γραμματείας
και της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ

από Ελένη Πορτάλιου, μέλος ΠΣΕ

Από τον σ. Βένιο Αγγελόπουλο κοινοποιήθηκαν στην ΠΣΕ 3 κείμενα οργανωτικού χαρακτήρα, τα οποία αφορούν κατά κύριο λόγο στη δημιουργία του νέου φορέα και στις διαδικασίες που θα οδηγήσουν στη συγκρότησή του.

1. Απ’ όσο βλέπω, πλην της ενημέρωσης που θα κάνει στη Γραμματεία η Δώρα Κοτσακά και το Ινστιτούτο Πουλαντζάς πάνω σε «μοντέλλα οργάνωσης» συγγενών κομμάτων , ο νέος φορέας έχει ανατεθεί στους σ. Θεωνά Γ. , Κοτσακά Αντ. , Παπά Στ. , Πριμηκήρη Β. Είναι νομίζω εμφανή τα κριτήρια της σύστασης αυτής της επιτροπής.

30%, παλάτια στην άμμο...

Η κοινωνική πόλωση καταγράφεται στην νέα δημοσκόπηση της VPRC η οποία εμφανίζει τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται 2 μονάδες της ΝΔ και να συγκεντρώνει το 30% και την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ τρίτο κόμμα με 12%. Η ΝΔ παραμένει στο 28% ενώ το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί με 1/2 περίπου του ποσοστού της Χ.Α με 7,5%, οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ με 7%, το ΚΚΕ με 6% και η ΔΗΜΑΡ με 4%.

Σε μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση για αυτό το θέμα - που δημοσιεύτηκε στην ΕΠΟΧΗ πριν από την δημοσίευση της τελευταίας δημοσκόπησης - ο Π. Κοροβέσης γράφει:

Η ακροδεξιά στην Ελλάδα έχει βαθιές ρίζες και οι ιδέες της είναι διάχυτες σε όλη την κοινωνία άσχετα από την κομματική ένταξη. Π. χ. ο ρατσισμός, η ξενοφοβία σε διάφορους βαθμούς είναι στοιχείο της προσωπικότητας του Νεοέλληνα. Ο ατομικισμός και ο εγωκεντρισμός που συνοδεύεται από μια υποταγή σε μια ανώτερη και αδιαμφισβήτητη εξουσία, είναι θεμελιώδης αρχή του φασισμού. Χαρακτηριστική περίπτωση εκλεπτυσμένης φασιστικής προπαγάνδας είναι οι ταινίες του Κλιντ Ίστγουντ, όπου υπάρχει ένα ανώτερος ήρωας, που δρα πάντα μόνος, εκτός θεσμών, κοινωνίας, συλλογικότητας και θριαμβεύει χάρη στις ξεχωριστές του ικανότητες τιμωρώντας τους κακούς όπου και να βρίσκονται. Η δράση κοινωνικών δυνάμεων, η πάλη των τάξεων, είναι άγνωστη και ανύπαρκτη στις ταινίες του Ίστγουντ. Και όμως έχει φανατικούς θαυμαστές από την Αριστερά, που δεν χάνουν ταινία του.

ολόκληρο το κείμενο, εδώ: 27% παλάτια στην άμμο

ΣΥΡΙΖΑ: ριζοσπαστική αριστερά ή δημοκρατική παράταξη;

Αναδημοσίευση από την "www.dea.org"
Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να επιβεβαιώνει την προσήλωσή του στο σχέδιο συγκρότησης της αναγκαίας σήμερα Ριζοσπαστικής Αριστεράς και όχι τη διολίσθησή του προς κάποια «μεγάλη» –αλλά ιδεολογικά και πολιτικά ομιχλώδη– Δημοκρατική Παράταξη. 

«Δεν είμαστε και δεν θέλουμε να γίνουμε ένα νέο ΠΑΣΟΚ», δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στη Νίκαια, στην εκδήλωση του Νέου Αγωνιστή, για την επέτειο της ιδρυτικής διακήρυξης του ΠΑΣΟΚ, την 3η Σεπτέμβρη. Η δήλωση είναι καλοδεχούμενη και απαντά στη συκοφαντική επίθεση των μεγάλων ΜΜΕ, που προσπαθούν να λοιδορήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ –και ειδικά τον Αλ. Τσίπρα– παρομοιάζοντάς τον με μια ξαναζεσταμένη απομίμηση του Α. Παπανδρέου.

