ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Ο Κώδικας Δεοντολογίας του Podemos



Αναδημοσίευση από την "αυγή"
του Παπαδημητρίου Νίκου

Μια αναφορά που ξάφνιασε το ακροατήριό του (γραμματείς των Νομαρχιακών Επιτροπών και μέλη του Οργανωτικού Γραφείου) έκανε μία εβδομάδα πριν ο Αλέξης Τσίπρας. Μιλώντας για την ανάγκη δημιουργίας θεσμών αυτοελέγχου, ζήτησε από τους παριστάμενους αλλά και κατ' επέκταση από κάθε μέλος και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, να μελετήσει τον Κώδικα Δεοντολογίας που έχει συντάξει το Podemos.

Τι αναφέρει ο Κώδικας αυτός; Και τι, εν τέλει, έχει να προσφέρει ένας πολιτικός σχηματισμός με τόσο μικρή κομματική ηλικία; ήταν μερικά από τα ερωτήματα που διατυπώθηκαν στην αίθουσα.

Η «Αυγή» βρήκε το πρωτότυπο κείμενο και παραθέτει τα βασικά σημεία του...


Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Καρτερός – Λιακόπουλος: Σημειώσατε 2


Όταν ο Αλ. Τσίπρας συνάντησε την Θεοδώρα Τσάκρη δεν φορούσε κουστουμάκι,
αλλά την πανοπλία του “μαρξισμού -λενινισμού”...
Γράφει ο Θ. Καρτερός στην αυγή (Μια φορά κι έναν καιρό, ο Λένιν...):
Μια φορά κι έναν καιρό, ο Λένιν, προσπαθώντας να δώσει στους αριστερούς της εποχής να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να καταγγέλλουν οποιονδήποτε συμβιβασμό, κατέφυγε στο παράδειγμα με τους ληστές. Που σε πιάνουν και σου βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό: Τα λεφτά σου ή τη ζωή σου. Και φυσικά ο ίδιος θεωρούσε απολύτως επαναστατικό να δώσεις το πορτοφόλι σου, για να σώσεις τη ζωή σου. Και να έχεις την ευκαιρία να συνεχίσεις τον αγώνα σου.

Ο κάθε ανθρωπάκος, αν τον πιάσουν οι ληστές και του βάλουν το μαχαίρι στο λαιμό και του πούνε: Τα λεφτά σου ή τη ζωή σου, είναι σίγουρο αυτό που θα κάνει. Δεν τρέφει βέβαια καμία αυταπάτη ότι αυτή η πράξη του είναι “επαναστατική”. Αντίθετα, θα είναι φοβισμένος μήπως οι ληστές δεν τηρήσουν τον λόγο τους και αφού πάρουν τα λεφτά του μετά του κόψουν και το κεφάλι του...

Ο Θ. Καρτερός περιγράφει γλαφυρά τους σύγχρονους ληστές, στους οποίους παραπέμπει το παράδειγμα που χρησιμοποιεί, επιβεβαιώνοντας αυτούς τους φόβους:
Στη σημερινή Ελλάδα συμβαίνει κάτι παρόμοιο, αλλά οι ληστές δεν κρατούν απλώς μαχαίρι. Το χρησιμοποιούν για να κόβουν, να καρατομούν, να ακρωτηριάζουν. Όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν.

Θα μπορούσε κανείς να τους εμπιστευθεί; Προφανώς ΟΧΙ!

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Δολοφονική επίθεση της ΕΛ.ΑΣ. στις Σκουριές


Δεκαεπτά διμοιρίες είχαν αναπτυχθεί στις Σκουριές και... υποδέχτηκαν με δακρυγόνα και κρότου λάμψης τους 1500 διαδηλωτές πραγματοποίησαν 23/11/14 πορεία διαμαρτυρίας στον Κάκκαβο, πριν καν προλάβουν να διανύσουν λίγα μέτρα στο εργοτάξιο.

video και εικόνες εδώ:


Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

Για ένα εναλλακτικό αριστερό πρόγραμμα για τον πολιτισμό



Το κείμενο που αναρτήθηκε διαδικτυακά ως “η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τον πολιτισμό” για δημόσια διαβούλευση ξεσήκωσε έντονες αντιδράσεις εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Αποκαλυπτική η
η τοποθέτηση της Έλενας Πατρικίου στην τελευταία συνεδρίαση της Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ:

Σήμερα παρουσιάζουμε ένα κείμενο συμβολής της Ελένης Πορτάλιου, για ένα εναλλακτικό αριστερό πρόγραμμα για τον πολιτισμό:
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Η διαμόρφωση ενός εναλλακτικού αριστερού προγράμματος για τον πολιτισμό από τον ΣΥΡΙΖΑ προϋποθέτει αρχικά μια χαρτογράφηση της σημερινής πραγματικότητας στα βασικά στοιχεία που καθορίζουν την πολιτιστική παραγωγή, την κουλτούρα - με την ευρύτερη έννοια των σχετικών κοινωνικών αντιλήψεων και πρακτικών - καθώς και τα θέματα του πολιτισμικού αποκλεισμού. Σ’ αυτό το διευρυμένο πεδίο κατανόησης τίθενται οι γενικοί στόχοι ενός αριστερού κόμματος και οι ειδικότεροι που αφορούν στην πολιτιστική κληρονομιά, τα γράμματα και τις τέχνες. Καθορίζονται δηλαδή τόσο η γενική πολιτική όσο και τα όρια παρέμβασης του κράτους στον πολιτισμό.

