Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ένας χρηματοδότης «γύπας» διαφορετικός από τους άλλους

Στα πλαίσια του προγράμματος Securities Market Program (SMP) το οποίο τέθηκε σε ισχύ από τον Μάιο του 2010 έως τον Σεπτέμβριο του 2012, η ΕΚΤ απέκτησε ελληνικούς τίτλους σε χαμηλότερη τιμή από την ονομαστική τους αξία στην δευτερογενή αγορά ομολόγων, μια αγορά «ευκαιρίας», όπου οι τίτλοι του χρέους αγοράζονται εκ νέου και μεταπωλούνται σύμφωνα με την προσφορά και τη ζήτηση. Η ΕΚΤ, η οποία ενήργησε σαν χρηματοδότης «γύπας», εξαγόρασε ελληνικούς τίτλους αξίας 40 δισ ευρώ από μικρό αριθμό ιδιωτικών τραπεζών και σήμερα απαιτεί την εξόφληση του συνόλου της ονομαστικής αξίας των τίτλων, δηλαδή 55 δισ συν τους τόκους...

Εκλογές. (ξανά?)

Αναδημοσίευση από το "Techie Chan"

Λέω να τις βαφτίσω τις πιο αδιάφορες εκλογές της τελευταίας 5ετίας. Ο λεβέντης πιθανότατα θα διαφωνήσει μαζί μου, αλλά όλοι οι υπόλοιποι παίκτες του πολιτικού σκηνικού βάζουν τα δυνατά τους να τις κάνουν αδιάφορες.

Η πιρουέτα της κυβέρνησης που ξεκίνησε τον φλεβάρη φαίνεται να ολοκληρώνεται σε αυτές τις εκλογές. Ο τζήφρας πέταξε το αριστερό του προσωπείο και τώρα ψαρεύει στα θολά μνημονιακά νερά της σοσιαλδημοκρατίας. Εκεί που ψάρευε και η δημάρ και το πασοκ και λιγουλάκι το ποτάμι και γενικά εκεί που ψαρεύουν όλοι τόσες δεκαετίες (πλην σαμαρά που ψάρευε μόνος του σε άλλη παραλία).

Όσες διαβάζατε αυτό το μαγαζί ξέρατε (παρότι ελπίζαμε διαφορετικά) την πορεία που είχε πάρει η κυβέρνηση εδώ και μήνες. Άρα δεν υπάρχουν και πολλά ακόμα να πούμε. Το μόνο που θέλω να κάνω είναι να τοποθετήσω τα στρατιωτάκια στο ταμπλό και να περιμένουμε να δούμε που θα κάτσει η μπίλια.

ίδρυση πολιτικής κίνησης: ανοικτή λίστα «το ΟΧΙ διαρκεί πολύ»

Συγκροτήθηκε η πολιτική κίνηση : Ανοιχτή Λίστα « το ΟΧΙ διαρκεί πολύ » σε συνάντηση το Σάββατο 29/8/2015 στην Αθήνα. Στη Λίστα μετέχουν σύντροφοι και συντρόφισσες από τα ρεύματα του ανανεωτικού κομμουνισμού, της δημοκρατίας , της οικολογίας , των κινημάτων. Όλοι και όλες εμείς έχουμε συναντηθεί σε κοινούς στόχους και αγώνες στο παρελθόν, προερχόμαστε οι περισσότεροι από τον ΣΥΡΙΖΑ και συνυπογράψαμε το κείμενο των 87 « Κριτική αποτίμηση της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ».

Στόχος μας είναι να διανύσουμε συλλογικά, με συντροφικότητα, την «εποχή των τεράτων», της ήττας της δικής μας αριστεράς και των λαικών τάξεων, χωρίς να παραδώσουμε τα όπλα. Δεν είμαστε μόνοι. Ήδη συνομιλούμε και συνεργαζόμαστε με οργανώσεις και συλλογικότητες της αριστεράς που αντιστοιχούνται με τον ιστορικό χρόνο όπως συμπυκνώνεται στη συγκυρία.