Όχι νέο ΠΑΣΟΚ
Όμως για να είναι πειστική, η δήλωση αυτή οφείλει να συνδυάζεται με στρατηγικές επιλογές, με πολιτικές επιλογές, με καθημερινή τακτική, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιβεβαιώνει την προσήλωσή του στο σχέδιο συγκρότησης της αναγκαίας σήμερα Ριζοσπαστικής Αριστεράς και όχι τη διολίσθησή του προς κάποια «μεγάλη» –αλλά ιδεολογικά και πολιτικά ομιχλώδη– Δημοκρατική Παράταξη.

Στη Νίκαια ο Αλ. Τσίπρας έκανε λόγο για «τη μεγάλη κοινωνική συμμαχία της αλλαγής του ’81, που σφυρηλατείται σήμερα στη διαχωριστική γραμμή του νεοφιλελεύθερου Μνημονίου» και συμπλήρωσε: «Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ απευθύνει πατριωτικό και δημοκρατικό προσκλητήριο σε κάθε Ελληνίδα, σε κάθε Έλληνα…». Στην ομιλία του, τουλάχιστον όπως παρουσιάστηκε στην «Αυγή», απουσιάζει απολύτως ακόμα και η λέξη «σοσιαλισμός».

Τσίπρας: Ο Ελληνικός λαός θα εξεγερθεί σύντομα

Αναδημοσίευση από το alterthess.gr

Καλύτερα να γινόμασταν Αργεντινή. Γιατί εκεί οι άνθρωποι μπορεί να πείνασαν στην αρχή, αλλά τουλάχιστον... διατήρησαν την αξιοπρέπειά τους. Εδώ και θα πεινάσουμε τελικά και θα έχουμε χάσει την αξιοπρέπειά μας", δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, στη Βουλή, απευθυνόμενος προς τον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, κατά τη διάρκεια ερώτησής του για την πώληση του Ταχυδρομικού ταμιευτηρίου.

«Καλύτερα να γινόμασταν Αργεντινή». Αιτιολόγησε μάλιστα την άποψή του ως εξής: «Εκεί οι άνθρωποι μπορεί να πείνασαν στην αρχή, αλλά τουλάχιστον διατήρησαν την αξιοπρέπειά τους. Εδώ και θα πεινάσουμε και θα χάσουμε την αξιοπρέπειά μας».

«Ο λαός δεν μπορεί να αντέξει αυτή την πολιτική που εφαρμόζετε», πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας που προέβλεψε ότι «εκείνοι που ψήφισαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ είναι που θα βγουν στους δρόμους».

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκτίμησε ότι η χθεσινή απόφαση του προέδρου της ΕΚΤ δεν θα αλλάξει το κλίμα υπέρ της Ελλάδας και πως «το ευρώ είναι στρατηγική επιλογή μιας ευρωπαϊκής ελίτ και οι απειλές που επισείουν περί διάλυσης της ευρωζώνης στοχεύουν στην εξαθλίωση των λαών με μέτρα λιτότητας».

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Το "ΜΑΑ" και το ..."Μέτωπο" του Τ. Φωτόπουλου



Αν κάποιος αναγνώστης διαβάσει το δημοσίευμα "Με αφορμή την ομιλια του Τ. Φωτόπουλου στο Εργατικό Κέντρο Χαλκίδας" στην ιστοσελίδα του ΜΑΑ και τα σχόλια που το συνοδεύουν αντιλαμβάνεται ότι βρισκόμαστε μπροστά σε άλλη μια σύμπραξη "μετώπων"...

Αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη του ΜΑΑ να διευρύνει τις πολιτικές του συμμαχίες. Όμως μπροστά στην επιδίωξη αυτών των στόχων είναι έτοιμο να θυσιάσει μερικές από τις πιο καλές του στιγμές; Υπενθυμίζουμε ότι το ΜΑΑ ήταν από την πρώτη μέρα στην "πλατεία Συντάγματος" και στήριξε με όσες δυνάμεις είχε το "κίνημα της 25ης Μάη". Αντίθετα, ο Τ. Φωτόπουλος ήταν ένας από τους βασικούς επικριτές αυτού του κινήματος, διότι  δεν συγκροτήθηκε με τις αρχές της "περιεκτικής δημοκρατίας", όπως αυτός τις έχει ορίσει... 