Το κείμενο που ακολουθεί καταγράφει ένα προβληματισμό πάνω στην, κατά τη γνώμη μου, αναγκαία ευρύτερη προσέγγιση η οποία θα οδηγήσει στις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου, οι θέσεις αυτές πρέπει να αφορούν τόσο την κοινωνία όσο και τα συγγραφικά /καλλιτεχνικά/επιστημονικά και λοιπά συναφή με τον πολιτισμό επαγγέλματα, να αντιμετωπίζουν με ενιαία αντίληψη τους επιμέρους τομείς και να μην προκαταλαμβάνουν την εξειδίκευσή τους από τους καθ’ ύλην αρμόδιους θεσμούς που θα τις υλοποιήσουν.
Ελένη Πορτάλιου

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

Οι μαθητικές καταλήψεις και η Αριστερά



Αναδημοσίευση από το "βαθύ κόκκινο"

Έχουμε ασχοληθεί και άλλες φορές με το ζήτημα, ήδη από τα τέλη Σεπτεμβρίου. Τότε που μια απόπειρα κατάληψης σχολείου στην Καισαριανή αντιμετωπίστηκε με άμεση αστυνομική παρέμβαση, με βίαιες προσαγωγές μαθητών, ενώ υπήρξε και καταγγελία ότι αστυνομικός πυροβόλησε εναντίον τους.

Θα περίμενε κανείς να υπάρξουν οξύτατες αντιδράσεις, ανακοινώσεις από την ΟΛΜΕ, από κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς, από πολιτικές νεολαίες, από τον αντιεξουσιαστικό χώρο κ.λπ. Τίποτα απ” αυτά δεν έγινε και μετά από μερικές μέρες το θέμα ξεχάστηκε, χωρίς να γίνει καν γνωστό ευρύτερα, καθώς ούτε τα αριστερά ΜΜΕ το πρόβαλαν.

Δεν θέλουμε κανενός είδους συνεννόηση!


Όσοι θέλουν "συνεννόηση" να πάνε
να κάνουν παρέα στον κυρ Φώτη...
Αναδημοσίευση από το "alterthess

Συνεννόηση είναι η κατάσταση στην οποία μπορούν να διέλθουν κάποια πρόσωπα όταν, ύστερα από οποιουδήποτε είδους επικοινωνία, καταφέρουν να καταλήξουν σε οποιουδήποτε είδους κοινό συμπέρασμα ή συμφωνία. Αν αυτή είναι η μοναδική ερμηνεία του τι πάει να πει συνεννόηση, τότε ποιοι είναι αυτοί που θέλουν τη συνεννόηση του Τσίπρα με τον Σαμαρά; Ποιοι είναι αυτοί που πιστεύουν πως ο Τσίπρας μπορεί να καταλήξει σε οποιουδήποτε είδους κοινό συμπέρασμα ή συμφωνία με τον Σαμαρά; Με άλλα λόγια, πόσα θέλουν για να μας τρελάνουν και πόσο μακριά από αυτά που συμβαίνουν εκεί έξω βρίσκονται; Έχει και η Αριστερά τα… κουστουμάκια της.

Συζήτηση για την Αριστερά, τη μετωπική πολιτική, τη στρατηγική




Συζητάμε για την Αριστερά,
τη μετωπική πολιτική, τη στρατηγική

με αφορμή τις πρόσφατες εκδόσεις 4 σημαντικών βιβλίων
 
Étienne Balibar, Κράτος, μάζες, πολιτική, εκδόσεις Εκτός Γραμμής.
Βασίλης Λιόσης, Τα κοινωνικοπολιτικά μέτωπα στην Τρίτη Κομμουνιστική Διεθνή, εκδόσεις ΚΨΜ.
Δημήτρης Μπελαντής, Αριστερά και εξουσία. Ο «δημοκρατικός δρόμος» προς τον σοσιαλισμό, εκδόσεις Τόπος.
John Riddel, Το ενιαίο μέτωπο. Η συζήτηση και οι θέσεις του 4ου Συνεδρίου της Τρίτης Διεθνούς, εκδόσεις Red Marks.

Θα μιλήσουν:
Βασίλης Λιόσης, Δημήτρης Μπελαντής,
Αντώνης Νταβανέλος, Παναγιώτης Σωτήρης

Τρίτη 25  Νοεμβρίου, 7μ.μ.
Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων
Ερμού 134

Σας περιμένουμε!
εκδόσεις Εκτός Γραμμής | R Project
Σύλλογος Μαρξιστικής Σκέψης «Γιάννης Κορδάτος»

Αθανάσιος Κοσσέ




Ο Αθανάσιος Κοσσέ εννήθηκε στην πολίχνη Ραζντόλνογι της Ουκρανίας. Ήρθε πριν από 20 χρόνια στην Ελλάδα όπου έφτιαξε την δική του οικογένεια. Τον περασμένο Μάιο, πήγε στο Ντονιέτσκ να επισκεφθεί τη μητέρα του. Είδε την καταστροφή και τον όλεθρο που σκόρπιζαν οι νεοναζιστές και αποφάσισε να μείνει εκεί να βοηθήσει τη γριά μητέρα του, αλλά και στρατεύτηκε στην υπόθεση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ. Πήρε λοιπόν τις φωτογραφικές μηχανές του και μάζευε υλικό για να κάνει ντοκιμαντέρ με τίτλο: «Η λευκή βίβλος του φασισμού στην Ουκρανία». Δεν πρόλαβε όμως να το ολοκληρώσει...

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Το ΚΚΕ κατατροπώνει το Podemos


Αναδημοσίευση από την "αυγή"
Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

«Κόμμα 'Podemos': Εναλλακτική εφεδρεία για την υποταγή». Με πέντε λέξεις στο πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» το ΚΚΕ ξεμπέρδεψε οριστικά με το ισπανικό Podemos. Το έβαλε στη θέση του, το ξεμπρόστιασε, το ξετίναξε σαν κουραμπιέ, που θα έλεγε και η θυμόσοφη Αλέκα. Μαζί με το Podemos, το ΚΚΕ ξεμπρόστιασε και τον λαό του, τα εκατομμύρια που ξημεροβραδιάζονταν στις πλατείες τρώγοντας ξύλο και δακρυγόνα, τις 240.000 που ψήφισαν στο ιδρυτικό συνέδριο, το 27%, πάνω από οκτώ εκατομμύρια ψηφοφόροι, που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις. Μιλιούνια ανόητοι και παραπλανημένοι Ισπανοί, έτοιμοι να παρασυρθούν από τα μεγάλα λόγια και να υποταχτούν στην εφεδρεία του συστήματος - άλλαξε ο λύκος την προβιά του κι έφαγε τα καημένα τα προβατάκια, που θα 'λεγε κι ο βουκολικός Κουτσούμπας.