Εκδήλωση τoυ Κόκκινου Δικτύου στην ΑΣΟΕΕ : "Επιμένουμε: ΡΙζοσπαστικά - Αντιμνημονιακά - Αριστερά"

Η εκδήλωση ξεκίνησε με τα βιντεοσκοπημένα μηνύματα που μας έστειλαν ο Μιγκέλ Ουρμπάν ευρωβουλευτής του Podemos και ηγετικό στέλεχος της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στην Ισπανία, ο Ολιβιέ Μπεζανσενό ηγετικό στέλεχος του NPA στη Γαλλία, και ο Φρανσέσκο Λοκαντόρε, από την Sinistra Anticapitalista της Ιταλίας Στην εκδήλωση παρευρεύθηκαν πλήθος αγωνιστών-τριων από όλο το φάσμα της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων, μέλη της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, πολλά πρώην μέλη της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτές και βουλεύτριες που ψήφισαν ΟΧΙ.

video, φωτογραφίες κλπ από την εκδήλωση, εδώ:

Εκδήλωση τoυ Κόκκινου Δικτύου στην ΑΣΟΕΕ

Λαϊκή Ενότητα Κοζάνης: Ανεπιθύμητη η Ραχήλ Μακρή

Η "ΛΑΕ" φαίνεται πως δεν έχει απαλλαγεί ακόμα από τα σύνδρομα του ΣΥΡΙΖΑ. Οι σύντροφοι του "αριστερού ρεύματος" θα πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν θα πρέπει να έχουν την ίδια συμπεριφορά που είχε ο ΣΥΝασπισμός απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ στο εγχείρημα της "Λαϊκής Ενότητας" και να αναπαράγουν με την συμπεριφορά τους αυτό που προβάλει η παρέα του Α. Τσίπρα και τα μνημονιακά μέσα ενημέρωσης, δηλαδή ότι η "Λαϊκή Ενότητα" είναι το όνομα του "κόμματος" που συγκροτήθηκε το "Αριστερό ρεύμα". Ένα χαρακτηριστικό δείγμα αυτών των συμπωμάτων αποτυπώνεται στο παρακάτω δημοσίευμα από το "Hit & Run". Δεν είναι το μοναδικό...

Με επιστολή τους προς τον κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη και τον κ. Στάθη Λεουτσάκο, τα μέλη της Λαϊκής Ενότητας Κοζάνης χαρακτηρίζουν «ανεπιθύμητη» την κυρία Ραχήλ Μακρή.

Πρόταση της ΑΡΑΝ και της ΑΡΑΣ προς τις συνελεύσεις των ΤΕ και το ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

...Η πρότασή μας προς τις συνελεύσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΠΣΟ είναι να προχωρήσουμε στην εκλογική συνεργασία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την Λαϊκή Ενότητα και άλλα κομμάτια που κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση με βάση τους παρακάτω όρους...

Αναδημοσίευση από το "antarsya.gr"

1. Η παραίτηση της κυβέρνησης Τσίπρα και η διαδικασία για την προκήρυξη εκλογών ολοκληρώνει μια κρίσιμη περίοδο που σφραγίστηκε από το εκρηκτικό ΟΧΙ, την ταπεινωτική συμμόρφωση στο Τρίτο Μνημόνιο, την ανοιχτή ρήξη στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Ανοίγει ταυτόχρονα μια νέα φάση στην πολιτική και κοινωνική κρίση, στο μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε μνημονιακό και τελικά σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα, αλλά και στην προσπάθεια να διαμορφωθεί το αναγκαίο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο γύρω από το μεταβατικό πρόγραμμα και τη σύγκρουση με τον «ευρωπαϊκό δρόμο». Είναι στιγμή με μεγάλη πολιτική σημασία στην οποία η ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική Αριστερά καλείται να πάρει θέση και να πάρει αποφάσεις, αναμετρώμενη με την ευθύνη απέναντι στην αγωνία των λαϊκών στρωμάτων για μια έξοδο από το φαύλο κύκλο της λιτότητας, της ανεργίας και της κατάλυσης της λαϊκής κυριαρχίας, αλλά και με τις δυνατότητες που υπάρχουν μια σύγχρονη επαναστατική στρατηγική να βρεθεί σε πολύ καλύτερο σημείο αφετηρίας.