Στην Χαλκίδα επίσης ο Τ. Φωτόπουλος, προσκεκλημένος από την Λ.Σ., εκθέτει τις απόψεις του με την ίδια θεματολογία. Ολόκληρη η εισήγηση του είναι δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα της "ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ", εδώ:Η Οικονομική καταστροφή που επιβάλλουν οι ξένες και ντόπιες ελίτ, η πολυδιάστατη κρίση και η Άμεση Δημοκρατία.

Την θέση του  για το κίνημα της 25ης Μάη, ο Τ. Φωτόπουλος την έχει επαναλάβει αρκετές φορές ως τώρα και συνεχίζει να κάνει το ίδιο. Η ομιλία του ξεκίνησε ως εξής:
Ευχαριστώ αρχικά την Λαϊκή Συνέλευση (ΛΣ) Χαλκίδας για την πρόσκληση της και ιδιαίτερα για τον τύπο της πρόσκλησης της που με έπεισε να μετάσχω, αντίθετα με αυτό που θεωρώ παρωδία Άμεσης Δημοκρατίας (ΑΔ) στο Σύνταγμα, όπου και αρνήθηκα να πάρω μέρος.

Η παγκοσμιοποίηση της αλληλεγγύης


Μανιφέστο του Ευρωπαϊκού Δικτύου Κοινωνικής και Αλληλέγγυας ΟικονομίαςΒαρκελώνη 2011

(αναδημοσίευση από το "διαλεκτικά")


Lima 1997, Québec 2001, Dakar 2005, Luxembourg 2009 είναι οι συναντήσεις που σηματοδοτούν τη διεθνή δικτύωση της κοινωνικής οικονομίας. Η διαδικασία αυτή κάνει τώρα μια στάση λίγες μέρες στη Βαρκελώνη (το Τριαντάφυλλο της Φωτιάς, όπως ονομαζόταν στο εργατικό κίνημα των αρχών του 20ου αιώνα) για να γεννηθεί το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προώθησης της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας (RIPESS EUROPE – Réseau Intercontinental de Promotion de l’ Économie Sociale et Solidaire. Europe).

Είναι έτσι, που συγκεντρωμένοι σε αυτήν την πόλη, εμείς όλοι, εκπρόσωποι των δικτύων του Βελγίου, Καταλονίας, Γαλλίας, Ισπανίας, Ουγγαρίας, Ιταλίας, Λουξεμβούργου, Πορτογαλίας, Ρουμανίας, Γερμανίας, διακηρύσσουμε ότι μετά από τρεις ημέρες εργασίας και γόνιμων ανταλλαγών, στις 8, 9 και 10 Σεπτεμβρίου 2011, δημιουργήσαμε το Δίκτυο RIPESS EUROPE, το εξοπλίσαμε με καταστατικό και εκλέξαμε τα πρόσωπα που θα μας εκπροσωπούν στη Συντονιστική Επιτροπή για τα επόμενα δύο χρόνια.

Η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Δικτύου RIPESS είναι μια ευκαιρία υπενθύμισης ότι έχουμε πίσω μας ένα μακρύ μονοπάτι αγώνων και εμπειριών που σημάδεψαν την κοινωνική και πολιτική ιστορία της Ευρώπης. Κάθε φορά που στο μικρότερο χωριό της γηραιάς ηπείρου, οι άνδρες και οι γυναίκες συναντήθηκαν και έδωσαν μια συλλογική και απελευθερωτική απάντηση για να καλύψουν τις ανάγκες τους, έκαναν να προοδεύσει η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία. Οι συνεταιρισμοί, ενώσεις αλληλοβοήθειας, ενώσεις πίστωσης και αντίστασης, συνδικάτα, αλλά εξίσου και τα λαϊκά πανεπιστήμια και κύκλοι, εγκυκλοπαιδικά κέντρα, εργατικές βιβλιοθήκες, χορωδίες και θεατρικές ομάδες, ... έχουν σχηματίσει σταδιακά μια κοινωνική και πολιτιστική κληρονομιά, που είμαστε παιδιά της και την ίδια στιγμή αισθανόμαστε οι συνεχιστές των ιδανικών τους.