"Που πας με αυτό το μπλουζάκι, αυτήν την ημέρα"...


Καταγγελία

Φαίνεται πως για τις δυνάμεις καταστολής δεν ήταν αρκετή η επίδειξη δύναμης, βίας και καταστολής που παρακολουθήσαμε όλη την προηγούμενη εβδομάδα, τόσο στο φοιτητικό κίνημα, όσο και στους εργαζόμενους και τη νεολαία που πορεύτηκε στην πορεία του Πολυτεχνείου. Επιδιώκουν να δημιουργούν κλίμα τρομοκρατίας, σε όλες τις γειτονιές και με κάθε ευκαιρία.

Το μεσημέρι της 17ης Νοέμβρη, εργαζόμενος στο μη-κερδοσκοπικό παντοπωλείο του Κοινωνικού Καταναλωτικού Συνεταιρισμού Θεσσαλονίκης "Βίος Coop"", σύρθηκε από άντρες της ασφάλειας σε σωματικό έλεγχο και προσωρινή κράτηση, με μόνο του "έγκλημα" να εργάζεται σε κοντινή απόσταση από το μπλόκο των "προληπτικών" συλλήψεων της ασφάλειας, φορώντας μάλιστα το μπλουζάκι του αγώνα της ΒΙΟ.ΜΕ. Ο τραμπουκισμός των "οργάνων της τάξης" ήταν τόσος ώστε διαμήνυσαν στον εργαζόμενο ότι έπρεπε "να γνωρίζει όταν φοράει αυτό το μπλουζάκι, τι παθαίνει κανείς μια τέτοια ημέρα"...

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

Κάποια δημοσιεύματα που αξίζει να τους ρίξετε μια ματιά...





Επίσης, μια δήλωση του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ,  επαληθεύει το ρητό "δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά" και θέτει με το δικό του τρόπο το υπαρκτό ζήτημα της επιλογής των υποψηφίων βουλευτών στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ: «Με αφορμή δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών, που αναφέρονται σε υποτιθέμενες διεργασίες γύρω από την συγκρότηση των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ, θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής.Πέρα από την αχαλίνωτη φαντασία και την αμφιβόλου εγκυρότητας πηγή των δημοσιευμάτων, ελάχιστη σχέση έχουν με τη πραγματικότητα.Ο ΣΥΡΙΖΑ συντεταγμένα, μέσα από τις συλλογικές του διαδικασίες, και στον κατάλληλο χρόνο, θα καθορίσει τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων του, αποτυπώνοντας στη σύνθεσή τους τα χαρακτηριστικά της πολιτικής του.»

Εδώ ένα άρθρο της "αυγής" για αυτό ζήτημα:

Και μερικά ενδεικτικά από αυτά τα δημοσιεύματα που χαρακτηρίζονται  από το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ ως "αχαλίνωτης φαντασίας και αμφιβόλου εγκυρότητας" :

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Τα "στενά των Δερβενακίων" και η "άλωση της Τριπολιτσάς" στην χθεσινή πορεία του Πολυτεχνείου...


(σχόλιο για την συμβολική και την πραγματική βία του κράτους)



Χθες το κράτος έδειξε τους φόβους του. Ο κατασταλτικοί μηχανισμοί μπροστά στο ενδεχόμενο ταραχών προστατεύουν συνήθως δημόσια κτίρια και τράπεζες. Χθες όμως ανέλαβαν να προστατεύσουν μια πλατεία, την πλατεία Συντάγματος. Η Βασιλέως Γεωργίου μπροστά στο Hotel Grande Bretagne είχε μετατραπεί στα “στενά των Δερβενακίων” απ' όπου ήταν υποχρεωμένος να διέλθει ο “εσωτερικός εχθρός”. Ο συμβολισμός αυτής της κίνησης είναι προφανής. Όμως, το “ασκέρι του Δράμαλη” κατάφερε και να περάσει από τα “Δερβενάκια” χωρίς να πέσει ούτε μια “τουφεκιά”. (video: Παρακολουθώντας την πορεία από την αποκλεισμένη πλατεία συντάγματος). Η πλατεία Συντάγματος παρέμεινε άδεια, γέμισε όμως όλη η Αθήνα από την μαζική και αγωνιστική διαδήλωση και το μήνυμα προς την Κυβέρνηση ήταν σαφές.

Εικόνες από την πορεία του Πολυτεχνείου στην Αθήνα (video)



Παρακολουθώντας την πορεία από την αποκλεισμένη πλατεία συντάγματος...

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Μισέλ Μπάουενς: Ανοιχτοί συνεταιρισμοί για την παραγωγή των "κοινών"



ΜΙΣΕΛ ΜΠΑΟΥΕΝΣ
(δημιουργός του ιδρύματος
για την ομότιμη παραγωγή)

Αναδημοσίευση από την "αυγή"
Συνέντευξη στον Τσιμιτάκη Ματθαίο

Επί δέκα ημέρες ο Μισέλ Μπάουενς, δημιουργός του Peer to peer foundation και οι ερευνητές του FLOK project στο Εκουαδόρ, Γιώργος Δαφέρμος και Γιάννης Ρεστάκης, είχαν εκτενείς επαφές με τον κόσμο της Αριστεράς και των κινημάτων στην Ελλάδα, με αντικείμενο τη διερεύνηση μοντέρνων οικονομικών πρακτικών που μπορεί να χρησιμοποιηθούν από μια κυβέρνηση της Αριστεράς.