Αυτό δεν είναι μια πίπα

Aναδημοσίευση από το "alterthess.gr"

Του Χρήστου Λάσκου

Ο πίνακας του Μαγκρίτ με τον απολύτως χαρακτηριστικό τίτλο «Αυτό δεν είναι μία πίπα» αναπαριστά, προφανώς, μία πίπα. Υποδηλώνει, ωστόσο, πως η σχέση της αναπαράστασης με την πραγματικότητα είναι κατά πολύ συνθετότερη από ό,τι η καθημερινή μας αντίληψη υποθέτει. Στο ίδιο πνεύμα και με τον ίδιο τίτλο, ο Μισέλ Φουκώ έχει γράψει ένα από τα διασημότερα δοκίμια του αναδιφώντας στο ίδιο, μόνιμο, φιλοσοφικό θέμα περί του φαίνεσθαι και του είναι, τελικά.

Το διήμερο που βρίσκεται σε εξέλιξη από σήμερα, ως γνωστόν, διεξάγεται μια συνδιάσκεψη. Ισχυρίζομαι, αξιοποιώντας την ιδέα του Μαγκρίτ πως «Αυτό δεν είναι μία συνδιάσκεψη». Αντιθέτως, είναι άλλη μια αντιδημοκρατική μεθόδευση, η πολλοστή, που κατασκευάζει ντε φάκτο «όργανα» και «σώματα», εκεί που δεν υπάρχουν. Δεν υποστηρίζω πως «αυτό» που δεν είναι μια συνδιάσκεψη δεν είναι και του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι, όπως τα καταφέραμε όλοι, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η σφραγίδα του πρωτοδικείου: όποιος την έχει, έχει και τον ΣΥΡΙΖΑ.

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΜΕ ΤΑΚΟΥΝΙΑ

Αναδημοσίευση από το "καρτέσιος"

Επειδή το ψέμα βρίσκεται στο DNA των εκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ ήταν λογικό να κάνουν έναρξη προεκλογικής περιόδου με δύο μεγάλα ψέματα. Το ψέμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι επιδιώκει την αυτοδυναμία. Η αλήθεια είναι ότι ακόμη κι αν του τη χάριζαν θα την αρνιόταν. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει την πρωτιά, φυσικά, για να απολαύσει την αιώρα της εξουσίας αλλά ούτε ξέρει, ούτε μπορεί, ούτε αντέχει να διαχειριστεί μόνος του το Τρίτο Μνημόνιο.

Αλέν Μπαντιού: ΕΞΙ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ: 11 ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Αναδημοσίευση από το "iskra.gr"

Τον Ιούλιο, την επομένη του ΟΧΙ στο ελληνικό δημοψήφισμα, ο Γάλλος μαρξιστής φιλόσοφοςAlainBadiouήλπιζε, όπως είχε γράψει στη "Liberation" (9/7/15)[κλικΕΔΩ], ότι θα ανοίξει μια καινούρια πορεία, ένας νέος πολιτικός δρόμος. Λίγες ώρες πριν την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα, εξέφρασε τη λύπη του, γιατί αυτή η μοναδική πολιτική ευκαιρία χάθηκε από τον Έλληνα Πρωθυπουργό και τους συμβούλους του. Σε πρόσφατο άρθρο του στη γαλλική εφημερίδα "Liberation" (20/8/15) οAlainBadiouκαταλήγει οτι «εάν καινούργιες περιπέτειες, συμπεριλαμβανομένης της διαμόρφωσης και της ανάδειξης στην εξουσίας του τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ που εναντιώνεται στο ισχύον καθεστώς, δείχνουν ότι μία νέα πολιτική φωνή, σε επίπεδο ευρωπαϊκό ή και παγκόσμιο, είναι ζωντανή στην Ελλάδα, τότε θα ξαναχαρούμε, χωρίς δεύτερη σκέψη».