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Βασιλεύς απέθανε, ζήτω ο Βασιλεύς!



Η "Πρωτοβουλια για την Αντισυστημικη Αριστερα" εδώ και κάποιους μήνες έχει αποφασίσει την αυτοδιάλυσή της και είχε περιορίσει την δράση της στην διατήρηση του blog "dosepasa.wordpress.com"  Στο τελευταίο συλλογικό της κείμενο "ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΣΑ", που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, κάνει μια σύντομη παρουσίαση της ταυτότητά της:

 Δημιουργήθηκε τον Ιούλιο του 2009 από συντρόφους μέλη του ΣΥΝ και ανέντακτους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ με άμεσο στόχο την προώθηση στην αριστερά μιας αμεσοδημοκρατικής κουλτούρας και δράσης τόσο στο επίπεδο της οργανωτικής της συγκρότησης όσο και στο επίπεδο της παραγωγής των πολιτικών της απόψεων και ιδεών. 

Επεδίωξε επίσης να αποτελέσει μια ομάδα που θα προσπαθούσε να φέρει σε όσμωση και σύνθεση, διάφορα ρεύματα και απόψεις στο χώρο της Αριστεράς, σε Αντισυστημική κατεύθυνση. Είναι από τις ελάχιστες ομάδες στην αριστερά (πλην του ελευθεριακού και του οικολογικού χώρου) που διατύπωσε τα τελευταία χρόνια το πρόταγμα της άμεσης δημοκρατίας, ως απαραίτητης προϋπόθεσης για τη λειτουργία της πολιτικής Αντισυστημικής αριστεράς και ως της μοναδικής σίγουρης απάντησης στην γάγγραινα των ιεραρχικών κομματικών μηχανισμών αλλά και των τάσεων εθελόδουλης υπαγωγής της βάσης σε αυτούς καθώς και σε λογικές ανάθεσης.

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΚΝΕ και το Lifestyle


Αναδημοσίευση από την "ΑΥΓΗ"
Της Αναστασίας Γιάμαλη

«Το lifestyle πέθανε» διάβασα πριν από μήνες με ανακούφιση σε ένα εξαιρετικό κομμάτι του Ξυδάκη.  Ήταν τότε που πίσω από της φυλακής τα σίδερα προσέφερε στυλιστικές συμβουλές ο Λάκης Γαβαλάς. Κι εκεί που ετοιμαζόμασταν να του κάνουμε μνημόσυνο μαζί με όλα τα συμπαρομαρτούντα της λαϊκοπόπ φωτοσοπαρισμένης φουσκωτής στραφταλιζέ κωστοπουλικής λογικής του, να το πάλι. Αναστήθηκε.

Το lifestyle έχει πολλά ποδάρια, ζει και βασιλεύει και μας έχει πάρει και τα σώβρακα χωρίς να το καταλάβουμε. Ο Αιμίλιος Λιάτσος πάει στην ΕΡΤ, ο Θέμος Αναστασιάδης  εις επικουρίαν της ανόδου της Χρυσής Αυγής κάνει αγιογραφίες των βουλευτών της και τα συγκροτήματα Goin Through και ΝΕΒΜΑ θα εμφανιστούν στο 38ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ…

Το ζήτημα, με δεδομένη την ιστορία του Φεστιβάλ, σχολιάζεται από την “Αυγή” -και όχι από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως επιμένουν τα μέσα- η ΚΝΕ σε σχετική ανακοίνωσή της υποστηρίζει την ταξικότητα των συγκροτημάτων και μετά υπογράφουν και οι «καλλιτέχνες» μια κάποια  επιστολή (που μυρίζει Περισσό) που καταγγέλλει την Ευρωπαϊκή Αριστερά, υπερασπίζεται τους λαϊκούς αγώνες που δίνουν υποτίθεται -σε πίστες και σε deck μάλλον με ή χωρίς την κάμερα του Star- και κρίνει την εφημερίδα μας αναχρονιστική επειδή δεν θεωρεί ότι το «γυναίκες τριγύρω πολλές πάρα πολλές» και το «δεν κάνω  διακοπές» με το αισθησιακό χορευτικό της Γκαζολίνα και μιας άλλης καλλονής συνιστούν πολιτική ή έστω κοινωνική τοποθέτηση ανάλογη της ιστορίας του ΚΚΕ.