Το FLOK είναι ένα ερευνητικό πρόγραμμα που διεξάγεται στο Εκουαδόρ ανιχνεύοντας τη χρήση τεχνικών ομότιμης παραγωγής και ανοιχτού σχεδιασμού για την οικονομική ανάπτυξη και διοίκηση μιας χώρας,

Το κίνημα της ομότιμης παραγωγής, όπως και το κίνημα του ελεύθερου λογισμικού ή του λογισμικού ανοιχτού πηγαίου κώδικα, που ανδρώθηκαν στο διαδίκτυο, έχουν φιλελεύθερη καταγωγή, αφού στηρίζονται στην έννοια της ελευθερίας και διεκδικούν την "απελευθέρωση" πόρων από τις "περιφράξεις" των μονοπωλίων και των μεγάλων γραφειοκρατικών δομών.

Στον νεοφιλελεύθερο κόσμο της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και εξουσίας, η φιλελεύθερη θέση είναι ρομαντική μεν, ευάλωτη όμως και διαψευδόμενη κάτω από την πίεση νέων αποκλεισμών. Γι' αυτό και αναζητούν τελικά τη συμμαχία με τα κοινωνικά κινήματα και την Αριστερά.

Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο Βέλγος ανθρωπολόγος πέρυσι στην "Αυγή", εξηγούσε ότι βλέπει την εξέλιξη του κινήματος της ομότιμης παραγωγής μέσα σε μια συμμαχία των "κοινών".

Τώρα, ο Μισέλ Μπάουενς ανάγει τη συμμαχία αυτή στο πεδίο της κοινωνικής οικονομίας, η οποία μπορεί να σταματήσει την καπιταλιστική εκμετάλλευση των κοινών αγαθών και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για κεφαλαιοποίηση μέσα στην ίδια τη σφαίρα των κοινών. Το κράτος οφείλει, κατά τη γνώμη του, να διευκολύνει και να προστατεύσει αυτή την κοινωνική λειτουργία.

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

ΚΑΡΕ ΚΑΡΕ: 41 χρόνια από την εισβολή των τανκς


 
Μια επιλογή γελοιογραφιών και κόμικς που έχουν στο επίκεντρό τους το Πολυτεχνείο του 1973 και τα «πολλά Πολυτεχνεία» που έχουν υπάρξει ως εκδοχές από τότε μέχρι σήμερα, εδώ: 

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Πέρσι ο ΣΥΡΙΖΑ καλούσε στις 17 Νοέμβρη σε "αγωνιστική" κινητοποίηση, φέτος τι κάνει;




Τις μέρες που το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης, ΕΕ, ΜΜΕ και πρυτάνεων εξαπολύει την πιο άγρια επίθεση ενάντια στα κεφάλια και τα κορμιά των αγωνιζόμενων φοιτητών, ενάντια στο άσυλο και σ’ αυτά τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα, τρεις μέρες πριν από τη διαδήλωση του Πολυτεχνείου, η ανακοίνωση Β’ απαλείφει το «αγωνιστικά» αναβαθμίζοντας έτσι το «ειρηνικά». Άλλαξε δηλαδή από πέρυσι, ωστόσο, επικαιροποιημένη δεν τη λες… Ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει στις κινητοποιήσεις φοιτητών και μαθητών, όχι βέβαια με ανατρεπτική γραμμή, ούτε όμως καν πολιτικά, ποντάρει εκλογικά. Αντίθετα με τις κούφιες μεγαλοστομίες του ΠΑΣΟΚ του ’81, ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα μινιμάρει τον πολιτικό του λόγο.

περισσότερα εδώ: ΣΥΡΙΖΑ για Πολυτεχνείο: Politically ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ…

Οι φοιτητές αντιστέκονται και η Ελεύθερη ΕΡΤ είναι εδώ για να μεταδώσει τη φωνή τους

Απαντήσεις σε ερωτήματα στην ημερίδα "Χρέος και Τράπεζες"

Συνήθως στις δημόσιες συζητήσεις το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζεται μετά τις εισηγήσεις, όταν οι εισηγητές καλούνται να δώσουν συγκεκριμένες απαντήσεις σε ερωτήματα που τίθενται από κοινό. Παρουσιάζουμε μερικά αποσπάσματα από την συζήτηση που έγινε στο Πάντειο στο τέλος της ημερίδας “χρέος και τράπεζες” που αναδεικνύουν ορισμένες πλευρές στις προσεγγίσεις στις ομιλητών που έχουν ιδιαίτερη σημασία ως θέσεις για ένα ευρύτερο προβληματισμό:

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014

Κριτικές παρατηρήσεις στο κείμενο ''για ένα αντικαπιταλιστικό μέτωπο σε ένα επαναστατικό κίνημα''



Η αλήθεια είναι ότι οι υπάρχοντες φορείς της Αριστεράς, της Αναρχίας, της αυτονομίας κ.α, είναι λιγότερο ή περισσότερο μέρη ενός κοινού προβλήματος που συνειδητοποιείται κυρίως μετά το 1990-και το πρόβλημα που παραμένει είναι η πραγματική ήττα των υποτελών και η νίκη των αφεντικών, και όχι απλώς των ''αφεντικών'', αλλά των δομών και των διαδικασιών του κεφαλαιοκρατικού Συστήματος. Μέχρι σήμερα, το ένα μέρος του προβλήματος μετατοπίζει την ευθύνη στον άλλο, με βάση τα δικά του υπέρ και βλέποντας απλά τα κατά του άλλου μέσα στον αυθόρμητο καταμερισμό πρακτικών και τον κατακερματισμό του ''κινήματος''. Μόνο που, παρά τις πολιτικές ασυνέχειες, υπάρχει μια αιματηρή και αναμφισβήτητη ιστορική Συνέχεια, αυτή της ιστορίας των καταπιεσμένων και της αποτυχίας τους να ξεπεράσουν το Σύστημα και να φτιάξουν μια κοινωνία άλλη. Όλα τα μέρη του ''κινήματος'' είναι κληρονόμοι αυτής της αποτυχίας, είτε το αναγνωρίζουν είτε όχι.