Στη συνέχεια ηIskraπαραθέτει ολόκληρο το άρθρο του ΑlainBadiouπου δημοσιεύτηκε στη γαλλική εφημερίδα LIBERATION, το οποίο έχει ως εξής :

του ALAIN BADIOU

1. Αυτό που γνωρίζαμε ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο νικητής των εκλογών στην Ελλάδα , είχε σαν κυρίαρχο σύνθημα ένα μεγάλο ΟΧΙ στην λιτότητα, ότι θα αρνούνταν κατηγορηματικά όλα τα αντικοινωνικά και υφεσιακά μέτρα, που είναι επιζήμια στις πιο βασικές αρχές της ισότητας και της αξιοπρεπής διαβίωσης, τα οποία μέτρα ήταν προϋπόθεση των ευρωπαϊκών οικονομικών επιτελείων για την σύναψη των δανείων. Πολλοί χάρηκαν με την πιθανή ευκαιρία να αναδυθεί στην Ευρώπη μια διαφορετική πολιτική δύναμη , που θα απείχε από την συνηθισμένη ''συμφωνία'' την οποία διατηρούν όλα τα κράτη της Ευρώπης , είτε ηθελημένα, είτε με τη βία.

Οι σημερινές πρώτες δημοσκοπήσεις για τις εκλογές δείχνουν 3ο κόμμα την ΛΑΕ...

Σήμερα πήξαμε από δημοσκοπήσεις. Μερικές απ' αυτές:

Σκάι:

Η πρώτη μεγάλη προεκλογική δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας για τον ΣΚΑΪ

αυγή:

Μπροστά με 8,5 μονάδες ο ΣΥΡΙΖΑ σε νέα δημοσκόπηση

Ανδρέας Καρίτζης: Επιστολή παραίτησης από την Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

( Συμβιωτική σχέση ή απαράμιλλο θάρρος; )

Αν σκεφτούμε διαφορετικά, θέτοντας στο επικέντρο της πολιτικής τις ενσωματωμένες στους ανθρώπους δυνατότητες, θα συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε πολύ πιο δυνατοί/ες από όσο νομίζουμε. Αν πιστέψουμε στη δημοκρατία ως εργαλείο απελευθέρωσης των δυνατοτήτων των ανθρώπων, τότε τα όρια που μας θέτουν οι ελίτ δεν θα φαντάζουν ανυπέρβλητα. Αν πιστέψουμε στη δύναμη που έχουν οι άνθρωποι μέσα τους, τότε θα αποκτήσουμε την αυτοπεποίθηση που απαιτούν οι περιστάσεις.

Του Ανδρέα Καρίτζη

Με λύπη γνωστοποιώ την παραίτησή μου από την Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ. Η κοινωνικά οδυνηρή και πολιτικά μη βιώσιμη επιλογή εφαρμογής του προϊόντος ενός πραξικοπήματος σε συνδυασμό με τη μεθοδολογία λήψης τέτοιων κρίσιμων αποφάσεων διαμόρφωσαν ένα πολιτικό περιβάλλον και μια στρατηγική που με απορρίπτει. Η κατάργηση συλλογικών και δημοκρατικών διαδικασιών, το έλλειμμα πολυδιάστατης και σε βάθος ανάλυσης και ο κοντόθωρος πολιτικός ορίζοντας έχουν πλέον διαμορφώσει μια νοοτροπία πολιτικής σε συνέχεια και όχι σε ρήξη με το παρελθόν. Μια νοοτροπία που δεν επιτρέπει την ουσιαστική ανασυγκρότηση και τον επαναπροσδιορισμό, στοιχεία απαραίτητα μετά από μια ήττα για την χάραξη μιας πολιτικά βιώσιμης και κοινωνικά χρήσιμης νέας στρατηγικής.