Για το Mad του Κουρή, τα βραβεία του οποίου  ο ίδιος ο NiVo έχει χαρακτηρίσει ως "το μεγαλύτερο μουσικό γεγονός" στο παρελθόν… είναι ταμάμ…

Που πάει η Ευρώπη;


(το βρήκαμε στο "αριστερή στρουθοκάμηλος")

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Στόχος 13ος…



Στο πρόγραμμα του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, με 5774 λέξεις γίνεται μια αναλυτική αναφορά στον ΣΤΟΧΟ 13: «Για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης - Για μια Ελλάδα που παράγει και δημιουργεί».

Αν κάποιος αναγνώστης δεν θέλει να ασχοληθεί με ένα τόσο μεγάλο κείμενο, μπορεί να διαβάσει την παρακάτω συνεκτική περίληψη που παρουσιάζει ο Α. Μητρόπουλος σε ένα κείμενο του «Ο νεοφιλελεύθερος αναχρονισμός της κυβέρνησης» που έχει δημοσιευτεί στην «ΑΥΓΗ»: Η χώρα χρειάζεται σήμερα ένα νέο πρόγραμμα οικονομικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης. Μια νέα κοινωνική αξιοποίηση του εθνικού πλούτου. Μια σύγχρονη διαχείριση των δημοσίων αγαθών, των κοινοχρήστων χώρων, των μορφωμάτων της κοινωνικής οικονομίας. Μια ευέλικτη, πλουραλιστική, συμμετοχική, τεχνολογικώς αναβαθμισμένη και ανανεωμένη δημόσια διοίκηση, που θα αιμοδοτηθεί άμεσα από το νέο επιστημονικό δυναμικό. Που με την όρεξη, τη φιλοδοξία, την επινοητικότητα, τη ροπή στον συντονισμό και το ομαδικό αποτέλεσμα, θα μεταβάλει το κράτος σε πρωτοπορία των παραγωγικών, ερευνητικών και συλλογικών εξελίξεων.

Ο ίδιος στόχος «για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης» εκφράζεται με ανάλογο τρόπο και από το σύνολο σχεδόν των αριστερών δυνάμεων και περιλαμβάνεται στις εκλογικές διακηρύξεις και τα προγράμματα της «ΑΝΤΑΡΣΥΑ».

Η προβολή αυτού του στόχου ως «προγραμματικής θέσης» υποδηλώνει τις αγωνίες της Αριστεράς για την ανάγκη «μεταβατικών προγραμμάτων» που να δείχνουν πως η Αριστερά μπορεί να έχει διαφορετικές κρατικές πολιτικές διαχείρισης αν αναλάβει να κυβερνήσει. Στην πραγματικότητα πρόκειται για αναπαραγωγή πολιτικών αυταπατών της σοσιαλδημοκρατίας του προηγούμενου αιώνα, αυταπατών που διαψεύστηκαν οικτρά και εγκαταλείφθηκαν από τους ίδιους τους υποστηρικτές τους την εποχή της «παγκοσμιοποίησης» και του «νεοφιλελευθερισμού».