Ολόκληρο το κείμενο εδώ:

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Τι λέει ο Γ. Μηλιός για το χρέος


Απόσπασμα από το κείμενο:
- Το τελευταίο χρονικό διάστημα, πολλοί αμφισβητούν την σκληρή διαπραγμάτευση που θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση απέναντι στους δανειστές. Λένε πως δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσουν στην υπόθεση του χρέους καθώς οι λαοί της Ευρώπης των άλλων χωρών μελών θα καλεστούν, να συνδράμουν οικονομικά. Υπάρχει εναλλακτική λύση που μπορεί να εφαρμοστεί και να γίνει αποδεκτή από τους δανειστές;

Η κρίση χρέους δεν αποτελεί ελληνική υπόθεση. Είναι ευρωπαϊκή υπόθεση, πλήττει την Ιταλία, τη Γαλλία, ολόκληρη την Ευρωζώνη. Δεν θα πάμε να διαπραγματευτούμε ως επαίτες αλλά ούτε ως εχθροί. Αλλά κανείς να μην θεωρήσει ότι είμαστε και «μαθητές». Η Ευρώπη αλλάζει καθώς οι διακηρυγμένοι στόχοι των προγραμμάτων λιτότητας αποτυγχάνουν, η χρηματοπιστωτική αναξιοπιστία επιστρέφει και οι πολίτες κινητοποιούνται. Η Ελλάδα αλλάζει. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η ατμομηχανή των ραγδαίων εξελίξεων.

Οι εξελίξεις της προηγούμενης περιόδου (PSI και ανάληψη του ελληνικού δημόσιου χρέους από τα κράτη και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) κατέστησαν τη χώρα μας «ειδική περίπτωση» στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Για την Ελλάδα η ενδεικνυόμενη διευθέτηση είναι αυτή που ακολουθεί το πρότυπο της λύσης που δόθηκε για τη Δυτική Γερμανία το 1953 με τη διάσκεψη του Λονδίνου: διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και αποπληρωμή του υπόλοιπου με ρήτρα ανάπτυξης. Αυτή είναι η βασική πολιτική μας θέση. Με δεδομένο ότι οι «δόσεις» που παρέχονται από τους δανειστές πηγαίνουν για την αποπληρωμή τόκων και τοκοχρεολυσίων (ομολόγων παλαιότερων δανείων που λήγουν), δεν θα υπάρξει «εκβιασμός» ικανός να κάνει την ελληνική κυβέρνηση να υποχωρήσει. Όσο δεν δίνονται οι «δόσεις» απλώς δεν θα αποπληρώνονται τα ομόλογα που λήγουν.

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Τοποθετήσεις (video) από την συζήτηση με θέμα "Χρέος και Τράπεζες" (Πάντειο 9-11-14)


Κώστας Λαπαβίτσας:



Η ομιλία του Π. Παπακωσταντίνου στο Πάντειο (9-11-14)




Την Κυριακή 9 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε η ημερίδα ''Χρέος και Τράπεζες'' στο Πάντειο, η οποία οργανώθηκε από συλλογικότητες της Αριστεράς. Θα παρουσιάσουμε τις ομιλίες του Β' μέρους (Πέτρου Παπακωνσταντίνου Aντώνη Νταβανέλλου Σεραφείμ Σεφεριάδη και Κώστα Λαπαβίτσα), που έχουν γενικότερο πολιτικό ενδιαφέρον και δεν περιορίζονται σε στενές “επιστημονικές” προσεγγίσεις.

Θέτουν γενικότερα ερωτήματα που όλους μας απασχολούν και δίνουν τις δικές τους απαντήσεις όπως, ποία είναι τα όρια της διαπραγματευτικής δύναμης μιας Κυβέρνησης της Αριστεράς και από ποιούς παράγοντες προσδιορίζονται. Αυτά τα ερωτήματα βρίσκονται πιο κοντά στις ανησυχίες και τους προβληματισμούς των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του μεγάλου μέρους της κοινωνίας, δεν εμπιστεύεται καμία πολιτική δύναμη ότι είναι ικανή να οδηγήσει την χώρα σε μια έξοδο από την κρίση που θα είναι σε όφελος των “από κάτω” και δεν συγκινούνται από τις πολιτικές πρακτικές των επιτελείων του ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθούν εναγώνια να αποδείξουν ότι είναι παράγοντας σταθεροποίησης του πολιτικού συστήματος αναδεικνύοντας ως αιχμή της πολιτική τους την “προεδρολογία”...

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Οι Ποδέμος, ο Φουκό και η κυβερνητική πολιτική της Αριστεράς



Αναδημοσίευση από την "αυγή"
της Μαρίνας Πρεντουλή

Ο Φουκό εισήγαγε τον όρο κυβερνητικότητα (governmentality). Οι Ποδέμος και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν αρχίσει να κάνουν πολύ παρέα τελευταία. Οι Ποδέμος και ο Φουκό, καθένας με τον τρόπο του, μπορούν να θέσουν κάποια ενδιαφέροντα ζητήματα στην Αριστερά, και στον ΣΥΡΙΖΑ ειδικότερα.

Στα μέσα Οκτωβρίου, με πρωτοβουλία του Left Unity, οργανώθηκε σειρά εκδηλώσεων σε διάφορες πόλεις της Αγγλίας, με τίτλο «Podemos, Syriza, Left Unity: Doing Politics Differently». Στόχος τους, να φέρουν σε διάλογο ομιλητές των τριών κομμάτων (Ποδέμος: Εδουάρδο Μάουρα, ΣΥΡΙΖΑ: Μαρίνα Πρεντουλή, Left Unity: Κέιτ Χάντσον) και προσωπικότητες της βρετανικής Αριστεράς (Κεν Λόουτς, Τάρικ Άλι). Το Left Unity, με μόλις δεκαοκτώ μήνες ζωής, έχει αρκετές ομοιότητες στις προθέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ: είναι μια προσπάθεια ενοποίησης της διασπασμένης βρετανικής Αριστεράς, σε ένα σχήμα με κοινό μέτωπο κατά της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και της λιτότητας.