Για την ανασύνθεση της μαρξιστικής Αριστεράς

....το αντί­δο­το στη μνη­μο­νια­κή με­τάλ­λα­ξη του κυ­βερ­νη­τι­κού ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν είναι η δραχ­μι­κή με­τάλ­λα­ξη του προ­γράμ­μα­τος κοι­νω­νι­κού με­τα­σχη­μα­τι­σμού με βάση το οποίο οι­κο­δο­μή­θη­κε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ούτε η υπο­κα­τά­στα­ση των τα­ξι­κών αγώ­νων με έναν νέο κυ­βερ­νη­τι­σμό, της «νο­μι­σμα­τι­κής πο­λι­τι­κής» αυτήν τη φορά

Αναδημοσίευση από το "RProject.gr"

του Γιάννη Μηλιού

1. Το «Όχι» ως στιγμή ανοικτής ταξικής σύγκρουσης

Η πο­λι­τι­κή δεν είναι η τέχνη του εφι­κτού, είναι η συ­νε­χής ανα­διά­τα­ξη ενός συ­σχε­τι­σμού δύ­να­μης με­τα­ξύ των δρώ­ντων πο­λι­τι­κών υπο­κει­μέ­νων (κομ­μά­των, κρα­τι­κών μη­χα­νι­σμών, κι­νη­μά­των κ.λπ.). Πρό­κει­ται για έναν συ­σχε­τι­σμό δύ­να­μης που σε τε­λευ­ταία ανά­λυ­ση αντα­να­κλά τα αντι­τι­θέ­με­να τα­ξι­κά συμ­φέ­ρο­ντα που δια­περ­νούν την (ελ­λη­νι­κή) κοι­νω­νία.

Σπα­νί­ως τα τα­ξι­κά συμ­φέ­ρο­ντα (και ιδίως τα αντι­τι­θέ­με­να συμ­φέ­ρο­ντα των δύο κύ­ριων τά­ξε­ων της κα­πι­τα­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας, της άρ­χου­σας κα­πι­τα­λι­στι­κής και της ερ­γα­τι­κής τάξης και των συμ­μά­χων της) εμ­φα­νί­ζο­νται με κα­θα­ρή μορφή, ως σύ­γκρου­ση δύο κα­θα­ρών πο­λι­τι­κών θέ­σε­ων, ως πο­λι­τι­κή σύ­γκρου­ση ανά­με­σα σε «δύο Ελ­λά­δες», σύ­γκρου­ση του «έθνους των πλη­βεί­ων» με το «έθνος των πα­τρι­κί­ων». Διότι το θε­σμι­κό πλαί­σιο του κα­πι­τα­λι­στι­κού κρά­τους, φιλ­τρά­ρο­ντας και «κοι­νο­βου­λευ­τι­κο­ποιώ­ντας» τα τα­ξι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και αι­τή­μα­τα των υπο­τε­λών τά­ξε­ων, κατά κα­νό­να τα με­τα­σχη­μα­τί­ζει σε εκ­δο­χές του κοι­νού-«εθνι­κού» συμ­φέ­ρο­ντος, δη­λα­δή τα υπά­γει στη μα­κρο­πρό­θε­σμη στρα­τη­γι­κή του κε­φα­λαί­ου για συσ­σώ­ρευ­ση («οι­κο­νο­μι­κή ανά­πτυ­ξη») και κοι­νω­νι­κή ει­ρή­νη υπό την ηγε­μο­νία του κε­φα­λαί­ου («οι­κο­νο­μι­κή και κοι­νω­νι­κή στα­θε­ρό­τη­τα»).