Η κρίση ως "κατάσταση έκτακτης ανάγκης"



...Ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι απλώς ένα οικονομικό δόγμα ή ένα σύστημα οικονομικής διακυβέρνησης που θεμελιώνεται στην αγορά, την ιδιωτικοποίηση και την επιχειρηματική ελευθερία. Δεν είναι απλώς μια ιδεολογία της "αδέσμευτης" καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς που περιορίζει την εμβέλεια της διακυβέρνησης. Είναι μια πολιτική ορθολογικότητα διακυβέρνησης που επιδιώκει μια γενικευμένη και διάχυτη κοινωνική κανονικότητα, η οποία θεμελιώνεται στην υπαγωγή της πολιτικής σφαίρας και όλων των διαστάσεων της ανθρώπινης ζωής, ακόμη και των πιο μύχιων, στην λογική της βελτιστοποίησης. Κάθε πολιτική πράξη νοείται με όρους επιχειρησιακής και ανταγωνιστικής υπολογιστικής και όλες οι όψεις της κοινωνικής ζωής ανάγονται και υπάγονται κανονιστικά σε αυτή την υπολογιστική. Δεν πρόκειται λοιπόν απλώς για την κλασική φιλελεύθερη οικονομική αντίληψη του laissez-faire, αλλά για μια θεσμικά οργανωμένη, παρεμβατική και κανονιστική πολιτική ορθολογικότητα που παράγει αποτελέσματα εξουσίας και κοινωνικές νόρμες διευκόλυνσης ενός συγκεκριμένου τρόπου κατανομής αγαθών, αξιών και δυνατοτήτων ζωής. Αυτό που διακυβεύεται δεν είναι απλώς η οικονομία της αγοράς, αλλά η κοινωνία της αγοράς. Η κοινωνική ζωή, η ζωή των ανθρώπων και οι ανθρώπινες σχέσεις μπαίνουν στο πεδίο της διακυβέρνησης. Ή, σύμφωνα με τη διάσημη διατύπωση της Μάρκαρετ Θάτσερ που αναφέρει ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ "Τα οικονομικά είναι η μέθοδος, ο στόχος είναι να αλλάξουμε τα συναισθήματα των ανθρώπων"...
(Από το βιβλίο της Αθηνάς Αθανασίου : Η κρίση ως "κατάσταση έκτακτης ανάγκης")

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

Το Ολλανδικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ευρώπη

Αναδημοσίευση από την ΑΥΓΗ
του Μιχάλη Παναγιωτάκη
Σε άρθρο του στην Καθημερινή της 25/8 ο Κωνσταντίνος Ζούλας επιπλήττει τον  ΣΥΡΙΖΑ επειδή, κατ’ αυτόν, το κόμμα της αριστεράς βρίσκεται  «εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου», σημειώνοντας ότι δεν έχει συμμάχους στην Ευρώπη, καθώς κανένα κόμμα της ηπείρου δεν είναι σύμμαχος αυτών των – κατά τον κ. Ζούλα – «ασαφειών» που επαγγέλλεται.

Ας παραμερίσουμε το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διατυπώνει μάλλον σαφέστατα πάγιες θέσεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς σχετικά με την κρίση – και πάντως η σαφήνεια των θέσεών του και προεκλογικά και μετεκλογικά μοιάζει στον υπογράφοντα  υπέρτερη εκείνης των πολιτικών του αντιπάλων. Το «ανάδελφον» του ΣΥΡΙΖΑ όμως, εύκολα αποδεικνύεται αβάσιμο. Στοιχειώδης παρακολούθηση των αντιδράσεων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς που αντιμάχονται την λιτότητα, αλλά και όλων των προοδευτικών δυνάμεων της ηπείρου (και παραπέρα!), στην επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει πως το κόμμα της Ελληνικής αριστεράς αποτελεί σήμερα πανευρωπαϊκή πηγή έμπνευσής της και σημείο αναφοράς παντού: από την Ιρλανδία ως την Γαλλία, και από την Ισπανία έως την Ολλανδία.

Στην Ολλανδία βέβαια το Σοσιαλιστικό Κόμμα, αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, στην ίδια ευρωκοινοβουλευτική ομάδα,  μοιάζει να διεκδικεί την πρώτη θέση στις εκλογές του Σεπτεμβρίου και να απειλεί συνεπώς να γίνει «κυβερνητικό». Αυτό δυσκολεύει την γενίκευση των αφορισμών περί πολιτικής απομόνωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Για να ξεμπερδέψει με την Ολλανδία λοιπόν ο κ. Ζούλας ισχυρίζεται πως «η όντως ανερχόμενη ολλανδική Αριστερά… έχει ως κεντρικό σύνθημα ‘κανένα επιπλέον ολλανδικό ευρώ στην Ελλάδα’».

ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