Στις εκδηλώσεις αυτές, λοιπόν, φάνηκε ότι ο εκπρόσωπος των Ποδέμος δεν θα ακολουθούσε ένα αυστηρό μαρξιστικό πλαίσιο: ο λόγος του δεν επικεντρωνόταν στην οικονομική ανισότητα την κοινωνική δικαιοσύνη ή τη λιτότητα. Ούτως ή άλλως, από όσο ξέρω, οι Ποδέμος δεν έχουν δηλώσει ανοιχτά μαρξιστές ή αντικαπιταλιστές. Δεν είναι παράδοξο, αν σκεφτούμε ότι το κίνημα Μ-15, από το οποίο προήλθαν, είχε κοινό παρονομαστή την οργή των πολιτών κατά του πολιτικού κατεστημένου. Όπως είπε ο Μάουρα, «αυτό που ένιωσε ο λαός με την κρίση δεν μεταφράζεται απαραίτητα σε συγκεκριμένο οικονομικό πρόγραμμα». Ο λόγος του επικεντρώθηκε στη μονοπώληση της εξουσίας από τα δυο μεγάλα κόμματα της Ισπανίας και τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος, με κεντρικό άξονα τη δημοκρατία: μια δημοκρατία βασισμένη στη διαφάνεια, τη λαϊκή συμμετοχή και την πολιτική λογοδοσία.

Κι όμως, ΤΩΡΑ είναι η στιγμή …να μπουν όλοι οι αντικαπιταλιστές στο ΣΥΡΙΖΑ



Αναδημοσίευση από το "rproject.gr"
του Στρατή Γατελούζου

Τους τελευταίους μήνες όλα δείχνουν ότι βαίνουμε προς μια κρίσιμη πολιτική καμπή, στην οποία θα κριθούν πάρα πολλά για τον κόσμο της εργασίας και τις καταπιεσμένες κοινωνικές ομάδες στη χώρα, αλλά και στην Ευρώπη συνολικά. Ύστερα από τεσσεράμισι χρόνια μνημονίου, έχουν εξαντηθεί τα περιθώρια για να κυβερνά το μνημονιακό μπλοκ με προμετωπίδα την αφήγηση ότι «το μνημόνιο είναι μονόδρομος» και τα αντιλαϊκά μέτρα «είναι προς το συμφέρον των πολλών». Φαίνεται πως η κυβέρνηση Σαμαρά ετοιμάζει... πανηγυρική έξοδο από το μνημόνιο, που όλες και όλοι ξέρουμε πως θα είναι εικονική, καθώς ακόμα και αν η τρόικα αποχωρήσει από την Ελλάδα, η χώρα θα ενταχτεί στο ευρωπαϊκό υπερ-μνημόνιο, και μάλιστα με ειδικές δυσμενείς ρυθμίσεις. Η κυβέρνηση όμως θα κραυγάσει ότι εφαρμόζοντας το μνημόνιο... βγήκαμε από το μνημόνιο, προκειμένου να πάει στις (ολοένα και πιθανότερο να προκηρυχτούν) πρόωρες εκλογές με όσο το δυνατόν ευνοϊκότερο κλίμα γι’ αυτήν, αξιοποιώντας και τα καθεστωτικά κανάλια.

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Οι εχθροί και οι φίλοι της Ρένας Δούρου


Η Ρένα Δούρου από τη στιγμή που κέρδισε τον Γιάννη Σγουρό έχει να αντιμετωπίσει δύο εξωτερικούς εχθρούς: Την εσωτερική δομή της Περιφέρειας, που θα προσπαθήσει να της κάνει τη ζωή ποδήλατο και τα μέσα της διαπλοκής, που θα προσπαθήσουν να τη διαβάλλουν με κάθε δυνατό τρόπο.

Η Ρένα Δούρου όμως θα πρέπει να αντιμετωπίσει και άλλον ένα εχθρό: τον ίδιο της τον εαυτό. Ελπίζω ότι γνώριζε πολύ καλά τι έκανε όταν αποφάσισε να διεκδικήσει -με προοπτικές νίκης- την Περιφέρεια και ότι είναι προετοιμασμένη για να τα βγάλει πέρα. Θα έπρεπε να γνωρίζει ότι θα έχει τη μικρότερη περίοδο χάριτος από οποιοδήποτε άλλο συνδυασμό και ότι θα πρέπει να κάνει έργο έχοντας απέναντί της το σύστημα της διαπλοκής, το οποίο εν μέσω κρίσης είναι ισχυρότερο από ποτέ. Άλλωστε παίζει πια για την επιβίωσή του. Θα ήταν ευχής έργο λοιπόν να είναι λιγότερο επιθετική, να αναγνωρίσει την πραγματικότητα και να προσπαθήσει με πράξεις να εκθέσει όσους της επιτίθενται.

Ολόκληρο το κείμενο εδώ:

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Ρωσία: Σχέδιο νόμου για το ...σπέρμα του κ. Βλαντιμίρ Πούτιν!


Η Ρωσίδα βουλευτής κυρία Γιελένα Μπορίσοβα Μιζουλίνα, κατέθεσε ένα νομοσχέδιο, με το οποίο προτείνει την… συμμετοχή του Ρώσου προέδρου στην τεκνοποίηση γυναικών που επιθυμούν να αποκτήσουν απογόνους. Με τα σπερματοζωάρια του Πούτιν, επεσήμανε η Μιζουλίνα, η Ρωσία όχι μόνο θα αποκτήσει πατριώτες αλλά θα λύσει και σε σημαντικό βαθμό το δημογραφικό αλλά και το θέμα της υπογονιμότητας στη χώρας.

περισσότερα εδώ:

Τι ...ξέχασε να γράψει το left.gr για τον Διευθυντή του 4ου Γυμνασίου Δάφνης;



Το left.gr δημοσιεύει σήμερα ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ (4ο Γυμνάσιο Δάφνης: Ποινικές διώξεις και αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος σε μαθητές που... επιχείρησαν κατάληψη ) για τα κατορθώματα του διευθυντή του 4ου Γυμνασίου Δάφνης, Κωνσταντίνου Σάλτα, ο οποίος απειλεί με αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος και ποινικές διώξεις μαθητές που επιχείρησαν κατάληψη, όπως επίσης και τους κηδεμόνες τους.

Όμως ξέχασε να αναφέρει ότι ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την δημοτική κίνηση "ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ – ΔΑΦΝΗΣ ΥΜΗΤΤΟΥ" που στήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ στον δήμο με ομόφωνη απόφαση της τοπικής ΟΜ.

Εδώ το ψηφοδέλτιο:  Ψηφοδέλτιο… και εδώ η ανακοίνωση της απόφασης της ΟΜ: Ο ΣΥΡΙΖΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ "ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ"

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Αν δεν γεννήσει η γάτα... τότε δεν έχουμε τίποτα να πούμε!



(αφιερωμένο στα επιτελεία του ΣΥΝασπισμού της ριζοσπαστικής Αριστεράς)

Αν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν στα πράματα, τα επιτελεία της Κουμουνδούρου την είχαν βάψει...



(κοινοβουλευτική αριθμητική: είναι μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στους 180 και τους 150 βουλευτές)

η τούρτα  των γενεθλίων του... Δρακουμέλ
Τον τελευταίο χρόνο η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί μια “κοινοβουλευτική φαρσοκωμωδία” με δυο πρωταγωνιστές, την κυβέρνηση του Σαμαρά και τον ΣΥΡΙΖΑ και αρκετούς κομπάρσους που βρίσκονται μέσα και έξω από το κοινοβούλιο. Το τελευταίο επεισόδιο αυτής της κωμωδίας ονομάζεται “προεδρικές εκλογές”. Τα επιτελεία της Κουμουνδούρου έχουν πετάξει στο καλάθι των αχρήστων την συνεδριακή απαίτηση “να πέσει αυτή η Κυβέρνηση με όρους κινήματος”. Το κίνημα υποκαταστάθηκε από τις δημοσκοπήσεις και η πολιτική των κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών από ένα απίστευτο κομπρεμί με το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό που ξεκινάει από τις σκάλες και τους διαδρόμους της βουλής και καταλήγει στα τηλεοπτικά κανάλια.

Οι ερασιτεχνισμοί και η ανικανότητα των επιτελείων της Κουμουνδούρου που προσπαθούν εναγώνια να παίξουν με τους ίδιους όρους στο γήπεδό τους, τους ακόμα πιο ανίκανους αντιπάλους τους, διαμορφώνει την εικόνα της πολιτικής σκηνής στην χώρα μας: ο καθένας θεωρεί ως δικές του επιτυχίες τα λάθη του αντίπαλου. Πρόσφατα τα επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι το “πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης” είχε θετική ανταπόκριση στην κοινωνία, αύξησε τα δημοσκοπικά ποσοστά  του κόμματος και έτσι επαληθεύεται η ορθότητα της γραμμής τους. Όμως παραβλέπει ότι αν η Κυβέρνηση δεν έκανε την γκάφα με τον ΕΝΦΙΑ, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Την προηγούμενη περίοδο τα επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ διακήρυσσαν ότι ο λαϊκός παράγοντας θα ήταν αυτός που θα έκοβε δημοσκοπικά  τα πόδια της  “χρυσής αυγής”, αλλά το ψαλίδι που τα κόντυνε γράφει στην ούγια του “κρατική καταστολή”... 

Μακάρι να μην “ωριμάσει” το PODEMOS!


Αν το Podemos καταφέρει να πετύχει τη "βίαιη ωρίμανση", έχει εξαιρετικές προοπτικές, καθώς δεν έχει κληρονομήσει τις... μολύνσεις της παραδοσιακής Αριστεράς σε συνωμοσίες, ίντριγκες, σεχταρισμό και ιδιοκτησιακά σύνδρομα. 
Το Podemos είναι κίνημα κι αυτό φαίνεται από την εντυπωσιακή αύξηση των μελών του που έχουν ξεπεράσει τις 130.000!
(από το κείμενο του Δημήτρη Χρήστου: "Ο ΣΥΡΙΖΑ, το Podemos... και μετά;")

Διαβάζοντας αυτό το κείμενο μας ήρθε στο νου ένα άλλο κείμενο “Το λεξιλόγιο της προπαγάνδας” που διαβάσαμε τον Αύγουστο. Ο Αλεξέι Μιχέεφ έγραφε: “Οι λέξεις, όχι μόνο «καταγράφουν» γεγονότα και έννοιες, αλλά και αξιολογούν. Οι πολιτικοί προπαγανδιστές αξιοποιούν αυτή την ιδιότητα των λέξεων, για να «μαυρίσουν» τους αντιπάλους τους και να «ξεπλύνουν» ημετέρους”. Ο Δημήτρης Χρήστου ακριβώς αυτό κάνει. Προσπαθεί να «ξεπλύνει» τον ΣΥΡΙΖΑ και να «μαυρίσει» το PODEMOS.

Πρώτα απ' όλα οι “συνωμοσίες, ίντριγκες, σεχταρισμό και ιδιοκτησιακά σύνδρομα” δεν είναι κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της “παραδοσιακής αριστεράς” αλλά χαρακτηριστικά που τα συναντάς γενικά στους αστικούς πολιτικούς μηχανισμούς. Το PODEMOS λοιπόν δεν κινδυνεύει από κάποιες μολύνσεις της “παραδοσιακής Αριστεράς”, αλλά από μολύνσεις από τον “αστισμό” που δεν είναι μόνον αυτές που περιγράφει ο Δ. Χρήστου, μολύνσεις που κινδυνεύουν γενικά και παντού όλα τα αριστερά κόμματα. Και απ' αυτή την σκοπιά αν κάνουμε την σύγκριση ανάμεσα στο PODEMOS και τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα διαπιστώσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ περισσότερο “μολυσμένος” από τις αστικές πολιτικές πρακτικές απ' ότι το PODEMOS σε μια σειρά ζητημάτων που ξεκινάνε από το πως αντιλαμβάνονται τις σχέσεις εκπροσώπησης/διαμεσολάβησης των κοινωνικών αναγκών στο χώρο της πολιτικής σκηνής και φτάνουν ως την διαφάνεια στην διαχείριση των οικονομικών του κομματικού μηχανισμού. Με αυτά τα δεδομένα μάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να “ωριμάσει βίαια” και να μοιάσει στο PODEMOS και όχι το ανάποδο...

Μαδρίτη κατά Βαρκελώνης: Αρχίζει η σύγκρουση που θα ταρακουνήσει ολάκερη την Ευρώπη!



Όχι άδικα, ο ελληνικός τύπος σχολίασε τις τελευταίες μέρες την πρωτιά του Podemos στην (προτελευταία) δημοσκόπηση, και που επιβεβαιώνει η –χτεσινή- τελευταία. Η έκπληξη που συνόδευε τη δημοσίευση της είδησης είναι ενδεικτική της άγνοιας που επικρατεί στη χώρα μας (και ειδικά στην αριστερά) σε σχέση με τη κατακλυσμική κρίση του Ισπανικού Κράτους. Πράγματι, όχι μόνο αυτή η «πρωτιά» ήταν προ πολλού αναμενόμενη, αλλά και δεν αποτελεί παρά μόνο μια -μεταξύ πολλών άλλων- ένδειξη, αλλά και συνέπεια, του μεγέθους των αλλαγών που βρίσκονται σε εξέλιξη στα τρίσβαθα της ισπανικής κοινωνίας. Αλλαγών που πρέπει οπωσδήποτε να λαμβάνονται υπόψη επειδή είναι καθοριστικής σημασίας για τη πορεία (και) της σύγκρουσης Μαδρίτης-Βαρκελώνης.

ολόκληρο το κείμενο, εδώ:

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Πλατφόρμα 2010: Είναι "φίλοι" μας οι κεντροαριστεροί...




Στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές η “Πλατφόρμα 2010” (Παπαδημούλης, Μπαλάφας, Δούρου, Πουλάκης) καταλαμβάνοντας τον μηχανισμό της τοπικής αυτοδιοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με την προεδρική φρουρά, προσπάθησε να επιβάλει την δική της γραμμή γραμμή σύγκλισης και συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με την “κεντροαριστερά”, τόσο στην συγκρότηση των εκλογικών σχημάτων όσο και στην επιλογή των υποψηφίων Περιφερειαρχών και δημάρχων. Μετά τις εκλογές και την επιτυχία της Ρ. Δούρου στην περιφέρεια αναθάρρησε, άρχισε να οικοδομεί τους δικούς της μηχανισμούς και προσπάθησε να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο των ΟΜ που ανήκαν σε δήμους που είχαν εκλεγεί δήμαρχοι του ΣΥΡΙΖΑ. Από τα πολλά και γνωστά παραδείγματα της δράσης της “πλατφόρμας 2010”, θα σταθούμε σε δύο χαρακτηριστικά αυτής της δράσης, ένα παλαιότερο και ένα πρόσφατο:

η συνέχεια εδώ:

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

Πως παρουσιάζουν τις εκλογές στην Ανατολική Ουκρανία τα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων.

ποσπάσματα από ανταποκρίσεις των: Ria Novosti, TASS)


α) Για τις εκλογές στη "Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ"

Με την επικράτηση του ηγέτη των αυτονομιστών στο Λουγκάνσκ, Ιγκόρ Πλότνιτσκι, ολοκληρώθηκε η καταμέτρηση και στην αυτοαποκαλούμενη Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ (LPR). Ο αρχηγός της LPR , ο οποίος τελούσε ήδη χρέη πρωθυπουργού, πήρε το 63,08% των ψήφων, έναντι του δεύτερου Ολεγκ Ακίμοφ (15,12%).

Στις σημερινές του δηλώσεις ο Πλότνιτσκι είπε πως το Λουγκάνσκ ευελπιστεί στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας του από τη Μόσχα καθώς και σε ευρεία οικονομική συνεργασία: «Πάνω από το 80% της οικονομίας μας έχει ρωσικό προσανατολισμό. Μπορούμε να προσφέρουμε πολλά περισσότερα, όπως ορυκτούς πόρους, άνθρακα αλλά και μηχανολογικά προϊόντα».

Όσον αφορά στις σχέσεις με το Κίεβο, ο Πλότνιτσκι δήλωσε έτοιμος για διάλογο, τονίζοντας με νόημα πως «παρά τις διαφωνίες μας, παραμένουμε γείτονες και είναι τουλάχιστον ανόητο να συνεχίσουμε την κόντρα με τους γείτονές μας, ενώ μπορούμε να οικοδομήσουμε πολιτικές και οικονομικές σχέσεις». Ο νεοεκλεγείς ηγέτης του Λουγκάνσκ συμπλήρωσε πως δεν θέλει την επιδείνωση των συγκρούσεων, αλλά αυτό θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο το Κίεβο θα ελέγξει τις μονάδες της Εθνικής Φρουράς και τις ιδιωτικές παραστρατιωτικές δυνάμεις.




ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